Η αντικινεζική προπαγάνδα καλά κρατεί και συνεχίζεται για το ό,τι η πανδημία ξεχύθηκε από εργαστήριο στην Γιουχάν μα συγκαλύφθηκε, για το ό,τι ο πληθυσμός της γερνάει, για το ό,τι δανείζει και σκλαβώνει άλλες χώρες, για το ό,τι καταπιέζει μουσουλμάνους και γκρεμίζει τα τζαμιά τους για το ό,τι διώκει δημοσιογράφους κλπ. Έτσι φυσικά ακολουθεί ότι η εικόνα της Κίνας στον κόσμο χειροτερεύει με τον καιρό. Αυτό μπορεί να γίνεται σε ορισμένες χώρες.
Στην πραγματικότητα, ενώ δεν πρόκειται για χώρα Αγίων και τα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα δεν έχουν πάψει, η εικόνα της Κίνας βελτιώνεται με τον χρόνο.
Η κινεζική οικονομία είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη στον κόσμο. Για τη συνολική κατανάλωση στον κόσμο η Κίνα καλύπτει το 45% του χάλυβα, το 48% του χαλκού, το 49% του κάρβουνου, το 50% του νικελίου, το 54% του αλουμινίου, το 60% του τσιμέντου. Οι μισθοί είναι σχετικά χαμηλοί (ιδίως σε σύγκριση με ΗΠΑ και ΕΕ) μα 500 εκατομμύρια πολίτες έχουν βγει από την απόλυτη φτώχεια την περασμένη δεκαετία του 2010 και το πλεόνασμα της παραγωγής της ξοδεύεται στην παραγωγή και βελτίωση υποδομών καθώς και στην παιδεία και στην επιστημονική έρευνα! Όλοι οι σταθμοί ενέργειας ανήκουν στο κράτος το οποίο την προμηθεύει σε όλους σε τιμή σχεδόν κόστους. Ακολουθεί πως τα αγαθά είναι φθηνά διότι είναι φθηνή η παραγωγή τους.
Το εθνικό χρέος της Κίνας είναι καθαρά εσωτερικό. Το κράτος έχει, φυσικά την Κεντρική Τράπεζα και τέσσερις από τις μεγαλύτερες άλλες τράπεζες. Έχει επίσης έλεγχο σε όλες τις κινεζικές ΔΕΚΟ. Αλλά οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα ενθαρρύνονται να πουλούν τη συμμετοχή τους σε ξένες επιχειρήσεις μόλις αυτές βρεθούν να χρωστούν. Έτσι εμποδίζονται τράπεζες στο εξωτερικό να αποκτήσουν μικρό έστω έλεγχο σε κινεζικές επιχειρήσεις.
Αρκετά από μένα. Εδώ στη συνέχεια μιλάει ο Hsien Loong, ο πρωθυπουργός της Σιγκαπούρης (άρθρο του Kudo Strand στο Διαδίκτυο 15/3/21),
2013: «Κίνα, εσύ μπορεί να κερδίσεις κάτι με την κατοχή σου της Κινεζικής Θάλασσας και της νήσου Diaoyu αλλά θα χάσεις την υπόληψη σου και το στάτους σου στον κόσμο.»
2013: «Η Κίνα θα πρέπει να επιδείξει αυτοέλεγχο αν είναι να διαλύσει τις υποψίες άλλων, γειτονικών χωρών.»
2016: «Οι Ασιατικές χώρες φαίνονται να θέλουν την ηγεσία των ΗΠΑ, όχι της Κίνας».
2019: «Η άνοδος της Κίνας είναι ασταμάτητη. Η Αμερική πρέπει να την αποδεχθεί».
2020: «Λίγες χώρες πλέον στην περιοχή μας θέλουν συμμαχίες όπου δεν συμμετέχει και η Κίνα».
