Ναι, υπάρχει, λένε οι ξένοι δημοσιογράφοι που έχουν πρόσβαση στις ειδήσεις των ρώσικων καναλιών, αλλαγή στον τόνο των τηλεπαρουσιαστών. Από τις 25 Ιανουαρίου ο τόνος έχει αλλάξει – μα και η έμφαση.
Ο Λαβρόφ αναφέρθηκε σε κλιμάκωση και το επικίνδυνο πλησίασμα σε πυρηνικά όπλα. Αυτό ήταν αναμενόμενο.
Οι περισσότεροι τηλεπαρουσιαστές μιλούν διαφορετικά: ο Σολοβιέφ που ήθελε να εισβάλουν οι Ρώσοι στη Βρετανία, ο Κρασόφσκι που παρότρυνε οι Ρώσοι να καίνε τα παιδιά στην Ουκρανία και να εξαφανίσουν τους Ουκρανούς, η Σκαμπαγιέβα που επίσης ήθελε να βομβαρδίσουν την Βρετανία, η Σιμονιάν που έλεγε πως η ρωσική παρέλαση του 2022 θα γινόταν στο Κίεβο (είναι και πολλές άλλες – η Andreevna Ponareshku, Arno, Gorban κλπ.).
Άρχισαν να χρησιμοποιούν φράσεις όπως «τρομακτική κατάσταση», «καταστροφική εξέλιξη» και παρόμοια.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Όλγα Σκαμπαγιέβα που ονομαζόταν «Σιδερένια κούκλα του Πούτιν» επειδή δεν δίσταζε να καταρρακώνει την όποια αντιπολίτευση. Γελώντας (και πιο πειστικά από τη Μαρία Ζαχάροβα του Υπεξ) δήλωνε πως σε τρεις μέρες η Ουκρανία θα διαλυόταν σε τρία μέρη: το δυτικό να δοθεί στην Πολωνία, και τα δυο νοτιοανατολικά να σχηματίσουν τη Novorossiya (Νέα ή Μικρή Ρωσία).
Συνομιλώντας με έναν Τσετσένο στρατιωτικό αναλυτή που έλεγε πως «δεν πρέπει να περιμένουμε τη νίκη αύριο ή το καλοκαίρι», η Όλγα αναρωτήθηκε αν δεν ήταν κρίσιμες οι νέες συνθήκες με την άφιξη των νέων ισχυρών αρμάτων (Leopard από Γερμανία και Abrams από ΗΠΑ) στο οπλοστάσιο των Ουκρανών. Είναι «τρομακτικό» είπε.
Άλλοι επίσης αναγνωρίζουν την κρισιμότητα της κατάστασης. Ειδικά τα αμερικάνικα Abrams είναι πολύ κατάλληλα ως βαρέα άρματα για τις πεδιάδες της Ουκρανίας. Τέτοιες λεπτομέρειες παλαιότερα απορρίπτονταν με ειρωνικά χαμόγελα και σχόλια.
Οι Δυτικοί αναλυτές αναρωτιούνται
– Γιατί αυτή η αλλαγή;
Οι ειδήσεις στη Ρωσία (τα θέματα, ο τόνος και η έμφαση) δίνονται άμεσα από το Κρεμλίνο και στο Κρεμλίνο κυβερνά ο Πούτιν. Γιατί αυτή η αλλαγή;
Τα τηλεοπτικά κανάλια είναι κρατικά και τίποτα δεν γίνεται, τίποτα δεν αλλάζει δίχως την έγκριση του Πούτιν.
Ίσως, υποθέτουν, το καθεστώς θέλει να αρχίσει να προετοιμάζει τον λαό για το ενδεχόμενο μιας υποχώρησης και απόσυρσης από την Ουκρανία. Ας αγνοήσουμε τις απειλές πυρηνικών – αφού οι Ρώσοι γνωρίζουν πως και η Ρωσία θα δεχτεί ραδιενέργεια από τις βόμβες που θα ρίξει στην Ουκρανία. Πόσο μάλλον από τις βόμβες που το ΝΑΤΟ θα ρίξει στη Ρωσία.
Οι Δυτικοί ανεβάζουν το ποντάρισμα δείχνοντας πως είναι σε καλύτερη, ισχυρότερη θέση. Μπορούν οι Ρώσοι να συνεχίσουν έναν πόλεμο που εξαντλεί τους πόρους τους και που δεν μπορούν να κερδίσουν;
Το φταίξιμο θα επιρριφθεί στους Δυτικούς που θέλουν τη μείωση και χαμό της Ρωσίας και ιδίως Αμερικανούς και Γερμανούς.
Δεν είναι βέβαιο πως αυτή η εκδοχή θα πιάσει. Οι ακροδεξιοί εθνικιστές θα ζητούν αίμα.
Μα τι άλλο έχουν οι Ρώσοι πλέον;
Οι Ρωσικές δυνάμεις στο μέτωπο, πάντως, έχουν αυξήσει την επιθετικότητά τους. Τα κανόνια δεν παύουν. Οι διοικητές ρίχνουν στη μάχη περισσότερους στρατολογημένους άπειρους που με τον θάνατό τους ανοίγουν περάσματα για τους πιο έμπειρους και πολύτιμους επαγγελματίες. Κι έτσι πιέζουν συνεχώς τους Ουκρανούς που σιγά σιγά οπισθοχωρούν.
