Αυτό το δίλημμα, σε αυτήν ακριβώς τη διατύπωση, προβάλλει πρώτος στις πρώτες 8 μέρες Δεκεμβρίου (2022) ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης και δεν μπορώ παρά να εκπλαγώ από την τρομερή κατολίσθηση στην παλιότερη θαμμένη πια κάτω από φανφαρονικές φιλοδοξίες εξουσίας, νοοτροπία του φιλελευθερισμού – προ δεκαετίας.
Διότι ο αληθινός φιλελεύθερος έχει αρχές.
Οι ψηφοφόροι ψηφίζουν αρχές κι ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης που στηρίζεται σε ξεκάθαρες αρχές φιλελευθερισμού. Και μία πρώτη αρχή φιλελευθερισμού, όπως θα έπρεπε να γνωρίζει με τόση πανεπιστημιακή παιδεία που έλαβε ο Μητσοτάκης ( τους άλλους ηγέτες δεν αξίζει να τους αναφέρει κανείς), είναι πως εσύ ως πολιτικός είσαι έντιμος, ικανός και υπεύθυνος άνθρωπος και πολίτης, πριν από όλα τα άλλα, και τηρείς τις προεκλογικές υποσχέσεις σου. Η δεύτερη αρχή – μείωση των κρατικών μηχανισμών!
Ναι, δέχομαι πως υπήρχαν μερικοί (όχι αποφασιστικοί) λόγοι που δεν τήρησε πολλές από τις πιο σοβαρές υποσχέσεις του (μείωση κράτους, περισσότερη εξουσία στις τοπικές δημαρχιακές αρχές, καλύτερη παιδεία κλπ). Και οπωσδήποτε ασχολήθηκε αποτελεσματικά με τις τουρκικές απειλές και το μεταναστευτικό που εργαλειοποίησαν οι γείτονες, τις θεομηνίες πλημμυρών και πυρκαγιών και την κρίση της πανδημίας.
Αλλά ήδη σε αυτές τις ενέργειές του βλέπουμε μία χαλαρότατη συμπεριφορά ενός ανάξιου κυβερνήτη. Απέπεμψε τον ικανότατο Χρυσοχοΐδη από το υπ. Προστασίας του Πολίτη για να ικανοποιήσει τη θεοπάλαβη αντιπολίτευση που φωνασκούσε για κάποιον αποδιοπομπαίο, άσχετα με το ότι ο υπουργός και το υπουργείο του αντιμετώπισαν επαρκώς τις θεομηνίες. Και στη θέση του έβαλε ένα από τα αμαρτωλά βαρίδια της παράταξής του, τον κ. Θεοδωρικάκο, που ούτε στα τηλεοπτικά παράθυρα δεν δείχνει ίχνος ικανότητας μα προδίδεται με τον ναρκισσισμό και τα ψωραλέα ψέματά του, επιλεγμένα τσιτάτα και συγκαλύψεις. Μετά, στην πανδημία επέβαλε λοκντάουν, όταν τα κρούσματα ήταν 300 την ημέρα, και μετά κατήργησε τα πιο αυστηρά μέτρα ενώ τα κρούσματα είχαν φθάσει τις 3.000 ημερησίως. Γιατί; Για να επισπεύσει μία «κανονικότητα» έστω κι αν πέθαιναν περισσότεροι κυρίως από τις ευπαθείς ομάδες με την ανακοίνωση πως οι ίδιοι οι πολίτες ας δείξουν υπευθυνότητα! Εδώ επέβαλε φιλελευθερισμό, δηλαδή την ευθύνη του πολίτη!
Γιατί όχι εκεί που έχει σημασία, δηλ. στη δική του πλευρά;;;
Επι δύο έτη είχαμε παροχές στους εστιάτορες, μαγαζάτορες, ΔΥ και άλλες ομάδες. Η εξαίρεση (=εξαιρούμενη, ευνοημένη) κάστα των ΔΥ εξακολουθεί να έχει τα πλεονεκτήματα καθαρά ενάντια στον φιλελευθερισμό και στην αρχή του Κράτους Δικαίου με τις πολλαπλές τους άδειες και τους ευνοϊκούς μισθούς, και τι ήθελε ξαφνικά, αρχές Δεκεμβρίου να εξαγγείλει το «εφάπαξ επίδομα» των 600 ευρώ για αστυνομικούς (που όλοι ανεξαίρετα χρειάζονται επιμόρφωση) και τους λιμενικούς και μετά τους πυροσβέστες;
Δώσε καλύτερες αμοιβές σε αυτούς που αξίζουν όχι, σε κάθε κηφήνα και χαϊβάνι! Άλλη αρχή του φιλελευθερισμού είναι ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ.
