1. Το 1979 ο Βασίλης Γ. Μπαρτζιώτας δημοσίευσε το Εθνική Αντίσταση και Δεκέμβρης 1944 (Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα): έχει ως υπότιτλο «ιστορικό δοκίμιο».
Στην πραγματικότητα πρόκειται για κομμουνιστική προπαγάνδα, του χειρότερου σταλινικού είδους, που επιχειρεί να δικαιολογήσει και να δικαιώσει όλες τις τερατώδεις ανοησίες της εποχής εκείνης με τερατώδη ψευδολογία.
Π.χ. (σ17) υπήρξε «συσπείρωση στο ΕΑΜ και στην ΠΕΕΑ της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού» (δική μου έμφαση). Μετά (18-9), «οι επαναληπτικές ήττες μας… οφείλονται στην αγγλική και αμερικάνικη επέμβαση και στα μεγάλα λάθη του Κόμματός μας». Όχι, συνεχίζει, η Σοβιετία δεν μοίρασε τον κόσμο με τις ΗΠΑ, αλλά με τα 20εκμ θύματά της βοήθησε στην απελευθέρωση των λαών.
2. Πιο πέρα (σ67), «οι αγγλικές μεραρχίες υποχωρούσαν, χωρίς να δώσουν καμιά μάχη» ενάντια στους Γερμανούς το 1941 «γιατί ενδιαφέρονταν μόνο για τον εαυτό τους». Ανιστόρητος ή ψεύτης δεν αναφέρει πως το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ είχε το 1940 μια πρόσθετη συμφωνία με την οποία, πέρα από τη μη επίθεση, η Σοβιετική Ένωση παραχώρησε βάση υποβρυχίων στο Murmansk (βορ. Ρωσία) για να ξεπερνούν οι Γερμανοί τον βρετανικό αποκλεισμό. Προμήθευαν 1εκμ τόνους δημητριακών και ½ εκμ τόνους σιτηρών (που οι σοβιετικοί λήστευαν από την Ουκρανία), ½ εκμ φωσφορικών και 1εκμ τόνους πετρελαίου, 1εκμ τόνους σόγια και άλλες πρώτες ύλες. Τόσο καλά προετοιμάστηκαν οι Σοβιετικοί τα δύο αυτά χρόνια (1939-1941), όπως ισχυρίζονται οι σταλινικοί όλοι, που όταν οι χιτλερικές ορδές επιτέθηκαν, η ΕΣΣΔ έχασε όλες τις περιοχές που κέρδισε με το Σύμφωνο και 4,3εκμ ψυχές. Υποχωρούσαν οι Σοβιετικοί τόσο άτακτα που άφηναν πίσω όλο τον οπλισμό τους και πάνω από 3εκμ αιχμαλωτίστηκαν.
Στη μάχη της Κρήτης μόνο, όπου οι Σοβιετικοί δεν έστειλαν ούτε έναν πολεμιστή, ούτε μια σφαίρα, οι Βρετανοί είχαν 13.000 άνδρες απώλειες με 2.000 ναύτες (νεκρούς και αιχμάλωτους). Έχασαν 3 θωρηκτά, 6 αντιτορπιλικά και 26 μικρότερα σκάφη – ενώ οι Σοβιετικοί βοηθούσαν τους Γερμανούς!
Αλλά εδώ βλέπετε το θηριώδες θράσος του σταλινιστή να μέμφεται τους Άγγλους που υποχωρούσαν να περισώσουν ό,τι μπορούσαν για να πολεμήσουν ξανά και να σταματήσουν τους χιτλερικούς του Ρόμελ στο Ελ Αλαμέϊν.
3. Αλλά τι να περιμένει κανείς από έναν πωρωμένο απαράτσικ του ΚΚΕ του διαμετρήματος του συντρόφου Β. Μπαρτζιώτα;
Στο σώμα του βιβλίου όποτε θυμάται και μπορεί να το συνδέσει με το τρέχον θέμα επαναλαμβάνει πως οι Άγγλοι πρώτα και μετά οι Αμερικάνοι με τα όπλα επέβαλαν την αποικιακή/ιμπεριαλιστική πολιτική τους. Στον Επίλογο βρίσκει μια φράση του Τσώρτσιλ «για πολιτική λύση» και αφού η Αγγλία «δεν μπόρεσε να τσακίσει την αντίσταση του ελληνικού λαού… κατέφυγε ξανά στη διπλωματική μανούβρα» (σ469). Ξεχνά, ή αγνοεί με τη συνηθισμένη θρασύτητα, πως στη σ 467 είχε γράψει πως ο ίδιος ο Τσώρτσιλ τον Αύγουστο 1944 είχε διατάξει την απόβαση στην Αθήνα 10.000-12.000 ανδρών με τανκς και τεθωρακισμένα. Ξεχνά επίσης, ή καλύπτει το γεγονός για το οποίο θρηνεί, πως οι Άγγλοι (μόνο 6.000!) διέλυσαν τους ελασίτες στην Αθήνα σκοτώνοντας κάπου 5.500 (σ408!).
4. Ήταν μόνο οι Άγγλοι ενάντια στον Ελληνικό λαό;
Όχι βέβαια. Χιλιάδες Έλληνες υποστήριξαν τους Βρετανούς και το 1944 και στον Εμφύλιο 1946-49 ενάντια στους Μοσχολάτρεις κομμουνιστές. Τελικά (σ399) ήταν μόνο 30.000 αντάρτες και 50.000 του λαού της Αθήνας και του Πειραιά (ενάντια σε μόλις 6.000 Βρετανούς!).
Στις σελίδες (σ397-408) που περιγράφουν δήθεν την υποχώρηση των κομμουνιστών, δεν υπάρχει πραγματική αναφορά στους ομήρους που, στην καρδιά του χειμώνα αυτοί οι κομμουνιστές πατριώτες οδήγησαν στην ύπαιθρο κακήν κακώς μέχρι τη Λάρισα. Μόνο υπήρξε μαζική έξοδος του λαού της Αθήνας (!), πως αυτοί απελευθερώθηκαν και πως οι Άγγλοι και οι μοναρχοφασίστες το κράτησαν μυστικό (σ406)!
5. Η προπαγάνδα χρειάζεται, διότι εκτός από τις συκοφαντίες των Βρετανών (π.χ. Μάγιερς και Γούντχαουζ) και των Ελλήνων αντικομουνιστών, υπήρξε μια μεγάλη βλάστηση δημοσιεύσεων από τους «ρεβιζιονιστές, οπορτουνιστές, ανανεωτικούς» και άλλους ανανήψαντες αριστερούς.
Αυτές οι δημοσιεύσεις είναι «αντιεπιστημονικές» με στόχο να μειώσουν την Εθνική Αντίσταση (και ας την επαινούν μειώνοντας μόνο το σταλινικό ΚΚΕ) και τη μεγάλη Σοβιετική Ένωση που έστειλε τον στρ. Τολμπούχιν να ελευθερώσει τη Γιουγκοσλαβία (σ461) μα να μην εισχωρήσει ούτε μέτρο στην Ελλάδα!
Όλα αυτά τα δημοσιεύματα είναι αντισοβιετικά. Η ιστορική αλήθεια είναι προ-σοβιετική με το ΚΚΕ πάνω από όλα!
