1. Καθώς ο Σεπτέμβριος πλησίαζε προς το τέλος του, η ατμόσφαιρα στο Lyne Place γινόταν εντονότερη και «παράξενα πράγματα συνέβαιναν, θαύματα έγιναν μέρος της ημέρας όπως τα γεύματα και ο ύπνος». Έτσι ένα πρωί η Mις Ρ είδε τα άτομα στο σπίτι «να αντιπροσωπεύουν με κάποιο τρόπο τους πλανήτες… όπως διευθετούνται στο Εννεάγραμμα, καθώς οι επιδράσεις τους είναι αναγκαίες για μια ορισμένη εργασία που ξεδιπλώνεται».
Ο Ουσπένσκι ήταν ο Δίας, ο Colin Smith ο Ερμής, η Μις Π η Αφροδίτη. Ο Colin Smith πρόσθεσε πως η Mις P ήταν το Φεγγάρι και ο Δρ Ρόουλς ο Άρης… Μετά είδε πως ο άδειος χώρος ήταν η Mis Q που έλειπε και τα 3 σημεία στο εσωτερικό τρίγωνο [δηλ. οι αριθμοί 3, 6, 9 στο Εννεάγραμμα] ήταν οι τρεις γάτες του σπιτιού».
Το ίδιο βράδυ η Mις Π ένιωσε τον αέρα «να είναι γεμάτος υπαινιγμούς μαύρης μαγείας και …μεγάλο αγώνα και φόβο όπως σε μάχη με κακές δυνάμεις». Της δόθηκε μια κατευναστική ένεση και την έβαλαν να κοιμηθεί. Το άλλο πρωί, «καθώς [η ίδια] έσκυβε να σηκώσει το πάπλωμα» ένιωσε να πλημμυρίζει με «μια αίσθηση απερίγραπτης φρίκης και αηδίας» και γνώριζε τότε πως το πάπλωμα κάλυπτε ένα πτώμα!!!
Ο Ουσπένσκι της είπε πως σε προηγούμενη ενσωμάτωση την είχαν λανθασμένα κατηγορήσει για φόνο. (Στο κεφάλαιο 8 αυτό το «θαύμα/φαντασίωση» επεκτείνεται αρκετά.)
2. Τον Απρίλιο 1947 είχαν γίνει μερικές συζητήσεις για τα κοινά στοιχεία που είχαν όλοι μιας και το σύστημα είχε παραμεριστεί. [Εδώ ο συγγραφέας δεν βλέπει πως αντιφάσκει αφού, παρότι δεν υπάρχουν κανονικές διαλέξεις, οι σκέψεις και συνομιλίες τους (οι πλανήτες π.χ. και η προηγούμενη ενσωμάτωση) είναι σε όρους του συστήματος!]
Μερικοί ένιωθαν μπερδεμένοι· άλλοι έψαχναν νέα γλώσσα· άλλοι πάλι ήθελαν να προσδιορίσουν τον δικό τους σκοπό άσχετα με τη γνώμη των άλλων. [Είναι παράξενο που δεν βλέπουν πως ο «προσωπικός στόχος», άλλος από το να υπηρετείς την Απόλυτη Βούληση, είναι εμπόδιο στην ανέλιξη.]
«Μα αυτό που είχε πραγματικό ενδιαφέρον σε αυτές τις συναντήσεις» γράφει ο Colin Smith, «ήταν πως χωρίς να το θέλει, κάθε χαρακτήρας έπαιζε τον δικό του αναπόφευκτο ρόλο – τον ίδιο ρόλο που παίχτηκε τόσες φορές στην Ιστορία σε όμοιες περιστάσεις» (σ20)
[Μα από μια απόλυτη θεώρηση, όλοι παίζουμε τον αναπόφευκτο ρόλο μας σε κάθε περίσταση – κι έτσι, ναι, οι ρόλοι έχουν παιχτεί πολλές φορές.]«Και στις διάφορες παρατηρήσεις,» συνεχίζει το κείμενο, «μπορούσες να δεις τους σπόρους της σύνολης ιστορίας της πρώιμης Εκκλησίας – τα πιστεύω, σχίσματα, αιρέσεις, αποστολική διαδοχή κλπ. Ήταν φανερό πως νόες του κοινού [χαμηλού] επιπέδου πρέπει σύμφωνα με τον Νόμο να παράγουν αυτά τα αποτελέσματα από μια κληρονομιά ανώτερης γνώσης» (σ20).
Ο συγγραφέας εδώ εκδηλώνει πολλή έπαρση και μεγαλομανία. Τίποτα τέτοιο δεν συνέβη – σχίσματα και καυγάδες. Η διαδοχή πέρασε ομαλά στον Δρα Ρόουλς ο οποίος τροποποίησε το «σύστημα» με τη διδασκαλία του Shankaracharya. Υπάρχουν διαφορετικές ομάδες ή σχολές που έμειναν με το «σύστημα» και με μικροδιαφορές (και ίσως να καυγαδίζουν που και που) μα δεν έχουν πολλή σημασία. Δεν έχουμε καμιά νέα θρησκεία Ουσπένσκι!
