1. Οι πολιτικοί που οραματίστηκαν την ΕΕ και έβαλαν τα θεμέλια με τις διάφορες συνθήκες και τους όρους ένταξης ήταν πολύ διαφορετικής ποιότητας από τους πολιτικάντηδες της δεκαετίας 1990 και δώθε. Έτσι, ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα οι τρεις βασικοί όροι που είναι: (α) Δημοκρατικές ελευθερίες όπως έκφραση, μετακίνηση, συνάθροιση, περιουσία και φυσικά σωματική ακεραιότητα· ελεύθερες εκλογές με κρυφή ψηφοφορία κι ένας πολίτης μια ψήφος· Κράτος Δικαίου με το οποίο ακόμα και οι ανώτατοι άρχοντες υπόκεινται στους νόμους. (β) Ελεύθερη αγορά με ανταγωνισμό και ιδιωτική πρωτοβουλία (=κοινώς «καπιταλισμός»). (γ) Διοίκηση έτοιμη να αποδέχεται και να εφαρμόζει το Κοινοτικό Δίκαιο.
Τις δεκαετίες του 21ου αιώνα πολλά κράτη μέλη της ΕΕ (η Ελλάδα συχνότατα) αγνοούν τους νόμους της ΕΕ, ακόμα και τις 3 βασικές προϋποθέσεις για να αποκομίσουν οφέλη σε βάρος άλλων κρατών ή έτσι που μια κυβέρνηση να διαιωνίζει την παραμονή της στην εξουσία – όπως ο Όρμπαν της Ουγγαρίας.
2. Άλλη χώρα που έχει κατ’ εξακολούθηση παραβιάσει την αρχή του Κράτους Δικαίου είναι η Πολωνία – σε θέματα Δικαιοσύνης όπου η κυβέρνηση του Κατσίνσκι σχεδόν εποπτεύει κι ελέγχει το όλο σύστημα Δικαιοσύνης (δικαστήρια, ποινές κ.λπ.). Επειδή τώρα η Πολωνία έχει βοηθήσει απεριόριστα σχεδόν την Ουκρανία, η Κομισιόν τείνει να αγνοήσει τις παραβάσεις του Κατσίνσκι όπως και του Όρμπαν. Μα υπάρχει ευτυχώς η φιλελεύθερη πολιτική ομάδα Renew Europe που ασκεί πιέσεις κι έτσι τέτοιες υποχωρήσεις μετριάζονται ή αναιρούνται.
Μα ούτε η ομάδα Renew Europe μπόρεσε να επέμβει και να αποτρέψει την αδιάντροπη απαίτηση του Όρμπαν να μην αποδεχτεί η Ουγγαρία κυρώσεις στην αγορά καυσίμων από τη Ρωσία με το δικαιολογητικό πως είναι μεσόγειος χώρα δίχως λιμάνια κι έχει άλλο σύστημα εισαγωγής. Μεσόγειες χώρες είναι και η Αυστρία και η Τσεχία και η Σλοβακία, μα ακολούθησαν την κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική. Το ότι ο Όρμπαν εμπαίζει την ΕΕ φάνηκε και από την απαίτησή του να εξαιρεθεί από κυρώσεις ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος που είναι δισεκατομμυριούχος και κολλητός του Πούτιν.
Τα ασπόνδυλα μαλάκια που κυβερνούν την ΕΕ έβγαλαν τον Κύριλλο από τις κυρώσεις, αντί να βγάλουν τον Όρμπαν από την ΕΕ, κι έτσι ησύχασαν πάλι! Οι τρεις ηγέτες με τη μεγαλύτερη επιρροή είναι ο Σολτς της Γερμανίας, ο Μακρόν της Γαλλίας και ο Ντράγκι της Ιταλίας: σχεδόν παντελώς άχρηστοι.
3. Αλλά τώρα με τη σοβαρή διάσπαση του μετώπου Πολωνίας και Ουγγαρίας, οι Βρυξέλλες έχουν την ευκαιρία να αυξήσουν την πίεση για την εφαρμογή των κανόνων του Κράτους Δικαίου και στην Πολωνία και στην Ουγγαρία (όπου ο Όρμπαν ελέγχει σχεδόν πλήρως τα ΜΜΕ).
Θα επανεκτιμήσουν την κατάσταση της Ουκρανίας που όντως πολεμά για τη σύνολη Ευρώπη, έστω και αν τα μαλάκια καθυστερούν εντελώς αδικαιολόγητα να της δώσουν τα βαριά τελευταία οπλικά συστήματα. Είναι αξιοπρόσεκτο πως μαζί με τον έκφυλο Κίσινγκερ, οι τρεις ηγέτες μουρμουρίζουν τελευταία πως ίσως η Ουκρανία θα πρέπει να δώσει στη Ρωσία μερικά εδάφη για να τελειώνει ο πόλεμος και να επανέλθει κανονικότητα…
Αυτό είναι δυστυχώς το ποιόν αυτών των ασπόνδυλων πολιτικάντηδων που δεν θέλουν να τηρήσουν τις αρχές πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε η ΕΕ μα τους αρέσει να τις διαλαλούν όταν πρόκειται μόνο για λόγια!
Η Σερβία θα περάσει πιο αυστηρές εξετάσεις τώρα αφού αρνήθηκε να επιβάλει τις κυρώσεις στη φίλη της Ρωσία. Τα Δυτικά Βαλκάνια, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία κ.λπ., επίσης πρέπει να αποδείξουν πως συμμορφώνονται με τους τρεις βασικούς όρους (§1). Παραδόξως και οι δυο χώρες στη λίστα των 180 κρατών της ετήσιας έκθεσης των Δημοσιογράφων δίχως Σύνορα κατατάσσονται ψηλότερα από την Ελλάδα η οποία κατέχει την 108η θέση όσον αφορά τις ελευθερίες των ΜΜΕ. Αυτό φαίνεται πολύ παράξενο και η κυβέρνηση αμφισβητεί την κατάταξη. Δεν ξέρω λεπτομέρειες, μα η Ελληνική κυβέρνηση ίσως πρέπει να εξετάσει το απλό γεγονός πως διατηρεί 4 κρατικά κανάλια, τρία της ΕΡΤ κι ένα της Βουλής. Δύο από αυτά είναι αχρείαστα.
Ας παρηγορηθούμε στο μεταξύ πως η γείτονας φωνακλού Τουρκία κατατάσσεται στη θέση 140 και έχει χάσει οποιαδήποτε πρόοδο είχε κάνει σχετικά με την αίτηση ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