Αυτοί οι νέοι ευνοούμενοι, ως μέλη του ευρύτερου Δημόσιου, απολαμβάνουν ήδη πολλά πλεονεκτήματα. Γιατί πρόσθετη εύνοια; Διότι είναι πολλοί και θα δώσουν ψηφαλάκια στον Μητσοτάκη. Παραθέτω τη γνώμη του Πάσχου Μανδραβέλη από την Εφημερίδα Καθημερινή (8/12/22), η οποία ακόμη και όταν επικρίνει τη Νεοδημοκρατική κυβέρνηση, το κάνει ήπια, με το γάντι.
Εκλογές έρχονται, λεφτά υπάρχουν και η κυβέρνηση μετά 1) την επαναφορά των ανεμβολίαστων στο ΕΣΥ, 2) το αναπάντεχο μπόνους των 600 ευρώ σε αστυνομικούς και λιμενικούς, 3) την παράταση της κατάληψης δημόσιων χώρων από τραπεζοκαθίσματα, 4) τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε δάση και ακτές, 5) τις δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις τον Μάρτιο, παρά το γεγονός ότι τα «gov.gr εργαλεία» του κ. Πιερρακάκη αποδεσμεύουν χιλιάδες υπαλλήλους που ασχολούνταν με την έκδοση πιστοποιητικών, αποφάσισε να χαρίσει και τα χρέη των ανεμβολίαστων.
Μα να και το γενικότερο κλίμα των προεκλογικών από την κα Ξένια Κουναλάκη στο ίδιο τεύχος της Καθημερινής:
Σκάνδαλο υποκλοπών και υπόνοιες εκβιασμού. Παροχολογία και ρουσφέτια. Παρατεταμένη προεκλογική εκστρατεία με άγνωστο ορίζοντα. Συνέργεια υποψήφιων βουλευτών – Εκκλησίας ως ρυθμιστικού παράγοντα για την εκλογή τους. Πολιτικοί που παίρνουν αγκαλιά μωρά και σφίγγουν χέρια στις περιοδείες τους. Επιστράτευση του δόγματος «νόμος και τάξη». Αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από θέματα που δεν ευνοούν την επανεκλογή του κυβερνώντος κόμματος. Λαϊκισμός και φθηνή αντιπολίτευση. Αιχμές για επικείμενη νοθεία. Διχασμός και πόλωση. Ανούσιες κονταρομαχίες στη Βουλή. Επίκληση ιστορικών τραυμάτων, όπως η χούντα κι ο Εμφύλιος. Μάγκικη ρητορική ως ένδειξη «αντρίκιας» άσκησης της εξουσίας. Εκμετάλλευση εθνικών θεμάτων για κομματική συσπείρωση. Διαμοιρασμός της χώρας σε «πατριώτες» και «μειοδότες».
Ένας πρωθυπουργός με αληθινές φιλελεύθερες αρχές θα μπορούσε σε όλη τη θητεία του να δείξει με τη συμπεριφορά του, με τα μέτρα, με τις μεταρρυθμίσεις (όχι μόνο με διαγγέλματα και φλύαρες κουβέντες) τον φιλελευθερισμό και να αλλάξει όλη αυτή τη σαπίλα των πολιτικάντηδων.
Πότε θα αλλάξουν αυτές οι συνήθειες της χωριατιάς;
Κάποιος πρωθυπουργός πρέπει να τις αλλάξει! Ο Μητσοτάκης δεν το έκανε. Γιατί φοβήθηκε μα και γιατί δεν πιστεύει σε φιλελεύθερες αρχές, αν τις γνωρίζει!
Δυστυχώς, οι Τσίπρας (που ξεπερνά τους πάντες σε ανευθυνότητα, ασυναρτησία και αυταπάτη), Ανδρουλάκης και Κουτσούμπας (και άλλοι γελοίοι) είναι πολύ χειρότεροι. Επομένως, το μη χείρον…
