Σοβιετική Παλαιστίνη (2)

1. Οι αποκαλύψεις του Διοικητή της ΚΥΠ Εξωτερικού Ρουμανίας, Ι. Μ. Pacepa (συνεντεύξεις και δημοσιεύσεις) και του αρχειοφύλακα V. Mitrokhin της KGB (Mitrokhin Archives Cambridge, UK) δείχνουν ξεκάθαρα πως το Παλαιστινιακό ζήτημα που εξακολουθεί να ταλαιπωρεί Ισραηλινούς και Άραβες και άλλες χώρες, ήταν δημιουργία της KGB (και του σοβιετικού δορυφόρου Ρουμανίας). H φωτογραφία δείχνει τον Yasser Arafat, ηγέτη της ΟΑΠ και τον Ν. Ceausescu στο Βουκουρέστι το 1974.

Και πρώτα πρώτα ο Γιασέρ Αραφάτ ήταν ένας Αιγύπτιος από μια μπουρζουά οικογένεια, ένας φλογερός μαρξιστής που πήγε στη Ρωσία. Η KGB τον εκπαίδευσε στη Balashikha σχολή ειδικών επιχειρήσεων, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Μόσχας στη δεκαετία 1960.

Αποφασίστηκε να τον ετοιμάσουν ως ηγέτη της ΟΑΠ. Πρώτα, λοιπόν, η KGB διευθέτησε την καταστροφή όλων των επισήμων εγγράφων σχετικά με αυτόν στο Κάϊρο και τα αντικατέστησε με νέα πλαστά έγγραφα που έλεγαν πως ο Αραφάτ είχε γεννηθεί στην Ιερουσαλήμ και ήταν Παλαιστίνιος!

2. Το 1965 η ΕΣΣΔ πρότεινε στον ΟΗΕ μια καταδίκη του Σιωνισμού ως μορφή ιμπεριαλισμού και ρατσισμού. Αυτό δεν πέτυχε τότε μα 10 χρόνια αργότερα πέρασε (1975: Απόφαση 3379) η καταδίκη.

Στο μεταξύ, μετά τον πόλεμο των 6 ημερών που το Ισραήλ κατατρόπωσε τους συνδυασμένους στρατούς των Αράβων (Αιγυπτίων, Ιορδανών, Σύριων και “Παλαιστινίων”), η ΕΣΣΔ για να επουλώσει το τραυματισμένο κύρος της, εξαπέλυσε μια συνεχή ροή αντι-σιωνιστικής (= αντι-Ισραηλινής) προπαγάνδας με fake news, όπως λέμε σήμερα. Χρησιμοποιούσε λεξιλόγιο που ταίριαζε στους Ναζί για να περιγράψει τους Εβραίους στο Ισραήλ: “προωθητές γενοκτονίας, ρατσιστές, στρατόπεδα συγκέντρωσης (Παλαιστινίων)” και παρόμοια.

Το 1972 εξαπέλυσε στον Ισλαμικό κόσμο την καμπάνια εναντίον και των ΗΠΑ (Sionistskiye Gosudarstva = Σιωνιστικές κυβερνήσεις) ως “χώρα αλαζονική, συνεταιράκι των Εβραίων, χρηματοδοτούμενη από Εβραίους με Εβραίους πολιτικούς και με στόχο να καθυποτάξουν τον μουσουλμανικό κόσμο”!

Όχι μόνο το Ισλάμ και ο Τρίτος Κόσμος μα και πολλοί διανοούμενοι αριστεριστές στη Δύση έχαψαν αυτή την ενορχηστρωμένη προπαγάνδα.

3. Τον Μάρτιο 1978 ο Pacepa έφερε κρυφά στο Βουκουρέστι τον Αραφάτ για τελικές οδηγίες συμπεριφοράς του στην Ουάσιγκτον (και αλλού). “Θα πρέπει ”, του τόνισε “να προσποιείσαι συνεχώς, ειλικρινά, πως θα ξεκόψεις από την τρομοκρατία και θα αναγνωρίσεις το Ισραήλ”.

Αυτό εξηγεί την ξαφνική στροφή 180 μοιρών του Αραφάτ. Κι επειδή συνέχισε την προσποίηση το 1994 πήρε το Νόμπελ Βραβείο Ειρήνης. Μεταμόρφωσε την ΟΑΠ που εξέθρεψε αδίστακτους τρομοκράτες σε μια “εξόριστη κυβέρνηση” στη μορφή “Παλαιστινιακή Αρχή” με τις Συμφωνίες Όσλο (που όμως υπογράφτηκαν στην Ουάσιγκτον υπό την εποπτεία του προέδρου Κλίντον).

