Η χριστιανική θεώρηση για το κακό είναι δυιστική (και του Ισλάμ διαφέρει ελάχιστα, καθώς και οι δύο προέρχονται από την Παλαιά Διαθήκη των Ιουδαίων).
α) Υπάρχει ένα δυαδικό σύστημα καλού και κακού. Ο Θεός Πατήρ εκπροσωπεί το καλό και ο Σατανάς ή Διάβολος το κακό.
β) Στην πλευρά του καλού είναι οι άγγελοι διαφόρων βαθμίδων και στην πλευρά του κακού οι δαίμονες, καλικάντζαροι κλπ. Και οι μεν και οι δε μάχονται για τις ψυχές των ανθρώπων: οι άγγελοι τις μεταφέρουν στον παράδεισο, οι διάβολοι στην κόλαση.
γ) Ο Σατανάς τείνει να κυριαρχεί στον κόσμο ετούτο και θα υπάρξει μια μεγάλη μάχη στο τέλος του χρόνου και του κόσμου (Αρμαγεδδών). Ο Θεός και οι άγγελοι θα νικήσουν και θα εγερθεί μια νέα Κοσμική Τάξη: οι πιστοί και καλοί θα κληρονομήσουν ζωή αιώνια ενώ οι κακοί που ακολούθησαν τον Σατανά θα ριχτούν σε αιώνιο βασανισμό! (Είναι άξιο απορίας εδώ πως ο Σατανάς δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Θεό και υπακούει τις διαταγές του όπως π.χ. στο Ιώβ 1.12 στην Παλαιά Διαθήκη!)
Η ινδουιστική θεώρηση διαφέρει πάρα πολύ. “Ο κόσμος ολόκληρος είναι ουσιαστικά το Brahman, Πνεύμα Απόλυτο”. Ιδιότητες όπως καλό-κακό, θετικό-αρνητικό και παρόμοια, παράγονται από τις συνθήκες χώρου και χρόνου και τα κίνητρα των πλασμάτων. Δεν υπάρχει ο δυισμός καλό-κακό ως απόλυτες και αντίθετες δυνάμεις. Από το Μπράχμαν εκπορεύονται τα πάντα και στο Μπράχμαν συγχωνεύονται τελικά.
Στη Μεταφυσική του Ινδουισμού η οποία διατυπώθηκε νωρίς στους Βέδες, η αντινομία ή ένταση είναι μεταξύ Τάξης και Χάους – όχι καλού και κακού. Πρώτα εμφανίστηκαν οι Asura οι ενέργειες του Χάους και αμέσως μετά οι Devas οι φωτεινές θεότητες που επέβαλαν Τάξη (ṛta). Οι συγκρούσεις και μάχες μεταξύ των δύο είναι η συνεχής τάση των δυνάμεων του Χάους να προκαλούν ταραχή και σύγχυση και η συνεχής επικράτηση των δυνάμεων της Τάξης που επαναφέρουν αρμονία.
Ο Dharma ‘νόμος, δικαιοσύνη’ στηρίζει την Τάξη και ο Adharma ‘παράβαση’ κλονίζει την Τάξη. Μα ο Dharma δεν είναι ίδιος για όλα τα πλάσματα, δεν ίδιος για όλους τους ανθρώπους. Η γυναίκα εκ φύσεως γεννά παιδιά και τα ανατρέφει. Ο άντρας όχι. Η κάστα των πολεμιστών επιτρέπεται να σκοτώνει εχθρούς στη μάχη. Αυτό απαγορεύεται για όλες τις άλλες κάστες. Οι πολεμιστές και οι υπηρέτες μπορούν να πίνουν κρασί, όμως οι βραχμάνοι (= ιερείς) και οι παραγωγοί όχι!
Έτσι δεν υπάρχουν πιστοί και άπιστοι (όπως στον Χριστιανισμό και στο Ισλάμ). Υπάρχουν οι νομοταγείς dharmika και οι παραβατικοί adharmika. Οι μεν προάγουν Πολιτισμό και Τάξη, οι δε Βαρβαρότητα και Χάος.
