1. Για τον Oswald Spengler, Γερμανό ιστορικό, έχω ξαναγράψει με αναφορά στο μνημειώδες βιβλίο του Η παρακμή της Δύσης Der Undergang des Αbendlandes…(1918 – 22)
Ο Σπένγκλερ γενικά δεν αρέσει – κυρίως διότι πολλές προβλέψεις του βγήκαν αληθινές. Απλά οι αλαφροΐσκιωτοι Δυτικοί προτιμούν τις δικές τους θεωρίες προόδου και πολιτικά ορθού, ευρωκεντρισμού και ανάπτυξης. Επειδή πρέσβευε καπιταλισμό, ανταγωνισμό, ιδιωτική περιουσία και μία αριστοκρατική κυρίαρχη τάξη, ενώ απέρριπτε τον σοσιαλισμό και τη σοσιαλδημοκρατία, τον κατηγόρησαν για ακροδεξιό και φασίστα. Αγνοούν θεληματικά το ότι αποκήρυξε τον Ναζισμό και τον Αντι-σημιτισμό και το 1935 παραιτήθηκε από το Αρχείο Nίτσε που συμπορευόταν με την κρατική πολιτική. Λίγο πριν πεθάνει (8/5/1936) στο Μόναχο, προφήτευσε (σε επιστολή του στον Reichsleiter Hans Frank “σε 10 έτη από τώρα το Γερμανικό [ναζιστικό] Reich δεν θα υπάρχει μάλλον” da ja wohl in zen Jahren ein Deutsches Reich nicht mehr existeren wird. Το ναζιστικό κράτος κατέρρευσε 9 έτη αργότερα (1945).
2. Έκανε κι άλλες σοβαρές επισημάνσεις στο έργο του Mensch und die technic (= Ο άνθρωπος και η Τεχνική), 1931.
Στα τέλη του περασμένου αιώνα [19ου], η τυφλή βούληση για εξουσία άρχισε να κάνει τα αποφασιστικά λάθη της. Αντί να κρατήσει για τον εαυτό της την τεχνική γνώση που αποτελούσε το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της, η αυταρέσκεια των “λευκών” την προσέφερε στον υπόλοιπο κόσμο, σε κάθε πανεπιστήμιο, και προφορικά και γραπτώς κι ένιωθαν υπερηφάνεια για την κατάπληξη Ινδών ή Γιαπωνέζων και άλλων. Η εφαρμογή της βιομηχανίας στη μαζική παραγωγή για την αγορά θα έφερνε μεγαλύτερα κέρδη (…) Έτσι εξήγαγαν όχι μόνο τα προϊόντα τους [οι Δυτικοί] μα και τα μυστικά τους, την τεχνογνωσία, τις μεθόδους, μηχανικούς και μάνατζερ… Και σύντομα “οι έγχρωμοι” [Ασιάτες, Αφρικανοί κλπ.] έμαθαν τα μυστικά και τα χρησιμοποίησαν πλήρως. Σε τριάντα έτη οι Γιαπωνέζοι έγιναν άριστοι τεχνικοί παραγωγοί και στον πόλεμο με τη Ρωσία εκδήλωσαν την ανώτερη τεχνολογική γνώση τους. Σήμερα δε, σχεδόν παντού στην Άπω Ανατολή, Ινδία, Νότια Αφρική και Νότια Αμερική, υπάρχουν βιομηχανικά κέντρα, ή εγείρονται τέτοια, που χάρη στα χαμηλά ημερομίσθια θα δημιουργήσουν δριμύτατο ανταγωνισμό (…).
3. Αυτή η εκβιομηχάνιση του κόσμου έχει τώρα εισέλθει σε μία φάση επικίνδυνης υπερ-έντασης. Η εικόνα της Γης με τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους έχει αλλάξει. Σε λίγες δεκαετίες τα περισσότερα από τα μεγάλα μας δάση έχουν αφανιστεί, έχουν γίνει χαρτί ειδήσεων. Οι κλιματικές αλλαγές έχουν ως συνέπεια προχωρήσει σε βαθμό που θέτουν σε κίνδυνο τη γεωργική οικονομία πολλών λαών. Αναρίθμητα είδη ζώων έχουν εξαφανιστεί, ή σχεδόν εξαφανιστεί, όπως ο βίσωνας. Πολλές φυλές ανθρώπων επίσης έχουν φθάσει σε σημείο αφανισμού, όπως οι Βορειοαμερικανοί Ινδιάνοι και οι Αυστραλοί Βουσμάνοι (…)
4. Εδώ τώρα αρχίζει η εκδίκηση του εξαντλημένου από εκμετάλλευση κόσμου κατά των εξουσιαστών του! Τα αναρίθμητα [και φθηνά] χέρια των έγχρωμων φυλών – που δεν είναι λιγότερο ευφυείς μα σίγουρα λιγότερο απαιτητικoί – θα ταρακουνήσουν ως τη βάση της την οικονομική οργάνωση των Δυτικών. Η ίδια η συνήθης καλοπέραση και άνεση του λευκού εργαζόμενου, σε σύγκριση με τη ζωή του [έγχρωμου] κούλη, θα είναι μακρόχρονα η καταδίκη της. Η εργασία του λευκού φαίνεται ήδη να είναι περιττή. Οι μάζες των εργαζομένων συνωστισμένες στις βόρειες χώρες, στα ορυχεία άνθρακα και σιδήρου, τα βιομηχανικά κέντρα, τα κεφάλαια που έχουν επενδυθεί σε αυτά όλα, ολόκληρες πόλεις ίσως αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να χάσουν σε αυτόν τον ανταγωνισμό. Το κέντρο βάρους σταθερά μετακινείται από αυτές τις περιοχές. Μα και ο σεβασμός των έγχρωμων προς τους λευκούς έσβησε με τον 1οΠΠ (1914-18). Και αυτός είναι ένας κύριος λόγος για την ανεργία που εδραιώνεται στη Δύση. Δεν είναι μία κρίση απλώς. Είναι αρχή καταστροφής.
5. Στον καλόπιστο αναγνώστη θα πρέπει να είναι φανερό πως ο Σπένγκλερ διέγνωσε αρκετά καθαρά τους κινδύνους για την Οικονομία της Δύσης. Αφήνοντας κατά μέρος τον 2οΠΠ (1939-45), βλέπουμε πως όντως οι χώρες του Τρίτου Κόσμου, οι έγχρωμοι της Ασίας, Αφρικής και Νότιας Αμερικής, προχώρησαν στην εκβιομηχάνιση των δικών τους οικονομιών, έφεραν τεράστιο ανταγωνισμό ενάντια στη Δύση, (Ευρώπη και ΗΠΑ) και ευθύνονται σε κάποιο βαθμό για την ανεργία στις χώρες αυτές.
Ο ανταγωνισμός επέφερε αυξημένη ρύπανση που ήταν ήδη ανιχνεύσιμη το 1930, μα, λόγω του άγριου ανταγωνισμού, κανείς δεν έκανε κάτι θετικό και όλοι έμεναν στην τυφλότητά τους. Η καταστροφή του φιλικού για τον άνθρωπο περιβάλλοντος αυξάνεται ραγδαία και μόλις τώρα (Ιούνιος 2021) οι μεγάλες Δυνάμεις (ΗΠΑ, Γερμανία κλπ.) δείχνουν να προχωρούν σε διστακτικά μόνο μέτρα.
Η Ιαπωνία, η Κορέα (Νότια), λιγότερο η Ινδία και περισσότερο η Κίνα, τώρα τελευταία, έπληξαν τη Δύση.
