Ούτε στρατό ούτε ουσιαστική βοήθεια έστειλαν στη Γάζα τα αραβικά κράτη.
Αναμφίβολα, όπως πολλοί έγκριτοι αρθρογράφοι αναλυτές έχουν από καιρό επισημάνει, αυτά τα χρόνια γίνεται μια μεγάλη γεωπολιτική αλλαγή, ίσως κοσμοϊστορική, θα έλεγαν πολλοί.
Το Δυτικό μοντέλο του δημοκρατικού φιλελευθερισμού που επιβλήθηκε μετά τον 2ο ΠΠ και ιδίως στην εξέλιξη του Ψυχρού Πολέμου, από τις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης και την Αμερική με συμμάχους την Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Ιαπωνία και νότιο Κορέα, τώρα πια αμφισβητείται ανοιχτά από την Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Ιράν, Τουρκία. Μόνο που αυτή η αντι-Δυτική αμφισβήτηση δεν έχει καμιά κοινή ιδεολογία άλλη από την αμφισβήτηση για εθνικιστικούς σκοπούς.
Μέσα στη διεθνή αλλαγή, στους Άραβες επίσης διαφαίνεται μια διάσπαση του μονολιθικού Αραβισμού καθώς κάθε χώρα, παρά το κοινό Ισλάμ και την κοινή Αραβική γλώσσα, τραβά προς τη δική της κατεύθυνση.
Καμιά αραβική χώρα (ούτε η Τουρκία) δεν έτεινε χείρα βοηθείας προς τους Γαζανούς που, αφού έκαναν την αισχρή απάνθρωπη επιδρομή τους, δέχτηκαν τη συγκεντρωμένη επίθεση του Ισραήλ.
Ναι, υπήρξαν διαδηλώσεις στους δρόμους όπως και σε πολλές Δυτικές χώρες. Ναι, υπήρξαν δηλώσεις στήριξης προς τους άμαχους Παλαιστίνιους και καταδικαστικές του Ισραήλ. Μα ακόμα και μερικοί δυτικοί ηγέτες σαν τον Μακρόν πίεσαν το Ισραήλ να κάνει πίσω – χωρίς να προσφέρουν λύση για το θέμα των ομήρων που κρατά η Χαμάς ή την ασφάλεια του ίδιου του Ισραήλ.
Μα ούτε στρατό ούτε ουσιαστική βοήθεια έστειλαν τα αραβικά κράτη. Διότι από καιρό κανένα δεν θέλει τους Παλαιστίνιους και όσα έχουν Παλαιστινίους πρόσφυγες δεν τους δίνουν υπηκοότητα και μερικά δεν τους επιτρέπουν ν’ αποκτήσουν ιδιοκτησία. Υπάρχει σοβαρή αντίληψη πως αυτά τα κράτη όλα θα κατευχαριστηθούν αν το Ισραήλ κατορθώσει να εξαλείψει την τρομοκρατία της Χαμάς διότι όλοι νιώθουν ν’ απειλούνται. Να ο αραβικός κόσμος – και το Ισραήλ μια λευκή ρωγμή πλάι στο Σινά!
Ακόμα και η Παλαιστινιακή Αρχή που κυβερνά μόνο τη Δυτική Όχθη πλέον μισούν τη Χαμάς όσο, ίσως και περισσότερο από, το Ισραήλ. Διότι η Χαμάς τους ανέτρεψε στη Γάζα και τους έδιωξε.
Η Ιορδανία σίγουρα θα έβλεπε με χαρά τον αφανισμό της Χαμάς αφού οι τρομοκράτες της, παραγνωρίζοντας τη φιλοξενία που της έδωσε ο πατέρας του νυν βασιλιά, προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν και ν’ ανατρέψουν το μοναρχικό καθεστώς.
Η Αίγυπτος επίσης μάλλον θα χαιρόταν αφού η Χαμάς συνδέεται με την παράνομη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Η Σαουδαραβία είχε ήδη κάνει μεγάλα βήματα προσέγγισης του Ισραήλ που λόγω Χαμάς διακόπηκαν.
Το Κουβέιτ δεν συγχωρεί τους Παλαιστίνιους που είχαν βοηθήσει το Ιράκ επί Σαντάμ Χουσεΐν να εισβάλει στη χώρα.
Ο Λίβανος υποφέρει κι έχει βαλτώσει σε μια μουντή κατάσταση υπανάπτυξης χάρη στους Παλαιστίνιους ενώ η Χεζμπολάχ ουσιαστικά κυβερνά.
Το Κατάρ και να θέλει δεν έχει τις δυνάμεις για να βοηθήσει λίγο έστω.
Οι αραβικές χώρες στη βόρειο Αφρική έχουν νέο δικό τους προσανατολισμό ψάχνοντας συνεργασίες με την Ευρώπη και η Λιβύη δεν μπορεί να συνέλθει ακόμα από τον δικό της εμφύλιο.
Η Συρία βρίσκεται σε όμοια κατάσταση καθώς και η Υεμένη – που δείχνουν πιο ζωηρή στήριξη στη Χαμάς με τους όμοια παρανοϊκούς Χούτι.
Τολμά το Ιράν να στείλει στρατό στη Γάζα; Εντελώς απίθανο. Το Ισραήλ περιμένει μια πρόκληση!
Έτσι βλέπουμε μεγάλο βήμα στη Μέση Ανατολή. Αποδοχή και καλές σχέσεις με το Ισραήλ από Μαρόκο, Αίγυπτο, Ιορδανία, Εμιράτα, Μπαχρέιν!
