1. Στο προηγούμενο 76. Ταυτότητα: Τύχη, μοίρα… έδειξα με το παράδειγμα του ποδοσφαιρικού αγώνα πως δεν υπάρχει θέμα τύχης ή πεπρωμένου ή όπως αλλιώς λέγεται στην καθομιλουμένη. Ο τελικός αποφασιστικός παράγων είναι η δεξιότητα, η γνώση κι εφαρμογή της τεχνικής.
Είναι φανερό πως μια ομάδα που καταφέρνει να βάλει δυο γκολ με τρία σουτ μα φαίνεται να παίζει χειρότερα από την αντίπαλο που κάνει οκτώ σουτ, όλα έξω, στην πραγματικότητα είναι καλύτερη. Η άλλη καλά θα κάνει να αποκτήσει επιδέξιους σουτέρ στην επιθετική της γραμμή!
Αυτός ο νόμος καλής συνεργασίας και οργάνωσης με στελέχη-δεξιοτέχνες ισχύει παντού.
Μια επιχείρηση κατασκευής π.χ. πλαστικών σωλήνων που διοικείται από τους πτυχιούχους γιους του νεκρού ιδρυτή, σίγουρα θα φαλίρει αν οι νέοι δεν έχουν πείρα και δεν εποπτεύουν τα πάντα, ειδικά τις προμήθειες, νομίζοντας πως οι διευθυντές και τμηματάρχες κάνουν τη δουλειά τους έντιμα και πως μπορούν να διοικούν με τις θεωρητικές γνώσεις τους καθισμένοι σε πολυτελή γραφεία.
2. Αλλά, θα αντιτείνουν άλλοι, πως ισχύει ο νόμος στην περίπτωση που ένα όχημα με μεθυσμένο οδηγό τρακάρει άλλο; Τι γνώση θα μπορούσε να έχει ο δεύτερος και ποια δεξιότητα θα επιστράτευε;
Πως ισχύει στην περίπτωση που κάποιος κερδίζει έναν λαχνό ή οποιοδήποτε τυχερό παιχνίδι;
Ή στην περίπτωση που κάποιος/κάποια παντρεύεται καλό και άλλος/άλλη παντρεύεται κακό σύντροφο;
Υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις όπου η γνώση, η δεξιότητα και η συνεργασία δεν φαίνονται να ισχύουν και το αποτέλεσμα μοιάζει ζήτημα τύχης, όπως αυτό είναι κοινώς κατανοητό. Ας το εξετάσουμε, λοιπόν.
3. Είναι παντελώς αδύνατο να υπάρχει μια δημιουργία, ένα οποιοδήποτε δημιουργημένο αντικείμενο, μικρό όπως μια οδοντογλυφίδα ή μεγάλο όπως ένα ηλιακό σύστημα, χωρίς να προϋπάρξουν νοημοσύνη, σχεδιασμός και νόμοι.
Από το σπέρμα ενός ποντικού δεν θα παραχθεί ελέφαντας εφόσον δεν υπεισέρχεται κάποια εξωγενής παρέμβαση και πάντα θα παράγεται ποντικός. Το ίδιο ισχύει για το σπέρμα γάτου ή γουρουνιού: πάντα θα παράγεται γάτος ή γουρούνι, εφόσον δεν υπάρχει εξωγενής παρέμβαση. Το νερό πάντα βράζει στους 100° κελσίου (ceteris paribus) τηρουμένων των αναλογιών. Και η πέτρα που γλιστρά από το χέρι σου πάντα πέφτει προς τα κάτω, προς το κέντρο της γης (ceteris paribus).
Εδώ έχουμε φαινόμενα που λειτουργούν σύμφωνα με νόμους. Και στα παραδείγματα βλέπουμε 4 ή 5 νόμους. Εφόσον, λοιπόν, υπάρχουν κάποιοι νόμοι τότε για όλα τα φαινόμενα υπάρχουν νόμοι, αν και συχνά εμείς δεν τους γνωρίζουμε.
4. Στον ορθόδοξο Χριστιανισμό, Μωαμεθανισμό και Ιουδαϊσμό, δεν αναγνωρίζεται η ιδέα της επανάληψης και επανενσωμάτωσης (ή μετενσάρκωσης, μετεμψύχωσης) παρότι επαναλαμβάνεται το φαινόμενο του ημερονυκτίου και των εποχών, καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του και περιφέρεται περιοδικά γύρω από τον ήλιο.
Αλλά η ιδέα της μετενσωμάτωσης σε όλες τις μορφές της διδάσκει πως καλές μη-εγωιστικές πράξεις σε μια ενσωμάτωση παράγουν καλές συνθήκες ζωής σε απόμενες ενσωματώσεις και κακές, δηλαδή εγωιστικές, παράγουν κακές.
Αυτή η διδασκαλία εξηγεί πλήρως όλα τα ανεξήγητα φαινόμενα που η κοινή σκέψη αποδίδει στην τύχη.
Οι συμπεριφορές μας σε προηγούμενες ενσωματώσεις καθορίζουν τις συνθήκες και λεπτομέρειες που αντιμετωπίζουμε τώρα – το αυτοκινητιστικό τρακάρισμα, την πτώση του αεροπλάνου μας, την εύρεση θησαυρού ή καλού/κακού συντρόφου κλπ.
Εφόσον υπάρχουν συμπαντικοί νόμοι, υπάρχει συμπαντική δικαιοσύνη. Αυτή πρέπει να λειτουργεί αδιάλειπτα με τον γενικό νόμο αιτίας και αποτελέσματος και στη ζωή όλων των ανθρώπων.
Οι περιστάσεις και τα περιστατικά της παρούσας ενσωμάτωσης έχουν τις αιτίες τους σε προηγούμενες ενσωματώσεις που μας είναι άγνωστα φαινόμενα.
