1. Από τον 16ο αιώνα στη Γερμανία έγινε γνωστός ως Hermann der Cherusker, Αρμίνιος ο Τσερούσκος. Το λατινικό όνομα Arminius του δόθηκε από Ρωμαίους ιστοριογράφους (Historiae του M.V. Paterculus): ήταν γιός του Sigimer, άρχοντα της γερμανικής φυλής των Cherusker.
Στις αρχές Οκτωβρίου το Netflix παρουσίασε τη γερμανικής παραγωγής σειρά βάρβαροι Barbaren σε 6 επεισόδια. Η σειρά, που δεν είναι από τις καλύτερες, αφορούσε αυτόν ακριβώς τον Ρωμαίο αξιωματικό του ιππικού που μετά αποκαλύπτεται να είναι γιος ενός Γερμανού φύλαρχου/κοινοτάρχη. Αυτός και ο μικρός αδελφός του είχαν δοθεί ως εγγύηση στους Ρωμαίους (συνηθισμένη πρακτική ως την Αναγέννηση οι βαρόνοι να δίνουν κάποτε τα παιδιά τους στον Βασιλιά ως εγγύηση για την πίστη τους).
Ανατράφηκαν ως Ρωμαίοι, έμαθαν Λατινικά και κατατάχθηκαν στον στρατό όπου ο Αρμίνιος διακρίθηκε και προβιβάστηκε σε Equestri με αρκετή περιουσία και προνόμια (equus=ίππος). Ο Φλάβος έμεινε Ρωμαίος μα ο Αρμίνιος επέστρεψε στους Γερμανούς και πολέμησε για την ανεξαρτησία τους.
2. Ο ιστορικός Τάκιτος (περίπου 56-120 κε) έγραψε στα Χρονικά του:
«Ο Αρμίνιος είναι αναμφίβολα ο απελευθερωτής της Γερμανίας. Προκάλεσε τους Ρωμαίους όχι στην απαρχή της ανάπτυξής τους όπως άλλοι βασιλείς και άρχοντες, μα στην αυτοκρατορική κορύφωσή τους, σε μάχες μεταβαλλόμενων επιτυχιών αλλά τελικά νικητής στον πόλεμο.» Annales 2.88).
Ήταν όντως η ένδοξη περίοδος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με τον Αύγουστο να κυβερνά συνετά από το 27 πκε ως στο 14 κε.
Σε αυτή την περίοδο ο Αρμίνιος, έχοντας πλήρη γνώση των στρατιωτικών τακτικών των ρωμαϊκών λεγεώνων, με τους Γερμανούς «βάρβαρους» εξολόθρευσε τρεις λεγεώνες υπό τον Publius Quinctilius Varus το 9 κε στη μάχη του δάσους Teutoburg: ήταν κυριολεκτικά “σφαγή”.
Μετά ο Αρμίνιος παντρεύτηκε την Thusnelda η οποία όμως αφού έμεινε έγκυος αιχμαλωτίστηκε από τους Ρωμαίους υπό τον Germanicus το 15. Ο Τάκιτος γράφει πως ο Αρμίνιος σχεδόν τρελάθηκε από τον πόνο γνωρίζοντας πως η γυναίκα και το παιδί του θα ζούσαν ως σκλάβοι και παρότρυνε προκλητικά τις φυλές να πολεμήσουν πάλι.
3. Ακολούθησαν πολλές μάχες και παρά την απώλεια της εγκύου γυναίκας του ο Αρμίνιος και οι “βάρβαροι”, παρά τους εμφύλιους καβγάδες τους, διαφύλαξαν την ανεξαρτησία της Μεγάλης Γερμανίας Magna Germania πέρα από τον Ρήνο.
Σύμφωνα με τον Τάκιτο ο στρατηγός Γερμανικός νίκησε τους Γερμανούς του Αρμινίου δύο φορές. Στη μάχη του Idistaviso μάλιστα ο μικρός αδερφός Φλάβος πολέμησε στο ρωμαϊκό στράτευμα ενάντια στον μεγάλο αδερφό του.
Ο Γερμανικός ζήτησε από τον αυτοκράτορα Τιβέριο να του δοθούν πρόσθετες λεγεώνες για να καθυποτάξει τους Γερμανούς μα ο Τιβέριος θεώρησε πως ο Ρήνος ήταν κατάλληλο σύνορο.
Στο 9 κε, ο Αρμίνιος είχε κατορθώσει να ενώσει μερικές από τις γερμανικές φυλές που συνέχιζαν να καβγαδίζουν (οι δικοί του Cheruski και οι Bructeri, Chatti, Chauci, Marci και Sicambri). Μα τώρα έγινε πιο δύσκολο καθώς μερικές φυλές ήταν φιλικές προς τους Ρωμαίους.
Ο ίδιος ο πεθερός του Αρμίνιου ήταν εναντίον του. Μερικοί της φυλής του ένιωσαν πως ο απελευθερωτής είχε γίνει πολύ ισχυρός κι έτσι τον δολοφόνησαν το 21 κε.
4. Η μάχη του Teutoburg ήταν κρίσιμη για τους Γερμανούς και τη Ρώμη και τη μεταγενέστερη ιστορία της Ευρώπης.
Για τους Ρωμαίους ήταν η μεγαλύτερή τους ήττα και έκτοτε δεν έκαναν καμιά σοβαρή προσπάθεια να καθυποτάξουν τα γερμανικά εδάφη πέραν του Ρήνου. Οι 3 λεγεώνες και οι βοηθητικές μονάδες αριθμούσαν 20.000.
Όλοι οι Ρωμαίοι συγγραφείς θεώρησαν τον Αρμίνιο, που είχε διδαχθεί τις πολεμικές τακτικές του ρωμαϊκού στρατού, εξαίρετο στρατιωτικό ηγέτη. Τον επαινούν και για αυτή την ιδιότητα μα και για τον αγώνα του να κρατήσει ελεύθερο τον λαό του.
Πολλοί θρύλοι δημιουργήθηκαν γύρω από το όνομά του σε μεταγενέστερους αιώνες. Τον δε 19ο αιώνα γράφτηκαν θεατρικά έργα και ο αγώνας του για ανεξαρτησία πήρε σπουδαία θέση σε ιστορικά συγγράμματα.
Το χιτλερικό καθεστώς τον αναγνώρισε ως μεγάλο εθνικό ήρωα.
Στη φωτογραφία είναι το μνημείο που κατασκευάστηκε το 1838 μα έμεινε ημιτελές και συμπληρώθηκε το 1871 στο Detmold στο δάσος Teutoburg. Τα Γερμανικά είναι τα λόγια του Τάκιτου: Ήταν αναμφίβολα ο απελευθερωτής των Γερμανών.
