1. Ο G. Beckwith αναπαράγει πιστά (σ309 Ouspensky’s Fourth Way) 3 τριάδες με τα στοιχεία «Πολλά εγώ», «Προσωπικότητα» και «Σώμα-Ενουσία». Επίσης με «Μαγνητικό κέντρο» και «Πραγματικό Εγώ», όπως τα βρίσουμε όλα στο κεφ12 Αποσπάσματα 1938-45 – στατική τριάδα (Οκτ 1938).
Ο Ουσπένσκι χρησιμοποίησε τον όρο «πλαστή/ψεύτική προσωπικότητα» μα δεν τη διαφοροποίησε από την «αληθινή/πραγματική προσωπικότητα». Ο Beckwith χρησιμοποιεί τον όρο «προσωπικότητα» μόνο. Οπότε υποθέτω οι όροι υποδηλώνουν το ίδιο πράγμα, την προσωπικότητα.
Στην πρώτη τριάδα η Προσωπικότητα έχει την ενεργητική δύναμη (+). Το στοιχείο Πολλά-εγώ έχει την παθητική (-) και το Σώμα–Ενουσία την ουδέτερη (=).
Στη δεύτερη τριάδα το Μαγνητικό Κέντρο έχει την ενεργητική, Προσωπικότητα την παθητική και το Σώμα-Ενουσία την ουδέτερη πάλι. Το στοιχείο «Πολλά-Εγώ» έχει εξαφανιστεί. Το στοιχείο «μαγνητικό κέντρο» είναι επινόηση του Γκουρτζίεφ. Σε άλλες παραδόσεις ο όρος είναι «αγάπη της αλήθειας».
2. Τρία πράγματα εγείρουν ερωτηματικά εδώ και σε άλλες τριάδες. Το σώμα δεν είναι συμβατό με τα άλλα στοιχεία που ανήκουν (τουλάχιστον) στο λεπτό, νοητικό σώμα (ή αστρικό ή ψυχικό). Είναι μια συνέχεια από πρώιμες ομιλίες του Γκουρτζίεφ όπου συνέδεσε το σώμα με την ενουσία!
Το δεύτερο είναι ο διαχωρισμός «προσωπικότητας» από «πολλά εγώ». Διότι αλλού είναι το ίδιο στοιχείο.
Ο Γκουρτζίεφ πάντα ανέφερε την προσωπικότητα λέγοντας πως αυτή αποτελείται από επίκτητα στοιχεία όπως γνώμες, πεποιθήσεις, συμπάθειες, αντιπάθειες, συνήθειες, προσκολλήσεις κλπ., και το καθένα από αυτά είναι ένα ξεχωριστό μικρό «εγώ» (εξού – πολλά εγώ).
Η τρίτη άποψη είναι πιο σημαντική. Ας πάρουμε την τριάδα με το Αληθινό Εγώ ως ενεργητική (+), τα Πολλά Εγώ ως παθητική (-) και το Σώμα–Ενουσία ως ουδέτερη (=). Μα ο Γκουρτζίεφ είχε πει πως το Αληθινό Εγώ (ο Εαυτός) εγείρεται από την Ενουσία οπότε είναι δύσκολο να δούμε πως η ενουσία υπάρχει χώρια στην παρουσία του Εγώ! Επιπλέον, αν αυτή η τριάδα δεν είναι μια καθαρά θεωρητική κατασκευή και το Αληθινό Εγώ είναι μέρος του πραγματικού σκηνικού, τότε ποιος παρατηρεί αυτές τις δυνάμεις και κυρίως το Αληθινό Εγώ σε σχέση με τα άλλα στοιχεία; Υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη στον άνθρωπο που να μπορεί να παρατηρεί το Αληθινό Εγώ, τον Εαυτό;… Μάλλον απίθανο.
3. Στις σελίδες 214-215 ο Beckwith παρουσιάζει ένα διάγραμμα που έφτιαξε ο Δρ. Ρόουλς (8/12/1969). Αυτό δείχνει έναν παρατηρητή στο επίπεδο του Τριτόκοσμου (=Βιόσφαιρα) και του Κόσμου Κυττάρων, μετά έναν πιο ήσυχο Παρατηρητή στο επίπεδο του Μακρόκοσμου (=Γη) και του Μοριακού Κόσμου και, τέλος, έναν απόλυτα ήσυχο Έσχατο Παρατηρητή στο επίπεδο του Δευτερόκοσμου (=Ηλιακό Σύστημα) και του Κόσμου Ατόμων.
Αυτά όλα είναι αναμφίβολα πολύ σημαντικά μα πολύ θεωρητικά επίσης. Ούτως ή άλλως δεν είναι ιδέα του Ουσπένσκι. Επιπλέον, γιατί να μην υπάρχουν άλλοι Παρατηρητές στο επίπεδο του Γαλαξία, του Σύμπαντος και του Πρωτόκοσμου;… Είναι ολοφάνερο πως ο Έσχατος Παρατηρητής πρέπει να είναι το Απόλυτο!
Ο Beckwith πλησιάζει προς τον αληθινό έσχατο παρατηρητή όταν παραθέτει λόγια του Shankaracharya, που λέει πως «ένας άνθρωπος πρέπει να γίνει ο αμερόληπτος και σιωπηλός παρατηρητής όλων όσων συμβαίνουν» ακόμα και την κατάσταση samādhi (σ158). Μετά όμως προσπαθεί να συνδέσει αυτή τη δήλωση με τον Ουσπένσκι και παραπέμπει σε αόριστες γενικεύσεις του Ουσπένσκι δίχως λεπτομέρειες (σ 165). Κρίμα.
Αν ο Ουσπένσκι είχε συνειδητοποιήσει αυτόν τον έσχατο «σιωπηλό παρατηρητή» θα το είχε πει καθαρά, τα λόγια του θα παραθέτονταν επακριβώς και ο ίδιος δεν θα κατασκεύαζε τις τριάδες που αναφέρονται στο τμήμα §1.
