1. Σε παλαιότερο άρθρο “Είμαι με τους δανειστές” ανέφερα 5 αλλαγές που θα μπορούσαν να κάνουν στο Δημόσιο προηγούμενες κυβερνήσεις (και η τωρινή) αλλά δεν τις έκαναν για να μην τραυματίσουν το πελατειακό κράτος που τις συντηρεί. Είναι παρατηρήσεις του κ. Κυρ. Μητσοτάκη, που διετέλεσε υπουργός Μεταρρυθμίσεων επί Σαμαρά- Βενιζέλου, μα, βέβαια, δεν του επετράπει να τις υλοποιήσει.
α. 400 εκμ μπορούν να εξοικονομηθούν με καλό εξορθολογισμό των μισθών στο ευρύτερο Δημόσιο.
β. 300 εκμ με την κατάργηση πρόωρων συντάξεων – που είναι πλέον κόκκινο πανί για τους Ευρωπαίους εταίρους μας αφού σε άλλες χώρες τις έχουν καταργήσει.
γ. 300 εκμ με την εφαρμογή της ρήτρας του μηδενικού ελλείμματος (=κατάργηση επικουρικών συντάξεων που χρηματοδοτούνται από φόρους από τον ιδιωτικό τομέα.)
δ. 600 εκμ με την κατάργηση επιχορηγήσεων από φόρους στο ασφαλιστικό ταμείο της ΔΕΗ. (Γιατί τόση εύνοια στους υπαλλήλους της ΔΕΗ; )
ε. 300 εκμ με την κατάργηση εισφορών υπέρ τρίτων (δηλ. προνομιούχων ομάδων στο Δημόσιο, Τοπική Αυτοδιοίκηση, συνδικαλισμό κλπ κλπ .
Αν εξοικονομούνταν 1,9 εκμ.(το άθροισμα αυτών των δαπανών) δεν θα χρειαζόταν να γίνουν οι νέες αυξήσεις στον ΦΠΑ που επιβαρύνουν μια μέση οικογένεια με κάπου 720 € τον χρόνο!
Συλλογιστείτε ακόμα πόσοι άχρηστοι βουλευτές υπάρχουν, υπουργοί και υφυπουργοί, σύμβουλοι (εκατοντάδες!) καθώς και δημόσιοι οργανισμοί χωρίς αντικείμενο!
2. Παρακολούθησα μια συζήτηση σε κάποιο παράθυρο πριν δυο εβδομάδες. Υπήρχαν τρεις οικονομολόγοι και δύο επιχειρηματίες. Δεν σημείωσα ονόματα.
Ο ένας επιχειρηματίας μίλησε ξεκάθαρα για την ελάφρυνση των φορομπηχτικών μέτρων και τις περικοπές στο Δημόσιο. Ο άλλος συμφώνησε.
Ο ένας οικονομολόγος ούτε που ήθελε να ακούσει έχοντας προφανώς σοσιαλιστική νοοτροπία.
Ο δεύτερος ξεσπάθωσε υπέρ του Δημοσίου λέγοντας πως είχαν ήδη γίνει περικοπές 30% και δεν χρειάζονταν άλλες (και αυτός προφανώς όμοιας νοοτροπίας).
Μόνο ο τρίτος είπε πως σίγουρα μπορούσαν να γίνουν και άλλες περικοπές και ούτως ή άλλως, μπορεί να είχαν μειωθεί μισθοί και συντάξεις στο Δημόσιο μα η απόδοσή του παρέμενε πολύ χαμηλή και καθόλου αντίστοιχη με τους μισθούς και τις συντάξεις ως έχουν.
Για άγνωστους λόγους κανένας οικονομολόγος δεν ανέφερε πως ενώ μέχρι το 1980 οι μισθοί στον Ιδιωτικό Τομέα ήταν υψηλότεροι από αυτούς του Δημοσίου (στη ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ κλπ.), αργότερα αυτοί του Δημοσίου έγιναν διπλάσιοι και πληρώνονταν με δανεικά από το εξωτερικό!
Ούτε αναρωτήθηκε γιατί πρέπει να υπάρχει τόση εύνοια για τους ΔΥ.
Τους τόκους των δανείων πληρώνουν τώρα τα παιδιά αυτών των προνομιούχων παρασιτικών ΔΥ – κι έτσι αμαρτίες γονέων όντως παιδεύουσι τέκνα με πολύ χαμηλούς μισθούς τώρα και με ανεργία. Δυστυχώς παιδεύουσι και όλους εμάς τους υπόλοιπους!
Οι θεσμοί θεωρούν, και πολύ ορθά, πως υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια για περικοπές δαπανών στο Δημόσιο. Πολλοί βουλευτές μπορούν να καταργηθούν, όπως έγραψα, και τουλάχιστον 10-15 υπουργοί με τους παρατρεχάμενους τους. Επίσης εκατοντάδες καταχρηστικά ταξίδια με ημερήσιες αποζημιώσεις και κόστος διανυκτέρευσης, καθώς και πολλά άλλα.
3. Τα μνημόνια μείωσαν σε κάποιο βαθμό τον παρασιτισμό. Και αν ο Σαμαράς και οι βουλευτές του (και ο εγκληματικός Σύριζα με τις βίαιες συμπεριφορές του ως ανεύθυνη αντιπολίτευση) δεν διέκοπταν τις μεταρρυθμίσεις, η χώρα θα βρισκόταν σε πολύ καλή κατάσταση με πρωτογενή πλεονάσματα που θα έφερναν ανάκαμψη με πρόσθετη μείωση των παρασιτικών τάξεων.
Είναι αυτές ακριβώς οι τάξεις που ουρλιάζουν ενάντια στα Μνημόνια με πρόφαση το καλό του λαού, της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και παρόμοια κουραφέξαλα, ενώ στοχεύουν μόνο στο να διατηρήσουν τα προνόμια τους.
Από πού κι ως πού ζημιώνεται ο λαός αν, όπως θέλουν τα Μνημόνια, τα καταστήματα μένουν ανοικτά τις Κυριακές – κάτι που κάνουν απρόσκοπτα τα τουριστικά μαγαζιά, τα εστιατόρια κλπ.; Ή αν απελευθερωθούν οι ακτοπλοϊκές μεταφορές; Ή η πώληση μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων από σουπερμάρκετ και αλλού; Αυτές και πολλές άλλες απαγορεύσεις που θέλει να καταργήσει το Μνημόνιο μόνο προς όφελος του λαού είναι κι ενάντια σε κλειστά ολιγοπώλια! Η αντίθεση του Σύριζα σε τέτοια μέτρα δείχνει τη βλακεία και παραφροσύνη των αναρχοαριστερών.
Μια πρόσθετη ευεργεσία της νέας Συμφωνίας είναι η ανάκληση όλων των νέων νόμων (μονομερών ενεργειών των συριζαίων) που κατάργησαν μέτρα τα οποία είχαν θεσπίσει προηγούμενες κυβερνήσεις ενάντια στις κρατικές σπατάλες και υπέρ της ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας.
Αυτό θα είναι δώρο θεόσταλτο αν και όταν εφαρμοστεί!
