Φιλ290: Μυθιστορία της εξέλιξης

1. Η σύγχρονη επιστημονική (νεο-)δαρβινική θεωρία περί εξέλιξης και η συνακόλουθη αντίληψη περί αδιάκοπης προόδου είναι ένας μεταμοντέρνος μύθος που κρατά σε βαθύτατη ύπνωση τις μεγάλες μάζες της ανθρωπότητας. Αυτός έχει πολλές απόψεις και μερικές τις εξετάζω σε πολλά άλλα άρθρα.

Πολλές αρχαίες παραδόσεις λένε πως εδώ και πολλούς αιώνες οι πολιτισμοί και οι άνθρωποι γενικά παρακμάζουν και εκφυλίζονται. Μόνο η τεχνολογία προοδεύει – σε βάρος των ανθρώπων που γίνονται σκλάβοι της.

Για τους υλιστές επιστήμονες κάθε μελέτης και για τις μάζες που είναι υπνωτισμένες από τον «επιστημονισμό» αυτές οι αρχαίες παραδόσεις είναι «μύθοι». Είναι μια πολύ βολική αντίληψη αυτή, μα δεν εξηγεί πάρα πολλά πράγματα και, βασικά, γιατί απομακρυσμένοι και ξεχωριστοί λαοί όπως οι Αζτέκοι, οι Ινδοάριοι και οι Αβορίγινες της Αυστραλίας (και άλλοι) το θεώρησαν αναγκαίο να επινοήσουν πάνω κάτω τον ίδιο «μύθο» περί παρακμής!

2. Μπορούμε να δεχθούμε πως οι Έλληνες, Σκανδιναβοί, Πέρσες και Ινδοάριοι κληρονόμησαν τον «μύθο» από την Πρωτό-Ινδο-Ευρωπαϊκή ενιαία κουλτούρα τους.

Μπορούμε ακόμα να δεχθούμε πως οι Αιγύπτιοι, Μεσοποτάμιοι και Εβραίοι που είναι γεωγραφικά ανάμεσα στους Ινδο-Ιρανούς και Έλληνες δανείστηκαν τον «μύθο». Μα οι Αζτέκοι στην απώτερη Δύση και οι Αυστραλοί Αβορίγινες στην απώτερη Ανατολή δεν είχαν αυτές τις επαφές.

Δεν είναι αδύνατο οι τρεις αυτοί ασύνδετοι λαοί να επινόησαν ανεξάρτητα τον «μύθο». Μα, από την άλλη, φαίνεται απίθανο.

Οπότε, λαμβάνοντας υπόψη μας αυτά όλα (και άλλα) στοιχεία, πρέπει να συμπεράνουμε πως οι αφηγήσεις αυτές μπορεί κάλλιστα να έχουν μεγάλη δόση αλήθειας και, όντως, να υπήρξαν πανάρχαιες εποχές με ανώτερου επιπέδου (σε σοφία, νοημοσύνη, δύναμη, αρετή) ανθρώπους από εμάς που βασιζόμαστε σε μηχανές και χοντρά υλικά.

3. Αναμφισβήτητα, η τεχνολογία προοδεύει αλματωδώς και ραγδαία, εξελίσσεται, αναπτύσσεται.

Οι κοινωνίες, σύμφωνα με την καραμέλα της εξέλιξης που πιπιλάμε, επίσης προοδεύουν, εξελίσσονται, αναπτύσσονται από πρωτόγονες άγριες και αρπακτικές απολίτιστες ομάδες σε πολιτισμένες, νομοταγείς, δημοκρατικές Πολιτείες.

Οι άνθρωποι επίσης. Τα πρώτα αμφίβια βγήκαν από την πρωτόγονη σούπα της ζωής, τον αρχέγονο ωκεανό, και απλώθηκαν στην ξηρά, λέει αδρά η επιστημονική θεωρία. Μερικά ανέβηκαν στα δέντρα και έγιναν ποικίλες μαϊμούδες. Μερικές ξανακατέβηκαν και έγιναν πίθηκοι. Μερικοί πίθηκοι έγιναν πιθηκάνθρωποι πολλών ειδών. Μερικοί εξελίχθηκαν σε κάποιο είδος που εξελίχθηκε σε άνθρωπο τελικά, όπως εσείς κι εγώ – homo sapiens sapiens, άνθρωπος ο σοφός.

4. Αυτό πότε έγινε, όμως; Οι παλαιοντολόγοι και ανθρωπολόγοι και άλλοι συναφείς επιστήμονες, έφθασαν, με βάση τα οστά και διάφορα σκευάσματα που εκσκάβουν, σε μια χρονολογία 200.000 ππ, άντε 300.000 ππ.

Έγινε τότε και σταμάτησε για άγνωστους λόγους.

Υπήρξε και το είδος Neanderthal που είχαν μεγαλύτερο εγκέφαλο από τον δικό μας, μα εξαφανίστηκαν εντελώς πριν από 40.000 έτη.

