1. Λίγοι Έλληνες γνωρίζουν τη μεγάλη σφαγή των Πολωνών αιχμαλώτων και την ομαδική ταφή τους στο δάσος Κατύν που βρίσκεται 500 χλμ. ανατολικά των συνόρων της Πολωνίας μέσα σε ρωσικό έδαφος κοντά στην πόλη Σμολένσκ. Στα Γερμανικά Massaker von Katyn στα Πολωνικά sbrodnia Katynska και στα Ρώσικα Katynski pastrel.
Ο αριθμός των θυμάτων πλησίασε τις 22.000. Πάνω από 5.000 ήταν αξιωματικοί και οι άλλοι αστυνομικοί, διανοούμενοι και αντικομουνιστές που πιάστηκαν αιχμάλωτοι πολέμου ή ως πολιτικοί κρατούμενοι. Ανάμεσά τους και 700-900 Πολωνοί Εβραίοι. Τα νούμερα είναι μεγάλα κι εύκολα προσπερνάμε το γεγονός πως πρόκειται για ανθρώπους με προσωπική ζωή δουλειά και οικογένεια.
Πρώτα οι Ναζιστές ανακοίνωσαν επίσημα στις 11 Απριλίου 1943 την ανακάλυψη ενός ομαδικού τάφου έξω από το Σμολένσκ.
Λίγο αργότερα οι Γερμανοί έκαναν κι άλλες ανασκαφές (και βρέθηκαν και άλλοι ομαδικοί τάφοι), αφού οργάνωσαν μια επιτροπή με ξένους παρατηρητές (Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου, επίσης). Η επιτροπή αποφάνθηκε πως οι ομαδικές εκτελέσεις είχαν γίνει μέσα στο 1940 από σοβιετικές δυνάμεις και κυρίως τη μυστική αστυνομία NKVD.
2. Η σφαγή επιβεβαιώθηκε όχι μόνο από δυτικούς μα και από τους Ρώσους αλλά μόνο μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας, το 1990!
Μετά την ανακατάληψη του Σμολένσκ το φθινόπωρο του 1943 οι Σοβιετικοί αρνήθηκαν την κατηγορία κι επέρριψαν την ευθύνη στους Ναζί λέγοντας πως η σφαγή των Πολωνών αιχμαλώτων έγινε τον Αύγουστο 1941. Σκοπός των Γερμανών στην ανακοίνωσή τους, ισχυρίστηκαν οι Ρώσοι, ήταν να διασπάσουν τη συμμαχία μεταξύ Αγγλίας και Σοβιετικής Ένωσης που σχηματίστηκε μετά την εισβολή των χιτλερικών στη Σοβιετία τον Ιούνιο 1941.
Ένα επιχείρημα των Σοβιετικών ήταν πως οι πάνω από 700 εκτελεσμένοι Εβραίοι πρέπει να ήταν δουλειά των Ναζί.
Αυτοί όλοι κατάλαβαν πως ο ισχυρισμός δεν ευσταθούσε διότι και ο Λένιν και ο Στάλιν είχαν δείξει έντονο αντισημιτισμό κατά καιρούς.
3. Στο μεταξύ ακολούθησε αλληλογραφία Ρούζβελτ-Τσόρτσιλ όπου φαίνεται πως οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να μην διαταράξουν τη συμμαχία τους με τη Ρωσία. Και οι δύο, μα περισσότερο ο Τσόρτσιλ είχε χειριστεί το θέμα αρνούμενος να κατηγορήσει τους Ρώσους και εμμένοντας στην ανάγκη να διατηρηθεί η ενότητα της συμμαχίας. Έτσι δεν επέμειναν στο αίτημα των εξόριστων Πολωνών να οργανωθεί έρευνα από τον Ερυθρό Σταυρό – κάτι που οι Σοβιετικοί αρνήθηκαν!
