1. Όχι, δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα εξαφάνισης του Ανθρώπου από προσώπου Γης για την ώρα. Υπάρχει ο κίνδυνος από ραδιενέργεια και άλλες αυξανόμενες ακτινοβολίες (κινητά τηλέφωνα, λάπτοπ κλπ.) και από ρύπανση. Μα η απειλή δεν είναι άμεση. Εκτός αν κάποιος ηγέτης πατήσει το κουμπί κατά λάθος ή λόγω καταιγίδας στο κρανίο.
Η πρόσφατη (2020-21) πανδημία με όλους τους κινδύνους και θανάτους της επίσης δεν εγκυμονεί καμιά πραγματική απειλή για το ανθρώπινο είδος.
Σύμφωνα με μελέτες του 2019 είναι απίθανο να εξαφανιστούμε και λόγω κάποιας φυσικής καταστροφής (κοινώς ‘θεομηνίας’). Η πιθανότητα είναι μια στις 14.000, δηλαδή να πέσει ένας αστεροειδής, να γίνει μια υπερ-ηφαιστειακή έκρηξη και παρόμοια.
Αυτή η πιθανότητα είναι παρόμοια με το να χτυπηθεί κάποιος/κάποια από κεραυνό πριν τα 80: είναι μια στις 15.000. Υπήρξαν όμως δυο περιπτώσεις, οπότε ο ανθρώπινος πληθυσμός σχεδόν εξαφανίστηκε στο πολύ μακρινό παρελθόν μας.
2. Έγιναν πολλές μεγάλες καταστροφές στο παρελθόν. Δεν έχουν βρεθεί ικανοποιητικές μαρτυρίες για τον βιβλικό κατακλυσμό, αν και υπάρχουν αρκετά στοιχεία για κατακλυσμούς μικρότερου μεγέθους λόγω τήξεως πάγων.
Αλλά μια πρώτη φορά που η ανθρωπότητα σχεδόν εξολοθρεύτηκε ήταν γύρω στο 150.000 προ παρόντος. Η περίοδος ονομάστηκε Θαλάσσια Ισότοπα στάδιο 6. Η ονομασία οφείλεται κυρίως στο ότι αναλύονται τα ισότοπα οξυγόνου από δείγματα που κατακάθισαν στον βυθό των θαλασσών.
Ήταν μια παράξενη εποχή. Ήταν μια εποχή παγετώνων όπου όχι μόνο οι πάγοι στον Αρκτικό Κύκλο και στην Ανταρκτική διευρύνθηκαν μα το ίδιο έπαθαν και εκτάσεις ερήμου. Πολλές περιοχές έγιναν έρημος, διότι οι πάγοι απορρόφησαν την υγρασία παντού και η ατμόσφαιρα έγινε ξερή.
Η ερημοποίηση έγινε κυρίως στην Κεντρική, Ανατολική και Νοτιοανατολική Αφρική, όπου τότε ζούσαν οι άνθρωποι. Επιστήμονες υπολογίζουν πως μόνο 1.000 περίπου άνθρωποι επέζησαν.
3. Η δεύτερη περίπτωση εξαφάνισης των ανθρώπων ήταν πριν 70.000 ππ. Τότε εξερράγη το ηφαίστειο Toba στη Σουμάτρα: ήταν μια υπερ-ηφαιστειακή έκρηξη όπου απειλήθηκαν όλα τα έμβια όντα του πλανήτη, καθώς μαζί με τη λάβα εξαπολύθηκαν τεράστιες ποσότητες αερίων και στάχτης. Η λάβα ξεχύθηκε τοπικά μόνο, φυσικά. Μα οι στάχτες και τα αέρια εκλύθηκαν σε μια ποσότητα 10.000 μεγαλύτερη από όση εξαπέλυσε το ηφαίστειο του βουνού Αγίας Ελένης το 1980. Η μάζα της κάλυψε όλο τον πλανήτη και μείωσε την ηλιοφάνεια για 6 ολόκληρα χρόνια. Η θερμοκρασία μειώθηκε παντού και η βλάστηση όλη ξεράθηκε λόγω κρύου και φτωχού φωτισμού. Σε αυτήν την περίοδο επίσης εικάζεται πως ο πληθυσμός των ανθρώπων, πάλι στην Αφρική, έπεσε στους 1.500 ή 1.000.
Αλλά όταν οι ηφαιστειακές εκπομπές κατακάθισαν και οι συνθήκες επανήλθαν στην προηγούμενη κανονική κατάσταση, έγιναν ορισμένες σημαντικές αλλαγές στα οικοσυστήματα. Στην Αφρική δημιουργήθηκε ένας πράσινος διάδρομος κατά μήκος της ανατολικής ακτής ως την κοιλάδα του Νείλου και μέσω αυτού οι άνθρωποι της εποχής εκείνης σταδιακά μετανάστευσαν έξω από την Αφρική.
4. Σήμερα στην δική μας εποχή η ανθρωπότητα δεν απειλείται άμεσα με πλήρη αφανισμό αν και, όπως σημείωσα, υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι. Αλλά βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας 6ης μεγάλης καταστροφής που συνεπάγεται περίπου το 75% των έμβιων πλασμάτων (ζώων και πτηνών κλπ.).
Υπήρξαν πέντε προηγούμενοι μαζικοί αφανισμοί στα τελευταία 540 εκατομμύρια χρόνια που υπάρχει πολυκυτταρική ζωή στον πλανήτη. Η τελευταία ήταν πριν από 65 εκατομμύρια έτη όταν, όπως λέγεται συχνά, αφανίστηκαν οι δεινόσαυροι λόγω πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς στον πλανήτη μας.
Σήμερα έχει αφανιστεί το 99% των έμβιων ειδών και τώρα ο αφανισμός προχωράει 100 φορές γρηγορότερα από την προβιομηχανική εποχή, στα μισά του 18ου αιώνα.
Οι λόγοι είναι: καταστροφή δασών και ρύπανση εδαφών και θαλασσών· εκπομπές αερίων και κυρίως διοξειδίου του άνθρακα· εισαγωγή νέων ειδών σε παρθένους βιότοπους· εισαγωγή τοξικών ουσιών παντού – γενική ρύπανση. Αν αυτή η καταστροφική πορεία δεν αντιστραφεί, η ανθρωπότητα, υπολογίζεται να έχει μόνο 300 με 2500 χρόνια ζωής.
