Δεν ήταν μόνο κορυφαίος μυθιστοριογράφος ο κόμης Λέων Τολστόι. Ήταν και οικονομολόγος και κοινωνιολόγος (όπως θα λέγαμε σήμερα) μα και τόσο εκπληκτικά καλός Χριστιανός που η επίσημη Εκκλησία τον αφόρισε.
Το 1894 παρουσιάστηκε η δημοσίευσή του Χριστιανισμός και Πατριωτισμός – σε 18 σύντομα κεφάλαια ή τμήματα. Στο τέλος του κεφαλαίου 6 ο Τολστόι γράφει για την επικείμενη σύγκρουση μεταξύ Ευρωπαίων:
Οι καμπάνες θα κτυπούν και οι μαλλιαροί άντρες θα φορέσουν χρυσά άμφια να προσευχηθούν για αποτελεσματικές σφαγές. Και η παλιά ιστορία θα ξεκινήσει πάλι φρικιαστικά.
Οι εκδότες εφημερίδων με κακεντρέχεια θα προωθούν τους ανθρώπους σε μίσος και σφαγή στο όνομα του πατριωτισμού. Οι ίδιοι θα δέχονται χαρούμενοι πρόσθετες εισπράξεις. Βιομήχανοι, έμποροι κι εργολάβοι στρατιωτικών προμηθειών θα σπεύσουν στις δουλειές τους αδημονώντας για διπλά κέρδη.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι θα τρέχουν φωνασκώντας και υπολογίζοντας σε νέες υπεξαιρέσεις κρατικών κονδυλίων. Ομοίως οι στρατιωτικοί – που θα έχουν διπλάσιο μισθό και νέες προμήθειες. Επίσης θα αναμένουν για την προώθηση ανδρών σε σφαγή, στολίδια που διεκδικούν ζηλόφθονα – κορδέλες, σταυρούς και αστέρια.
Αργόσχολες κυρίες θα σπεύσουν να εγγραφούν στον Ερυθρό Σταυρό για να φροντίσουν τα τραύματα εκείνων που οι σύζυγοι και αδερφοί τους θα προκαλέσουν με τη φαντασίωση πως εκτελούν χριστιανικό έργο αγάπης.
Καταπνίγοντας την απελπισία της ψυχής τους με τραγούδια, ακολασίες και βότκα, οι άντρες θα αποκοπούν από τις ειρηνικές εργασίες τους, από τις μητέρες, τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να οδηγηθούν – εκατοντάδες χιλιάδες απλοϊκών καλοσυνάτων αντρών – με φονικά όπλα στα χέρια στη μάχη.
Θα βαδίσουν, θα παγώσουν, θα πεινάσουν, (ή και θα πεθάνουν από αρρώστια) για να φτάσουν εκεί όπου θα σκοτωθούν κατά χιλιάδες ή θα σκοτώσουν χιλιάδες, για λόγους που δεν ξέρουν – άλλους άντρες που δεν είδαν ποτέ τους ή τους έκαναν κακό!
Και όταν ο αριθμός των Ρώσων αρρώστων, τραυματισμένων και πεθαμένων είναι τόσο μεγάλος που να μην υπάρχουν αρκετά χέρια να τους περιμαζέψουν, όταν ο αέρας βρομάει με την «τροφή των κανονιών» ….. οι πληγωμένοι θα στοιβαχτούν σε θαλάμους και οι νεκροί θα θαφτούν όπως όπως. Και οι ομάδες των παραπλανημένων ανδρών θα οδηγηθούν πάλι στην άγρια μάχη, ωσότου οι πολεμοκάπηλοι κουραστούν ή πάρουν τα λάφυρά τους.
Έτσι οι άνθρωποι πάλι θα γίνουν άγριοι, απάνθρωποι, κτηνώδεις και η αγάπη θα μειωθεί και ο Χριστιανισμός θα οπισθοδρομήσει για δεκαετίες ίσως και αιώνες. Αυτοί δε που πλούτισαν από όλη τη σφαγή, θα δηλώνουν με βεβαιότητα πως ο πόλεμος ήταν αναγκαίος και πως άλλοι αναγκαίοι πόλεμοι θα ακολουθήσουν και θα εμπεδώσουν αυτές τις σκέψεις στις νεότερες γενιές, διαφθείροντας τις από νεαρή ηλικία.
Οι αναγνώστες ασφαλώς θα διαπιστώσουν πως η τωρινή συμπεριφορά του Κρεμλίνου δεν είναι πολύ διαφορετική από αυτά που περιγράφει ο Τολστόι.
