M140: Το μοίρασμα του ελαφιού

(από Κίνα)

Μερικο σοφοί μας λένε πως όλη μας η ζωή είναι σαν όνειρο. Φαίνεται πως και ο βασιλάς, στο τέλος, το ίδιο πίστευε.

Κάποιος ξυλοκόπος στο βασίλειο Τσενγκ συνάντησε στο έδαφος ένα φοβισμένο ελάφι και το σκότωσε. Για να μη το δούνε άλλοι, το έκρυψε σε μια συστάδα θάμνων. Θα γύριζε το βράδυ να το πάρει. Αλλά αργότερα ξέχασε τον τόπο που το είχε κρύψει και δεν το βρήκε. Την άλλη μέρα έπεισε τον εαυτό του πως είχε ονειρευτεί το όλο επεισόδιο. Το έλεγε μάλιστα σαν όνειρο σε όλους τους γνωστούς του στο δρόμο.

Ένας περαστικός που άκουσε το «όνειρο» πίστεψε πως ήταν καλός οιωνός και πήγε στο δάσος στην ίδια περιοχή. Κι εκεί όντως βρήκε το ελάφι. Το κουβάλησε σπίτι και είπε την ιστορία στην έκπληκτη γυναίκα του.

«Όνειρα και σαχλαμάρες» είπε περιφρονητικά εκείνη. «Πιστεύεις αλήθεια πως ο ξυλοκόπος είχε τέτοιο όνειρο; Μάλλον εσύ θα ονειρεύτηκες τον ξυλοκόπο να το λέει! Αλλά τι πειράζει αφού τώρα έχουμε το ελάφι;»

Το ίδιο βράδυ ο ξυλοκόπος σκεφτόταν ακόμα το σκοτωμένο ελάφι όταν πλάγιασε και είδε στο όνειρό του όχι μόνο τον τόπο που το είχε κρύψει αλλά και τον άνθρωπο που το είχε βρει.

Πρωί πρωί πάει στο σπίτι του αλλουνού κι εκεί βλέπει το ελάφι. Οι δυο τους άρχισαν να καυγαδίζουν: «Εγώ το σκότωσα», «Εσύ ονειρεύτηκες, εγώ το βρήκα».

Έτσι κατέληξαν στο δικαστή.

«Αχ, δεν αξίζει να καυγαδίζετε» τους είπε αφού άκουσε τι είχαν να πουν. «Ο ένας ονειρεύτηκε την πραγματικότητα, ο άλλος πραγματοποίησε το όνειρο. Ποιος ξέρει τώρα την αλήθεια. Άντε, μοιραστείτε το ελάφι μεταξύ σας.»

Το ίδιο πρωί το περιστατικό έφτασε στ’ αυτιά του βασιλιά. «Χα χα!» γέλασε. «Υποθέτω πως τώρα και ο δικαστής ονειρεύεται πως πράγματι μοίρασε το ελάφι στους δυο τους!»