Έχω γράψει για τη Συνθήκη αυτή σε προηγούμενα άρθρα.

4. Ο Αραφάτ συνέχισε το παίξιμο του ρόλου του ειρηνοποιού αποκηρύσσοντας την τρομοκρατία. Μα την ίδια ώρα, ποτέ δεν την καταδίκασε με ευθύτητα ούτε εκδίωξε κανένα τρομοκράτη από την κοινότητά του.

Από το 1994 ως το 1996 ο αριθμός Ισραηλινών που σκότωσαν οι Άραβες τρομοκράτες αυξήθηκε κατά 73%!

Ο Pacepa επισκέφθηκε τον στρατηγό Aleksandr Sakharouski, ανώτατο αξιωματούχο της KGB, στο γραφείο του στο Αρχηγείο στη Lubyanka (Μόσχα): αυτός είχε οργανώσει τις Μυστικές Υπηρεσίες στην κομμουνιστική Ρουμανία μετά τον πόλεμο. Ο στρατηγός του είπε, 1971: “Στον σημερινό κόσμο, όταν τα πυρηνικά αχρήστευσαν πια τη συμβατική στρατιωτική δύναμη, η τρομοκρατία πρέπει να γίνει το κύριο όπλο μας… Η αεροπειρατεία είναι δική μου επινόηση”.

Τα δυο προηγούμενα έτη, από το 1969, έγιναν 82 αεροπειρατείες σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότερες εκτελέστηκαν από την ΟΑΠ και συγγενείς ομάδες, όλες υποστηριζόμενες από την KGB.

5. Στο βιβλίο του Red Horizons ο Pacepa γράφει (σ 92-93:1990) πως όταν επισκέφθηκε νωρίτερα τον Αραφάτ στο Αρχηγείο της ΟΑΠ (προτού μετατραπεί στην Παλαιστινιακή Αρχή) στη Βηρυτό, ο Αραφάτ του είπε:

“Επαναστάτης είμαι! Αφιέρωσα όλη μου την ενήλικη ζωή στην Παλαιστινιακή υπόθεση και την καταστροφή του Ισραήλ. Δεν θα αλλάξω, δεν θα συμβιβαστώ. Δεν θα συμφωνήσω σε τίποτα το οποίο αναγνωρίζει το Ισραήλ ως κράτος. Ποτέ!… Μα είμαι πρόθυμος να κάνω τη Δύση να πιστέψει αυτό που σύστησε ο αδελφός Ceausescu [δηλαδή να έχουμε ειρήνη με το Ισραήλ]”. 

Ο Αραφάτ πέθανε το 2004. Μα από το 2002 είχε παραχωρήσει την πρωθυπουργία της Παλαιστινιακής Αρχής στον Mahmoud Abbas και βέβαια τα τρομοκρατικά πλήγματα κατά του Ισραήλ συνεχίστηκαν. Το 2002 σε μια τρομοκρατική επίθεση σκοτώθηκαν 26 Ισραηλινοί καθώς γιόρταζαν το Πάσχα τους.

6. Στα Αρχεία Mitrokhin στο πανεπιστήμιο Cambridge (U.K) αποκαλύπτεται πως ο Mahmoud Abbas ήταν πράκτορας στη Δαμασκό από το 1983!

Το 1982 ο Abbas μελέτησε στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ στη Μόσχα. Έγραψε τότε το μεταπτυχιακό του – The Other Side: The Secret Relations between Nazism and the Leadership of the Ζionist Movement. (Κανονικά οι σχέσεις ήταν μεταξύ Ναζιστών και Αράβων – Παλαιστινίων). Σε αυτό το “μεταπτυχιακό” ο Abbas αρνείται πως υπήρξε Ολοκαύτωμα με τόσα θύματα, θάλαμοι αερίων κι 6 εκμ θανατωμένοι Εβραίοι: όλα ήταν εβραϊκές επινοήσεις!

Ο Abbas θέλει τον πλήρη αφανισμό του Ισραήλ και των Εβραίων και Παλαιστινιακό Κράτος στη θέση του!