Υπήρξε και το είδος Cro Magnon που έζησαν 45.000 – 15.000 ππ που ήταν παρόμοιοι με εμάς με λίγο μεγαλύτερο εγκέφαλο, μα εξαφανίστηκαν και αυτοί. Εικάζεται πως όταν οι πρώτοι Ισπανοί έφτασαν στις Κανάριους νήσους και βρήκαν ανθρώπους πιο σκουρόχρωμους, λίγο πιο κοντούς και πιο γεροδεμένους, αυτοί ήταν Cro Magnon. Μα τώρα, εδώ και πολλά χρόνια έχουν εξαφανιστεί και αυτοί.

Είναι ένα ενδιαφέρον μυστήριο που άνθρωποι εξαιρετικά όμοιοι με μας και με μεγαλύτερο εγκέφαλο (ισχυρότερη νοημοσύνη;) εξαφανίστηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια.

5. Ας εξετάσουμε τώρα μερικές απόψεις που οι λάτρεις της εξέλιξης παραγνωρίζουν ή γλιστρούν πάνω τους επιπόλαια και τις αφήνουν.

α) Κανονικά, σύμφωνα με το καθιερωμένο δόγμα της εξέλιξης, θα έπρεπε οι διάφοροι “πρωτόγονοι”, όπως λέγονται από τους πανεπιστημιακούς, λαοί να προοδεύουν και να αναπτύσσονται, αφού σωματικά και οργανικά είναι ίδιοι με μας – άνθρωπος ο σοφός. Μα αυτό δεν γίνεται. Οι Αυστραλοί Αβορίγινες εξαφανίζονται γοργά είτε καθώς απορροφιούνται από τους Καυκάσιους (Βρετανούς και άλλους αποίκους) είτε καθώς εκφυλίζονται και υπογεννούν.

β) Μερικές παραδόσεις σε διάφορους “εξελιγμένους” λαούς μιλούν για σμίξιμο ανθρώπων και ουράνιων όντων (π.χ Γένεσις 6.2-5: γιοι του Θεού και θυγατέρες ανθρώπων = γίγαντες! Μα και στους Έλληνες, οι θεοί και οι θνητές – και άλλοι). Σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν ζωόμορφα (ή ανθρωπόμορφα) τέρατα. Μόνο που αυτά τα πλάσματα δεν ήταν οι πρόγονοι ανθρώπων μα ενδιάμεσα φύλα που εξαφανίστηκαν όπως οι πιθηκάνθρωποι κλπ.

γ) Η απουσία οστών homo sapiens πριν από 300.000 δεν αποδείχνει παρά μόνο την απουσία: δεν σημαίνει πως δεν υπήρξαν. Παλαιότερα μπορεί να καίγονταν οι νεκροί. Ούτως ή άλλως λίγα είδη στρωμάτων γης διατηρούν απολιθώματα και αναγνωρίσιμα οστά και δόντια. Επίσης, υπάρχουν πολλά ευρήματα στα Forbidden Archeology (2η αναθεωρημένη έκδ 1998 με τον R. Thompson) και Human Devolution (2003) του M. Cremo, τα οποία καταδείχνουν την παρουσία homo sapiens sapiens πριν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες έτη μα αποσιωπούνται για να μείνει το επίσημο μοντέλο. Όχι μόνο οστά, μα και κατασκευάσματα που μόνο άνθρωποι μπορούσαν να φτιάξουν.

δ) Ένα άλλο παράλληλο στοιχείο είναι η γλώσσα. Όλες οι γνωστές μας γλώσσες «εξελίχθηκαν» μα μόνο προς απλουστευμένες μορφές. Υπάρχει μια θεωρία που θέλει τη γλώσσα (ή κάποιες γλώσσες) να κινείται κυκλικά από περιπλοκότητα σε απλούστευση και πίσω πάλι, μα αυτή είναι ανυπόστατη και δεν τεκμηριώνεται από τις αλλαγές που παρατηρούνται στην ιστορική γνωστή περίοδο από το 3000 πκχ. Τα Ελληνικά έχουν χάσει τη δοτική πτώση και τον δυϊκό αριθμό, ορισμένους παρελθοντικούς χρόνους (π.χ παρακείμενος “πέφυκα”), μετοχές (π.χ “ελευσόμενος”) και άλλα στοιχεία τα οποία τώρα αποδίδονται με βοηθητικές προθέσεις και βοηθητικά ρήματα (“έχω κοιμηθεί μέσα στον κήπο”).

ε) Λίγοι θα πεισθούν από αυτά τα επιχειρήματα μα όλα συνηγορούν υπέρ μιας διαφορετικής προσέγγισης. Δεν γνωρίζουμε πώς και πότε πρωτοπαρουσιάστηκε ο άνθρωπος μα σίγουρα υπάρχει πολύ περισσότερες χιλιάδες έτη από ό,τι πιστεύεται και σίγουρα υπήρξαν άνθρωποι πολύ ανώτερου επιπέδου σε οντότητα και νοημοσύνη.