3. Το ακόλουθο επεισόδιο είναι από το «απόρρητο» κεφ. 12 του Last Remembrances of a Magician.
O Colin Smith είχε την υπερφυσική αίσθηση πως ο Ουσπένσκι είχε πετύχει «μεταβίβαση συνειδήσεως» δηλαδή την δική του στον Colin Smith μετά από κάποιους πειραματισμούς!
Ο Colin Smith είχε τώρα τη συγκλονιστική αίσθηση πως είχε γίνει άλλος άνθρωπος. Αυτή ήταν τόσο δυνατή που του φαινόταν καθαρά πως η παλιά ζωή του τελείωσε, είχε εξαφανιστεί. Έτσι ρώτησε τον Ουσπένσκι τι είχε συμβεί στην παλιά του ζωή, και ο Ουσπένσκι είπε «Δεν ξέρω για αυτό».
«Δίχως επιτήδευση η προσποίηση, το πρόσωπο Colin Smith είχε γίνει «εκείνος» τρίτο πρόσωπο στον νου του ίδιου [του Colin Smith]».
Μετά ο Colin Smith πήγε και είπε στη γυναίκα του πως ο άντρας της «έχει πεθάνει κι ετοιμάσου να ξαναπαντρευτείς»! Η τελευταία πρόταση δείχνει πόση ψευδαίσθηση κι επιτήδευση υπήρχε. Μα ακολούθησαν κι άλλα.
«Αφού έκαναν έρωτα, ένιωθε σαν να ήταν άλλη γυναίκα την οποία δεν ήξερε προηγουμένως». Αυτό επίσης αποκαλύπτει την ψευδαίσθηση. Και τώρα προχωρεί να δικαιολογήσει την κατάστασή του με παράλογες εξηγήσεις.
«Είχε τότε το έντονο αίσθημα πως η σεξουαλική πράξη ήταν αναγκαία για το δημιουργικό πείραμα που έγινε πάνω του». Πώς; Ένα έμβρυο νέου σώματος είχε εισαχθεί στο κορμί του Colin Smith (ανάμεσα στο μέτωπο και την καρδιά) κι έπρεπε τώρα να περάσει και να συνδεθεί με το σεξουαλικό κέντρο του!!!
Ποιό μέρος «του συστήματος» ή άλλου συστήματος διδάσκει τέτοια πράγματα;
4. Αργότερα ο Colin Smith βρήκε τον Ουσπένσκι και του είπε πως θα πήγαινε στην κα Ουσπένσκι στις ΗΠΑ. Τότε ο Ουσπένσκι άρχισε να τον χτυπά στο πρόσωπο! Μετά, ο Ουσπένσκι ρώτησε «Τι έγινε;» (και πιστεύω πως όντως δεν ήξερε). Ο Colin Smith είπε «Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε».
«Μετά… με υπόδειξη του Ουσπένσκι, ο Colin Smith γαλήνια διέσχισε το δωμάτιο και με όλη του τη δύναμη χτύπησε τον Δρα Ρ στο μάγουλο – κι έσπασε το τύμπανό του.» (Ο Δρ Ρόουλς κουφάθηκε κυριολεκτικά.) Γύρισε κι έκατσε τότε με τον Ουσπένσκι «και ξαφνικά τον συνεπήρε ένα αφύσικα έντονο κύμα αγάπης κι ευγνωμοσύνης, αγκάλιασε τον Ουσπένσκι και χαμογέλασαν ο ένας στον άλλο».
Στο μεταξύ είχαν έρθει οι Mις P και Mις Π. «Γονάτισαν στο πάτωμα κλαίγοντας ανεξέλεγκτα. Ο Ουσπένσκι του είπε απαλά «Δεν μπορώ να κατηγορηθώ». Μετά από μια παύση πρόσθεσε: Είναι λάθος;
Κλαίγοντας η Mις P απάντησε «Δεν υπάρχει λάθος». Αργότερα είπε στον εαυτό του [ο Ουσπένσκι]: «Γνώριζε πως δεν έκανε για τίποτα!… κι έμεινα εκεί ενώ τα δάκρυα έτρεχαν.» (κεφ 12.)
5. Τέτοια ήταν τα «θαύματα». Τα συναισθήματα είχαν φουντώσει ανεξέλεγκτα, οι φαντασιώσεις, χαστούκια, ψευδαισθήσεις, «μεταβίβαση συνειδήσεως», κλαίουσες κυρίες, πτώματα κάτω από παπλώματα, φόνοι σε προηγούμενες ενσωματώσεις, άνθρωποι, γάτες και διάφορα πρόσωπα να εκπροσωπούν πλανήτες, ασυνάρτητες εκφράσεις, σεξ, ιστορικοί ρόλοι.
Σε πιο απλά λόγια – ψευδαισθήσεις αν όχι προσωρινή άνοια και παραφουσκωμένοι συναισθηματισμοί που οφείλονταν σε εκκρίσεις αδένων.
