Ο Yasser Akkaoui είναι ο ιδιοκτήτης κι εκδότης του Executive Business Magazine. Όταν κάποιος τον ρώτησε “Κύριε Ακκάουι, πως τα καταφέρνετε να οργανώνετε τον χρόνο σας με την απαιτητική επιχείρηση και τη μεγάλη οικογένειά σας;’ εκείνος απάντησε “Θα σας πω μια ιστορία από τη ζωή”. Και αφηγήθηκε αυτή την ιστορία.
Κάποτε σε ένα χωρίο στην έρημο ζούσε ένας Βεδουίνος που είχε μια μεγάλη οικογένεια με 50 παιδιά. Μα ζούσε με τρόπο ενάρετο σύμφωνα με την ισλαμική παράδοση και παρότι δεν ήταν σπουδαγμένος, είχε αποκτήσει τη φήμη σοφού ανθρώπου όχι μόνο στην περιοχή του μα και σε ξένους, κυρίως τουρίστες που επισκέπτονταν τα μέρη.
Ένας δυτικός ρεπόρτερ λοιπόν μια μέρα πήγε να του πάρει συνέντευξη και να δει πόσο σοφός ήταν. Είχε μάλιστα σκεφτεί μια δύσκολη ερώτηση, όπως νόμιζε, που θα του έθετε.
Καθώς έπιναν τσάι κι έτρωγαν χουρμάδες, όπως συνηθίζεται, ο ρεπόρτερ τον ρώτησε “Είναι αλήθεια πως έχετε 50 παιδιά;” και όταν ο Βεδουίνος είπε “Ναι, έχω 50 παιδιά”, του έθεσε τη δύσκολη ερώτηση: “Ποιο ή ποια από τα παιδιά σας αγαπάτε πιο πολύ;”
Ο Βεδουίνος δεν έδειξε να εκπλήττεται, σκέφτηκε για λίγο, μετά είπε:
“Αγαπώ πιο πολύ τα νεότερα ωσότου μεγαλώσουν κι αυτά. Αγαπώ περισσότερο τα άρρωστα ωσότου γίνουν καλά. Αγαπώ περισσότερο αυτά που ταξιδεύουν ωσότου γυρίσουν στο σπίτι μας.”
Μετά εξήγησε πως η αγάπη δεν είναι κτητική. Δεν λες είναι δικά μου τα παιδιά, γιατί οποιαδήποτε ώρα μπορεί το Σύμπαν που σου τα δώρισε να τα πάρει πίσω. Η αγάπη είναι μια καλοσύνη και φροντίδα και συμπόνια. Δεν υπάρχει όριο στην αγάπη – πόσους και πόσο πολύ αγαπάς. Είναι μια συνεχής εκδήλωση ενέργειας από τον εαυτό σου. Δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο πάντα μα με τον τρόπο που εσύ ο ίδιος αισθάνεσαι να είναι φυσικός και κατάλληλος σε κάθε περίσταση. Και δίνει – ατελεύτητα, ήρεμα. Και δίνοντας δεν μειώνεται μα μεγαλώνει….
Ο Δυτικός έφυγε ικανοποιημένος με τη σοφία του Βεδουίνου.
