1. Θα προσέξατε πως, αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές όπου το τσιπρικό τσούρμο κατατροπώθηκε (όχι αρκετά κατ’ εμέ) και αφού ο Αρχιερέας αυτής της νέας Πίστης στο Παράλογο δήλωσε πως πάμε για εθνικές εκλογές αρχές Ιουλίου, επιχείρησε να αλλάξει ανώτερους δικαστικούς.
Γιατί νομίζετε;
Διότι φοβάται το Ειδικό Δικαστήριο. Οι τσιπριστές του κυβερνητικού τσίρκου (ίσως όχι ο ίδιος ο Τσίπρας) ξέρουν πως έχουν παρανομήσει συνταγματικά και φοβούνται πως θα υπάρξουν συνέπειες. Γι αυτό θέλουν να βάλουν δικούς τους, σαν την κα. Δημητρίου, εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, οι οποίοι θα κουκουλώσουν τις ανομίες και τις καταδολιεύσεις τους
Είναι όλα τόσο φαεινά, τόσο απροκάλυπτα, τόσο αισχρά!
Όπως επίσης το να βλέπεις αρχηγούς Πολιτειακών Σωμάτων Ασφαλείας να εμφανίζονται σε τσιπρικές προεκλογικές μαζώξεις και με τα γαλόνια τους να διαφημίζουν τους αχρείους τσιπριστές. Καμιά αισχύνη!
2. Ο Πολάκης μουγγάθηκε. Ούτε λέξη για τις εκλογές. Μόνο κάτι ψελλίσματα πάλι για τον μεγάλο του έρωτα, τον Στουρνάρα της ΤτΕ.
Μα η κα Τασία των λιαζόμενων μεταναστών έδωσε τη δική της ηλιόδαρτη ερμηνεία. Δεν ήταν ήττα. Ούτε κέρδισε ούτε έχασε ο Σύριζα. Ήταν μια διαφορά αριθμών! Ο κόσμος εμπνεύστηκε (!μάλιστα) από το νέο πρόγραμμα μα δεν το κατάλαβε καλά κι έτσι διοχέτευσε τον θυμό του αλλού!!! Πού, αλλού;… Στον ευεργέτη του!..
Και ανάμεσα σε άλλες ασυναρτησίες ο Παππάς εξήγησε πως υπήρξε μεγάλη αποχή και οι ψηφοφόροι δεν αντιλήφθηκαν την κρισιμότητα των εκλογών!
Δηλαδή μόνο όσοι ψήφισαν Σύριζα την αντιλήφθηκαν!
Θαυμάστε λοιπόν τους κρετίνους που κυκλώνουν τον κλόουν Τσίπρα και κυβερνούν εμάς, τον κάλλιστο λαού του κόσμου.
3. Είναι τώρα, για να χρησιμοποιήσουμε λίγο και το μυαλό μας σοβαρά, είναι οι παροχές “κοινωνική πολιτική”; Κάποιος σπουδαίoς αναρχοαριστερός (ο Λένιν ή ο Μάο;) είπε “Μη τους δίνεις ψάρια να φάνε. Μάθε τους να ψαρεύουν”.
Οι παροχές, τα επιδόματα κλπ, συνιστούν οικονομική πολιτική; Μόνο για τους άμυαλους, αμόρφωτους πολιτικάντηδες τύπου Τσίπρα. Το να αναδιανέμεις τον υφιστάμενο πλούτο είναι τόσο εύκολο όσο το να επιβάλεις Κάπιταλ Κοντρόλς διότι ξέρεις πως οι πολίτες με καταθέσεις είναι τόσο αηδιασμένοι με τις πολιτικές σου που θα στείλουν τις καταθέσεις τους αλλού! Είναι τόσο εύκολο, πάλι, όσο το να λες ψέματα!
Μια πολιτική που αξίζει να λέγεται “οικονομική πολιτική” φροντίζει να βελτιώσει τις συνθήκες ώστε να υπάρχει ανάπτυξη και αύξηση παραγωγής. Για να παίρνουν οι μη-έχοντες αρκετά από την αύξηση, όχι να κλέβεις εσύ ως κυβέρνηση από τους έχοντες και να παριστάνεις τον ελεήμονα!
4. Τι σόι κόμμα συνιστούν οι τσιπριστές τσόγλανοι;
Λένε πως είναι “αριστεροί” μα οι πολιτικές τους τα 4 έτη που έδρασαν ως κυβέρνηση δεν έχουν καμιά σχέση ούτε με τα χειρότερα καθεστώτα της Αναρχοαριστεράς. Σε φτωχοποίηση, καταπίεση και ανισοποίηση ξεπέρασαν ακόμα και ακροδεξιά μορφώματα σαν του Χίτλερ και Μουσολίνι. Απλώς είναι τόσο ανίκανοι σε όλα που δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν τη νέα ανώτερη τάξη τσιπριστών. Είναι δύσκολο να διακρίνεις έστω κι έναν πραγματικά ευφυή άνθρωπο ανάμεσά τους. Ακόμα και ο αριστερισμός τους είναι μια διάφανη κακόγουστη απάτη.
Κάποτε, όταν ήταν στο 4% ήταν κόμμα διαμαρτυρίας. Έλεγαν όχι σε όλα και στήριζαν την άρνησή τους σε λογοδιάρροια ασυναρτησίας.
Τώρα, επί 4 έτη είναι κυβέρνηση. Οι “αντιεξουσιαστές” που συνεχίζουν να διαμαρτύρονται δεν στρέφονται κατά της τσιπρικής εξουσίας μα κατά των αντιπάλων της! Είναι όργανα της τσιπρικής νοοτροπίας…
5. Το τσιπρικό τσούρμο έχει μείνει δίχως μνημόνια, δίχως φιλελεύθερη κυβέρνηση, δίχως καν ξένους δυνάστες, να καταγγέλλει και να καταδικάζει εκ του ασφαλούς της ανευθυνότητας.
Μας απελευθέρωσε από τους ξένους καταπιεστές, διέλυσε τη συντηρητική φιλελεύθερη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ, και μας έβγαλε από το μνημόνιο στην κανονικότητα.
Δεν υπάρχουν καν πιστευτά σκάνδαλα πλέον.
Η μεγάλη τους ικανότητα ήταν η εξαπάτηση και το ψέμα. Τι νέες απάτες άραγε θα επινοήσουν τώρα;…
Έβλεπα πρόσφατα σε ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ τους θριάμβους των χιτλερικών στη ναζιστική Γερμανία πριν το 1942. Τι χαμόγελα, τι ευφροσύνη, τι μεγαλοστομίες! Τι αλαζονεία! Και τι εξευτελισμός, τι μιζέρια, μετά το 1942!
Sic transit Gloria mundi. Όλες οι δόξες περνούν – και αυτή της τσιπρικής εξουσίας και αλαζονείας.
