Δεν είναι παράξενο που οι πολιτευτές μας δείχνουν σε κάθε ευκαιρία πόσο ανεπαρκείς είναι ως άνθρωποι σε δημόσια θέση – ίσως και απλά ως άνθρωποι. Δεν θα γράψω για τα κόμματα (κάτω του δημοκρατικού 5% ). Θα ήταν μεγάλη σπατάλη. Μα κι εδώ βλέπεις μια μίζερη μανία να επικαλούνται «το λαό» που μόνο αυτοί εκπροσωπούν ενώ, όπως και οι άλλοι, ενδιαφέρονται μόνο για την ανέλπιδη τους κατάληψη της εξουσίας και να κάνουν ντόρο δείχνοντας πως κάπως υπάρχουν.
Για τους κυρίους Τσίπρα και Μητσοτάκη έχω γράψει αρκετά – και σίγουρα θα δοθούν νέες ευκαιρίες για νεότερα. Ο παθιασμένος έρωτάς τους για την Εξουσία καταπλήσσει όπως και τα διάφορα ψηφοθηρικά κόλπα τους. Ό,τι πουν, ό,τι κάνουν, αφήνει το λεπτό άρωμα του πάθους τους.
Μα σήμερα κάνει εντύπωση και το Κινάλ. Χάσαμε την κα Φώφη για την οποία επίσης έγραψα αρκετά. Μα έχουμε τώρα τους 6 διαδόχους κοκορομαχόμενους για την οριστική επικράτηση. Τρομερή η βαβούρα για όλα τα ανούσια θέματα και η προσπάθεια των περισσότερων να κρατήσουν ίσες αποστάσεις από τη ΝΔ και τον Σύριζα. Αν και ο Γεωργάκης Π, γιος μα όχι και φυσικός διάδοχος του μεγάλου Αείμνηστου, λέει και ξελέει πως θα δεχτεί μια συνεργασία των Προοδευτικών του Τσίπρα και ας είναι ο ίδιος Υπέξ μόνο (παλαιός ρόλος)! Ο προοδευτισμός και των δύο είναι μια ακόμα μπαρούφα τύπου Βαρουφάκη. Διότι συνίσταται στο να κάνουν μεταστροφές 360 μοιρών!
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν ορισμένες παρατηρήσεις του Γιάννη Πρετεντέρη στο ΒΗΜΑ, 1/12/21 («Που ν’ τος ο Πρωθυπουργός»). Τις μεταφέρω αυτούσιες.
Οταν λεφτά υπάρχουν
Χρειάστηκε να πάμε σε εκλογή αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ για να περιέλθουν σε γνώση μας μια σειρά από περίεργα πράγματα.
Σύμφωνα με τον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Β. Κεγκέρογλου, το ΚΙΝΑΛ δεν είναι αυτοτελές κόμμα αλλά συνασπισμός κομμάτων στον οποίο μετέχουν το ΠαΣοΚ, το ΚΙΔΗΣΟ, η ΕΔΕΜ και διάφοροι άλλοι.
Εως εδώ κανένα πρόβλημα. Δικαίωμά τους.
Ο Κεγκέρογλου όμως προσθέτει ότι έχει υπογραφεί ένα συμφωνητικό (κατατέθηκε στη Βουλή και στο υπουργείο Εσωτερικών) σύμφωνα με το οποίο τα κόμματα αυτά μοιράζονται την κρατική επιχορήγηση του ΚΙΝΑΛ. (Γ. Παπαχρήστος, «Τα Νέα», 19/11).
Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται.
Διότι αυτό που ομολογείται είναι ότι το Δημόσιο χρηματοδοτεί μέσω του ΚΙΝΑΛ κόμματα που δεν πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις δημόσιας χρηματοδότησής τους.
Είτε επειδή έχουν οικονομικό πρόβλημα λόγω υπερχρέωσης, όπως το ΠαΣοΚ.
Είτε επειδή είναι ανύπαρκτα και ουδείς γνωρίζει τη δραστηριότητά τους.
Είτε επειδή εμφανίστηκαν άπαξ, απέτυχαν να μπουν στη Βουλή, εξαφανίστηκαν και επτά χρόνια μετά τη μοναδική εμφάνισή τους εξακολουθούν να επιχορηγούνται (ΚΙΔΗΣΟ).
Το πιο περίεργο είναι ότι κανείς από τους υποψηφίους δεν καταδέχεται να συζητήσει αυτά τα περίεργα πράγματα.
Κι ακόμη χειρότερα. Οι περισσότεροι θέλουν να πείσουν ότι η καρδιά τους είναι «ΠαΣοΚ και μόνο ΠαΣοΚ» αλλά δεν καταδέχονται να συζητήσουν για τα χρέη του ΠαΣοΚ τα οποία οδήγησαν ουσιαστικά στην αναστολή της λειτουργίας του.
Δεν έχουν καν ζητήσει να δοθούν στη δημοσιότητα οι (τουλάχιστον δύο) διαχειριστικοί έλεγχοι των οικονομικών του κόμματος που διενεργήθηκαν από ορκωτούς λογιστές επί προεδρίας και κατόπιν εντολής του Β. Βενιζέλου.
Είναι δυνατόν να μην τους ενδιαφέρουν τα οικονομικά του κόμματος ή του συνασπισμού κομμάτων στην αρχηγία του οποίου επιζητούν να εκλεγούν;
Κι αν δεν τους ενδιαφέρει η οικονομική διαχείριση τους κόμματος με το οποίο θέλουν να απευθυνθούν στους ψηφοφόρους με ποια λογική θα τους εμπιστευτούν οι ψηφοφόροι για την οικονομική διαχείριση της χώρας;
Αυτά κι αν είναι περίεργα πράγματα.
Δεν είναι απλώς περίεργα. Αν αληθεύουν όλα όσα γράφει ο συμπαθής δημοσιογράφος αυτά συνιστούν απάτη. Ναι, ξέρω, σε τέτοια είμαστε όλοι συνηθισμένοι και οι πολιτευτές μας μάλλον εθισμένοι!
