Οι τσιπριστές δεν διαφέρουν καθόλου από προηγούμενους πολιτικάντηδες που νέμονταν την εξουσία για ίδιον (κομματικό) όφελος. Αν υπάρχει σοβαρή διαφορά, αυτή συνίσταται σε μεγαλύτερη ανεντιμότητα, ανευθυνότητα και ανικανότητα. Και φυσικά, σε μεγαλύτερη εξουσιολαγνεία.
Ηθικό πλεονέκτημα;
Αυτό δεν υπάρχει ούτε στη δική τους φαντασία. Υπάρχει μόνο στη μυθοπλαστική ονειροπόληση των σκληροπυρηνικών οπαδών τους.
Με το θράσος που παίρνουν από την πρόσκαιρη εξουσία, που υφάρπαξαν με την ατέρμονη ψευδολογία τους, κατηγορούν την αντιπολίτευση όλη για σκάνδαλα και διαπλοκές αγνοώντας τα δικά τους. Έτσι σήμερα θα τα κοιτάξουμε αυτά.
1) Από το 2013, όταν εμφανίστηκαν καθαρά πια οι προοπτικές εξουσίας, διάφοροι πρωτοκλασάτοι του Σύριζα με καλύτερο φυσικά τον κ. Τσίπρα δοκίμαζαν επαφές με τον επιχειρηματικό κόσμο. Τον Μάιο 2013 ο κ. Δασκαλόπουλος κάλεσε, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, τον κ. Τσίπρα να μιλήσει στη Γενική Συνέλευση. Ο δε Τσίπρας έστειλε τότε, με την ομιλία του, προσκλητήριο για μια νέα συμφωνία και μήνυμα ο επιχειρηματικός κόσμος να ανασυγκροτήσει τη χώρα.
2) Όλο το 2013 και 2014 τα στελέχη βρίσκονταν επί ποδός για επαφές. Τα γεύματα με επιχειρηματίες πολλαπλασιάστηκαν καθώς και άδηλες επαφές με μέλη της ολιγαρχίας του πλούτου. Τότε έγιναν προσπάθειες για συμφωνίες με πολλούς, ανάμεσά τους και τον Μελισσανίδη και τον Σαββίδη.
3) Λίγες μέρες πριν τις εκλογές, στις 21/1/2015, ο Σταθάκης είχε συνάντηση με 38 εκροσώπους της ελίτ (επιχειρηματίες, τραπεζίτες, εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανους κλπ) κι έδωσε κάποιες διαβεβαιώσεις πως δεν θα αυξανόταν η φορολογία επί των κερδών και θα προχωρούσαν οι ιδιωτικοποιήσεις.
4) Την προηγούμενη, 20/1/2015, ο Τσίπρας έιχε μυστική συνάντηση με την αφρόκρεμα των επιχειρηματιών, όπου ανάμεσά τους εμφανίστηκε κι ένας ισχυρός καναλάρχης για να αξιολογήσει τον νέο πρωθυπουργό.
5) Η ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων έγινε κανονικά για χάρη όχι μόνο των Γερμανών μα και του κύριου Κοπελούζου, ο οποίος έχασε.
(Κι εδώ ας σημειώσουμε πως ελάχιστες υποσχέσεις τήρησαν οι τσιπριστές, όπως είναι γνωστό, και μόνον όσες τους συνέφεραν).
6) Ο Μπόμπολας που κάποτε αποτελούσε στόχο των τσιπριστών ξαφνικά βρέθηκε να παίρνει μεγάλες μερίδες αυτοκινητοδρόμων.
7) Η οικογένεια Λάτση πήρε την αδειοδότηση για το πελώριο έργο του Ελληνικού – μόνο που αυτή σκοντάφτει συνεχώς στις ιδεοληπτικές αγκυλώσεις πολλών τσιπριστών.
8) Ο Σ. Κόκκαλης επανήλθε δριμύτατος κι επιχορηγεί ζώνη καναλιού.
9) Ο Καλογρίτσας απέτυχε να αποκτήσει κανάλι μα εισήλθε στον στίβο των ημερησίων με σούπερ-τσιπρικό έντυπο.
10) Στον αθλητικό στίβο ο Μελισσανίδης δέχτηκε προνομιακή μεταχείριση, ευνοικές νομοθετικές ρυθμίσεις (φρουτομηχανάκια) και άδεια γηπέδου.
11) Μετά τις αναπόφευκτες γκάφες του Αρχηγού και του συνόλου τσίρκου, τις κωλοτούμπες και τις ολέθριες σχεδόν ολισθήσεις του προς τη άβυσσο, συνέχισαν στον ρόλο του γεφυροποιού οι Σταθάκης και Φλαμπουράρης καθησυχάζοντας ξένους επενδυτές (Σταθάκης) όχι πολύ πειστικά, ως φαίνεται αφού δεν έρχονται, κai ντόπιους επιχειρηματίες στο σπίτι του Φλαμπουράρη (Βουλγαροκτόνου, Εξάρχεια). Εδώ έρχονταν και ο ίδιος ο Τσίπρας μα και ο Ν. Παππάς.
12) Ο Παππάς έχει, όπως φανερώθηκε στη επιχείρηση «Καναλιών Άλωση» που απέτυχε, έναν δικό του κύκλο και μηχανισμό διαπλοκής (με συνεργάτες τους Βασιλειάδη και Κρέτσο). Τώρα έχει τον Μανώλη Πετσίτη που φαίνεται να είναι ο «ντελιβεράς» σε διάφορες υποθέσεις οικονομικού ενδιαφέροντος – το γκαρσόνι που κουβαλά 200άρικα και 500άρικα διάγοντας πολυτελή βίο κι έχει βίλα στους πρόποδες της Πάρνηθας.
Να γράψω και για τη Βενεζουέλα; Νομίζω πως φτάνουν αυτά τα λίγα.
