1. Στο προηγούμενο άρθρο έδειξα, σύμφωνα με μαρτυρίες και σοβιετικών ιστορικών εγγράφων, πως η τρομοκρατία, η βία και η καταπίεση των πολιτών ξεκίνησε με τον ίδιο τον Λένιν.
Σήμερα θα δείξω πως απέτυχε και μάλιστα πρόδωσε τους σκοπούς των μπολσεβίκων διότι διακατεχόταν από φιλοδοξία και ήθελε την εξουσία για τον εαυτό του και την κλίκα συντρόφων του.
Το μεγάλο αίτημα των μαζών που υιοθέτησαν οι μπολσεβίκοι επαναστάτες ήταν τρίπτυχο: συνοψιζόταν στο σύνθημα “ελευθερία, γη, ειρήνη”.
Την ελευθερία από την τσαρική τυραννία την απέκτησαν με την αστική επανάσταση τον Φεβρουάριο που ανέδειξε την κυβέρνηση του Κερένσκι η οποία επέφερε πολλές δημοκρατικές αλλαγές.
Μα έμενε ακόμα το αίτημα για γη και ειρήνη (από τον πόλεμο 1914).
2. Αυτό ανέλαβαν να ικανοποιήσουν οι μπολσεβίκοι του Λένιν με τους Τρότσκι, Στάλιν, Μπουχάριν, Καμένεβ, Ζηνοβίεφ κλπ. Σε όλα τα βασικά κέντρα της χώρας τα πλείστα σοβιέτ αποδέχθηκαν και υποστήριξαν τις θέσεις των μπολσεβίκων για άμεση κατάπαυση των πολεμικών επιχειρήσεων κατά της Γερμανίας και για την απαλλοτρίωση των μεγάλων τσιφλικιών και τη διανομή των γαιών στους αγρότες-καλλιεργητές τους.
Έτσι ακολούθησε η νέα μεγαλύτερη εξέγερση λαού και στρατού (Οκτώβρης 1917) που οδήγησε στην ανατροπή της κυβέρνησης Κερένσκι, την εγκαθίδρυση των σοβιέτ και τον εμφύλιο με τους αντι-μπολσεβίκους (τσαρικούς, δημοκρατικούς και διάφορους αριστερούς).
Και όντως η κυβέρνηση των μπολσεβίκων υπέγραψε τη συνθήκη Μπρεστ-Λιτοφσκ και η Ρωσία απέσυρε τα στρατεύματά της από τον πόλεμο κατά της Γερμανίας (σε μεγάλο βαθμό χάρη στα εκατομμύρια μάρκα που είχε πάρει ο Λένιν από τους Γερμανούς πολύ νωρίτερα). Επίσης προχώρησε στο μοίρασμα των γαιών (διάφορες κρατικοποιήσεις).
Μα στο θέμα της ελευθερίας και δημοκρατίας οπισθοδρόμησε!
3. Τον Νοέμβριο έγιναν εκλογές για τη συντακτική συνέλευση μα οι μπολσεβίκοι μειοψήφησαν!
Ξέσπασαν ταραχές, συμπλοκές, ένοπλες συγκρούσεις, που έγιναν το 1918 ο αιματηρός εμφύλιος μεταξύ “κόκκινων” και “λευκών”.
Στο μεταξύ, τον Ιανουάριο 1918 προέκυψε νέα συντακτική συνέλευση από τις βουλευτικές εκλογές, μα η (μειοψηφούσα και παράνομη) κυβέρνηση των μπολσεβίκων τη διέλυσε. Τα άλλα κόμματα, και τα δύο αριστερά των Μενσεβίκων και των Σοσιαλιστών Επαναστατών, παρότι είχαν αξιόλογη μαζική βάση κι επιρροή και στα μικροαστικά στρώματα και στους αγρότες, θεωρήθηκαν αντεπαναστατικά και τέθηκαν εκτός νόμου!
Στη συνέχεια περιορίστηκε η ελευθεροτυπία και καταργήθηκε το βασικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι!
Ουσιαστικά η κλίκα του Λένιν κατάργησε τις κατακτήσεις της κυβέρνησης του Κερένσκι του Φεβρουαρίου και στραγγάλισε τη δημοκρατική εξέλιξη.
4. Ευθύς εξαρχής φανερώθηκαν τα πραγματικά κίνητρα των μπολσεβίκων (=φιλοδοξία, πλεονεξία, αλαζονεία) μασκαρεμένα ως φροντίδα για τον λαό.
Μα πρώτα πρώτα, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού καταψήφισε τους μπολσεβίκους.
Μετά, το κόμμα που δήθεν προωθούσε τη λαϊκή κυριαρχία, αντί αμέσως να αποδεχθεί τη λαϊκή ετυμηγορία και να αποκαταστήσει πλήρως τα αναγνωρισμένα δικαιώματα, σύμφωνα με τη λαϊκή επιταγή, αντί να σχηματίσει συμμαχική πολυκομματική κυβέρνηση με τα άλλα αριστερά κόμματα, ποδοπάτησε σκαιότατα την αρχή της πλειοψηφίας και λαϊκής κυριαρχίας που πρέσβευε (μπολσεβίκοι = πλειοψηφία!).
Έτσι οι μπολσεβίκοι (η δήθεν προοδευτική πρωτοπορία του λαού) εγκαθίδρυσε το μονοκομματικό κράτος και τη συγκεντρωτική διακυβέρνηση ως ένα πάγιο, αναλλοίωτο καθεστώς στηριγμένο στην καταπίεση και βία.
Με τον μονοκομματισμό ήρθε και ο νεποτισμός ο πελατειασμός και η γραφειοκρατία και, βασικά, η διαφθορά. Παράλληλα εμφανίστηκε και η αποτυχία των οικονομικών προγραμμάτων πρώτα με τις κρατικοποιήσεις και μετά με τις ιδιωτικοποιήσεις στη Νέα Οικονομική Πολιτική. Το 1921 η παραγωγή τροφίμων συρρικνώθηκε στη μισή του 1913! Μεταξύ 1917 και 1920 ο πληθυσμός της Μόσχας μειώθηκε στο μισό και της Πετρούπολης στο ένα τρίτο! Μάλλον θα είχε κάποια σχέση και το γεγονός πως μεταξύ 1917 και 1922 φυλακίστηκαν πάνω από 80.000 πολίτες κι έχασαν τη ζωή τους περίπου 3 με 5 εκατομμύρια! Όλα επί κυριαρχίας Λένιν!
Ο Στάλιν και οι συνεργάτες του απλούστατα κατάργησαν τη λενινιστική οικονομική πολιτική, προχώρησαν στη βίαιη, μαζική, ραγδαία εκβιομηχάνιση της χώρας – και την απόλυτη φτωχοποίηση των πολιτών, εκτός των υψηλόβαθμων κομματικών.
Οι ηγέτες όλοι και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, ενώ ήταν τυφλοί από φιλοδοξία και άγνοια, νόμιζαν εαυτό αλάθητο!
Χρειάστηκαν τρεις γενιές βασάνων, εγκλημάτων και απάνθρωπης καταπίεσης για να διορθωθεί το μέγα λάθος.
