Πολλοί (κι εγώ μαζί) βλέπουμε τον παραλληλισμό Πούτιν-Χίτλερ. Η αισχρή εισβολή στην Ουκρανία 24/2/22 παραλληλίζεται με την αισχρή εισβολή των χιτλερικών στην Πολωνία 1/9/1939. Είχαν προηγηθεί η κατάληψη της Ρηνανίας, η βίαιη ενοποίηση με την Αυστρία (χάρη στους Αυστριακούς φασίστες και την απειλή χιτλερικής εισβολής) και η κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας μετά τη δειλή ενδοτική πολιτική του Βρετανού Τσάμπερλεϊν και του Γάλλου Νταλαντιέ: αυτά παραλληλίζονται με τις επιθέσεις των Ρώσων στη Γεωργία (2008) και την κατάληψη της Κριμαίας (2014). Όπως ο Χίτλερ μετακινούσε Γερμανούς στα κατεκτημένα εδάφη έτσι και ο Πούτιν μετεγκατέστησε πάνω από 1εκμ. Ρώσους, κυρίως στρατιωτικούς και τις οικογένειές τους, στην Κριμαία αναγκάζοντας Ουκρανούς να διαφύγουν στην Ουκρανία. Κι έκανε το ίδιο στο Ντονμπάς το 2015 κι έπειτα.
Η ανατίναξη της γέφυρας Κερτς που ενώνει τη νότια Ρωσία με την Κριμαϊκή χερσόνησο (19 χλμ. αυτοκινητοδρόμου και σιδηροδρόμου), μπορεί να ήταν έργο οργανωμένο από το υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας ή να ήταν πράξη παρτιζάνων. Πάντως η ζημιά ήταν μεγάλη (η επιδιόρθωση μάλλον μικρή) και ο Πούτιν θα έπρεπε να καταλάβει πως το τέλος πλησίασε πλέον οριστικά. Μα, όχι δεν το παραδέχτηκε πρακτικά έστω και αν το έχει καταλάβει. Οι Ουκρανοί έχουν νικήσει!
Η ρωσική αντίδραση ήταν να βομβαρδίσουν αδιάκριτα πόλεις με στόχους αμάχων και μάλλον ασήμαντων υποδομών παρά στρατιωτικής σημασίας όπως αποθήκες, στρατόπεδα, κόμβους μεταφορών και παρόμοια.
Ξέρετε υπάρχει και μια μεγάλη ειρωνεία εδώ. Βομβαρδίστηκε και το τμήμα Ρωσικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Taras Shevchenko στο Κίεβο.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1944 οι Γερμανοί έκαναν την τελευταία επίθεσή τους μέσω του δάσους των Αρδεννών ανάμεσα στο Βέλγιο και στο Λουξεμβούργο. Ήταν μια αιφνιδιαστική κίνηση με 450.000 στρατιώτες (τους τελευταίους), 1.400 τανκς, 2.600 κανόνια και πάνω από 1.000 μαχητικά αεροσκάφη και πολλά άλλα τεθωρακισμένα οχήματα. Ήταν μια απρόσμενη επίθεση, μια τελευταία σπασμωδική κίνηση με την ελπίδα οι Γερμανοί να καταλάβουν το λιμάνι της Αμβέρσας.
Η επίθεση ήταν εξαρχής καταδικασμένη διότι απλούστατα οι Γερμανοί δεν είχαν πια καύσιμα και τα τεθωρακισμένα τους εγκαταλείφθηκαν έχοντας ξοδέψει το πετρέλαιό τους. Ακόμα και αν κατόρθωναν να καταλάβουν τις αποθήκες των Αμερικανών, ακόμα και την Αμβέρσα, οι Σύμμαχοι είχαν τεράστια υπεροπλία σε άντρες και όπλα και οι Γερμανοί ήταν στα τελευταία αποθέματά τους και τις τελευταίες εφεδρείες τους σε έφηβους και ηλικιωμένους, δίχως πολλή εκπαίδευση. (Στη 2η φωτό νεαρός Γερμανός αιχμάλωτος.)
Τις πρώτες μέρες προέλαυσαν, στη Μάχη του Bulge, όπως έμεινε γνωστή, μα σύντομα συνάντησαν την αδυσώπητη δύναμη των Αμερικανών στη Μπαστόν όπου καθηλώθηκαν. Και οι Αμερικανοί παντού έκαιγαν τα δικά τους αποθέματα καυσίμων, για να μην τα πάρουν οι Γερμανοί, που μετά από μια εβδομάδα είχαν στεγνώσει! 19.000 Αμερικανοί σκοτώθηκαν και άλλοι 60.000 τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Μα οι Γερμανοί έχασαν σχεδόν 100.000 άντρες.
Ήταν ένας τελευταίος βίαιος σπασμός ενός ετοιμοθάνατου ζώου. Σε 4 μήνες αργότερα οι Αγγλο-Αμερικανοί έφτασαν κοντά στο Βερολίνο και περίμεναν, όπως είχαν συμφωνήσει, τους Ρώσους να καταλάβουν την πρωτεύουσα του Τρίτου Ράιχ.
Οι φιλόρωσοι είδαν σε αυτόν τον μανιώδη βομβαρδισμό την αιφνίδια ανάκαμψη της Ρωσίας καθώς η ανατίναξη της γέφυρας επέφερε σύμπνοια κι ενότητα στο Κρεμλίνο και το υπ. Άμυνας. Η Ρωσία θα προχωρούσε τώρα σε άγρια επίθεση, ισοπεδώνοντας τις ουκρανικές πόλεις όπως ήθελαν τα αιμοβόρα γεράκια.
Στο Κίεβο σκοτώθηκαν τουλάχιστον 11 άνθρωποι. Μα χτυπήθηκαν από ρωσικούς πυραύλους και οι πόλεις Χάρκοβο (ανατολικά) και Λβιβ (δυτικά) και πολλές άλλες ενδιάμεσα.
Και όπως ξεκίνησαν ξαφνικά οι πυραυλικές επιθέσεις, έτσι εξίσου ξαφνικά σταμάτησαν. Δεν ακολούθησαν αντεπιθέσεις στο βόρειο μέτωπο και στο νότιο. Οι Ρώσοι δεν προσπάθησαν να ανακαταλάβουν ούτε μια σπιθαμή εδάφους. Ούτε προσπάθησαν να πλήξουν στρατιωτικούς στόχους: κανένα στρατόπεδο ή αεροδρόμιο, καμιά αποθήκη πυρομαχικών ή βάση, κανένας συγκοινωνιακός κόμβος. Τίποτα. Μόνο κτήρια, γραφεία, καταστήματα και κατοικίες και ιδιωτικά αμάξια – και φυσικά άμαχοι χτυπήθηκαν. Ήταν ως συνήθως μια πράξη τρομοκρατίας! Και αυτό έκαναν ξανά, δίχως όφελος πολεμικό.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας έμειναν άθικτες και συνεχίζουν τον πραγματικό πόλεμο εκδίωξης των Ρώσων βάρβαρων εισβολέων όπως στη Χερσώνα (11/11/22).
Μα μετά από λίγο, παρά τις ανακοινώσεις περί παύσης, οι βομβαρδισμοί αμάχων και μη-στρατιωτικών στόχων συνεχίζουν. Και οι Ουκρανοί άρχισαν να ανταποδίδουν πλήττοντας στρατιωτικούς στόχους μέσα στη Ρωσία, 450 χλμ. από τα ουκρανικά σύνορα.
Θα ακολουθήσουν και άλλες ανταποδόσεις!