Ο Στάλιν επωφελήθηκε πλήρως απαιτώντας ακατάπαυστα τρόφιμα και πολεμοφόδια, ενώ στην πραγματικότητα από τις αρχές του 1943 είχε αρκετά και, ούτως ή άλλως, επί ενάμισι χρόνο προμήθευε τον Χίτλερ (με τους όρους των Συμφωνιών Μολότοφ-Ρίμπεντροπ) με χιλιάδες τόνους καυσίμων, σιτηρών, βάμβακα, καουτσούκ κλπ!
4. Δεν υπάρχει πλέον, μετά το 1990, καμιά αμφιβολία για το ότι 22.000 Πολωνοί εκτελέστηκαν την άνοιξη 1940. Στα τέλη Ιουνίου εκτελέστηκαν ακόμα (σχεδόν) 10.000 από την NKVD του Στάλιν. Αλλά και το 1939 όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στην Ανατολική Πολωνία, χωρίς να κηρύξουν πόλεμο, σε συμφωνία με τους χιτλερικούς, που άρπαξαν τη δυτική και την πρωτεύουσα Βαρσοβία, φυσικά, εκτέλεσαν σχεδόν 100.000! Εδώ εξετάζω μόνο τη σφαγή Κατύν, 18 χλμ. δυτικά του Σμολένσκ.
Η εισβολή των Σοβιετικών έγινε στις 17/9/39 δύο εβδομάδες αργότερα εκείνης των Γερμανών. Εφόσον οι Σοβιετικοί δεν κήρυξαν πόλεμο, οι αιχμάλωτοι Πολωνοί δεν ήταν «αιχμάλωτοι πολέμου» μα θύματα ληστρικής απαγωγής!
Σύμφωνα, λοιπόν με τα έγγραφα που παρουσίασαν οι Ρώσοι μετά το 1990, η NKVD δύο μόλις μέρες μετά την εισβολή άρχισε να οργανώνει στρατόπεδα συγκεντρώσεως αιχμαλώτων Πολωνών στα σημεία όπου παλαιότερα ήταν μοναστήρια μα είχαν γίνει φυλακές στο Κοζέλσκ, Σταρομπέλσκ και Οστασκόφ.
5. Εκεί μεταφέρθηκαν 130.000 (άλλοι λένε 250.000) Πολωνοί για ανακρίσεις. Δεν ήταν αιχμάλωτοι πολέμου, παρά τους αξιωματικούς, μα πολιτικοί κρατούμενοι. Οι περισσότεροι και πιο επίλεκτοι (αξιωματικοί, κληρικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες κλπ) συγκεντρώθηκαν στο Κοζέλσκ.
Οι ανακρίσεις έγιναν στην περίοδο Οκτωβρίου 1939 και Φεβρουαρίου 1940. Στο Κοζέλσκ μεγαλούργησε ο ταγματάρχης Βασίλι Ζουμπάριν ο οποίος αργότερα μετετέθη στις ΗΠΑ και δημιούργησε δίκτυο εκεί με στόχο να παίρνει πληροφορίες για το Manhattan Project (έρευνα και κατασκευή της ατομικής βόμβας). Οι Σοβιετικοί είχαν κι άλλους πράκτορες εκεί, όπως ο Κλάους Φουκς. Γι’ αυτό ο Στάλιν δεν έδειξε καμιά έκπληξη το 1945 στη Διάσκεψη του Πότστνταμ (Γερμανία) όταν οι Τρούμαν και Τσόρτσιλ του ανακοίνωσαν πως είχαν την ατομική βόμβα και θα την έριχναν στην Ιαπωνία αν αυτή δεν συνθηκολογούσε.
Οι ανακριτές ξεχώρισαν όλους τους Πολωνούς που βρήκαν πως ήταν εχθρικοί προς το κομουνιστικό σύστημα της Σοβιετίας και τους εκτέλεσαν.
Στις 5 Μαρτίου 1940 ο Στάλιν υπέγραψε το υπόμνημα που είχε ετοιμάσει η NKVD για το θάνατο 21.857 Πολωνών και που διασώζεται!
Θα επανέλθω διευκρινίζοντας ορισμένα στοιχεία που για την ώρα μοιάζουν να έχουν ασάφεια ή αντιφάσεις.
