1. Τον τίτλο τον οφείλω στον Πάσχο Μανδραβέλη (Καθημερινή 31/10/19).
Το πνεύμα το οφείλω στο αθάνατό μας Έθνος – το οποίο έχει εθιστεί στην ανοησία και παράνοια τόσο που δεν το προσέχουμε πια.
Κάποιες κοπέλες έκαναν το νούμερό τους μιμούμενες τους Μόντι Πάιθονς της Βρετανίας (γύρω στο 1970) εν ώρα παρέλασης. Διαμαρτυρόμενες μα όχι και τόσο αγνή η πρόθεση, όχι και τόσο σίγουρος ο σκοπός.
Ανοησία. Σίγουρα. Όπως και τα σχόλια του Δημάρχου. Όπως και τα σχόλια υπέρ και κατά. Κουβέντα να γίνεται και να δείχνουμε την αναλυτική μας σκέψη, τη πολιτική μας τοποθέτηση και τα φιλοσοφικά μας πιστεύω. Το θέμα κυριάρχησε 4-5 μέρες μετά.
Όλοι κάνουμε σοβαροφάνεια αντί για πλάκα. Ανοησία;…
2. Γράψαμε νωρίτερα για τον κ. Ραγκούση και για γκαρίσματα.
Μάλλον θα έχουμε αυτόν τον νέο Συριζαίο βουλευτή να διεκδικεί τους προβολείς για μεγάλο διάστημα. Σε ασυναρτησία και παραλογισμό συναγωνίζεται (με όλες τις έννοιες) τον κ. Τσίπρα.
Τα μπουμπουνητά μπουρδολογίας του κ. Πολάκη τα γνωρίζουμε κι εντύπωση θα κάνει αν μάθει να μιλάει νορμάλ. Τον αποκλεισμό του και του συντρόφου Τζανακόπουλου από την Προανακριτική Επιτροπή για το σκάνδαλο (και σκευωρία) Νοβάρτις τη θεωρεί «Χουντικής έμπνευσης απόφαση της πλειοψηφίας». (Η χούντα είχε πλειοψηφία μόνο στα όπλα και σε κάποιες στημένες ψηφοφορίες.)
Ο κ. Ραγκούσης όμως ξεπέρασε τον κ. Πολάκη κατηγορώντας την Επιτροπή με δριμύτητα: «Με τη βία της πλειοψηφίας αποφασίζετε να μετατρέψετε την επιτροπή σε χούντα»!!! Ανοησία;
Θαυμάζω την αριστοτεχνική λογική του. Διορθώστε με! Δεν είναι η πλειοψηφία που αποφασίζει στη Δημοκρατία με ειρηνική ψήφο; Δεν είναι η μειοψηφία που χρειάζεται και χειρίζεται τη βία για να επιβληθεί ως χούντα;
3. Όπως σημείωσε ο Π. Πετριάς, ο Ελληνικός Στρατός έγινε ξάφνου εξαγωγέας κι έστησε περίπτερο στην φιέστα Kavala Expo 2019. Μακάρι να εξάγει – με το αζημίωτο – παλικαριά!
Μα πήγε κι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλος, εκλεγμένος βουλευτής στην Καβάλα για να κόψει την κορδέλα μα και τη δουλειά του υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης, ή του Πρωθυπουργικού Γραφείου στην ένδοξη «συμπρωτεύουσα» που στεγάζει τελευταία κυρίες με ταπεινές φιλοδοξίες.
Υπάρχει ακόμα αυτό το Γραφείο; Πληρώνονται οι αξιωματούχοι του; Τι έργα διεκπεραιώνει έτσι που να μη μπορεί ούτε μια κορδέλα μιας εξαγωγικής Έκθεσης να κόψει;
Ανοησίες νεοδημοκρατικές;
