Άγγελος εμπνέει τους 4 ευαγγελιστές. Αλλού είναι το Άγιο Πνεύμα ως περιστέρι.
Τα Ευαγγέλια του Μάρκου (μάλλον το αρχαιότερο tων τεσσάρων) και του Ιωάννη δεν αναφέρουν καθόλου τη γέννηση του Ιησού, μα αρχίζουν με τη βάπτισή του από τον Ιωάννη Βαπτιστή. Φαίνεται όμως πως οι πιστοί ήθελαν μια εκτενέστερη βιογραφία του Σωτήρα τους κι έτσι τα Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά έβαλαν στην αρχή την περιγραφή της γέννησης με τις απαραίτητες λεπτομέρειες. (Στη συνέχεια θα αναφέρομαι στους Ματθαίο και Λουκά μα δεν υπάρχει καμιά βεβαιότητα για τη γνησιότητα των ονομάτων!)
Ακόμα και όπου συμφωνούν, υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες σε ορισμένα σημεία. Π.χ. η γενεαλογία των προγόνων του Ιωσήφ με την οποία αρχίζει ο Ματθαίος έχει ονόματα εντελώς διαφορετικά από εκείνη του Λουκά (κεφ. 3. 23-38). Συμφωνούν μόνο στο όνομα του παππού του Ιωσήφ – Ματθάν: για τον πατέρα του Ιωσήφ ο Ματθαίος έχει Ιακώβ (όπως ίσως από την Παλαιά Διαθήκη όπου ο Ιακώβ γέννησε τον Ιούδα και τον Ιωσήφ ) ο δε Λουκάς έχει Ηλί! Στη μέση ορισμένα ονόματα του Λουκά συμφωνούν με τα αρχικά του Ματθαίου. Μα ενώ ο Ματθαίος αρχίζει με τον Αβραάμ ο Λουκάς πάει πίσω, πέρα από τον Αβραάμ, στον Αδάμ!
Αφού οι δυο ευαγγελιστές διαφωνούν στο όνομα του παππού του Ιησού (στη γραμμή του Ιωσήφ), μάλλον θα διαφωνούν και σε άλλα σημεία. Και αυτές οι διαφωνίες δείχνουν πως τα Ευαγγέλια γράφτηκαν εντελώς ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.
Στο ίδιο 3ο κεφάλαιο ο Ματθαίος γράφει ότι άγγελος είπε σε όνειρο στον Ιωσήφ πως η Μαρία ήταν έγκυος με το Άγιο Πνεύμα [του Θεού], μα η Μαρία δεν δέχτηκε αγγελική επίσκεψη. Ο Λουκάς όμως στέλνει τον (αρχ)άγγελο Γαβριήλ στη Μαρία να της πει πως θα μείνει, χάρη στη μεσολάβηση του Αγίου Πνεύματος, έγκυος με τον Ιησού, γιο του Θεού. Εδώ ο άγγελος δεν επισκέπτεται τον Ιωσήφ ο οποίος μαθαίνει τα νέα από τη Μαρία!
Στο 2ο κεφάλαιο του Ματθαίου ο Ιησούς γεννιέται στη Βηθλεέμ, την πόλη των γονιών του, στα χρόνια του Ηρώδη. Ο Ηρώδης πέθανε τον Απρίλιο 4 π.Χ.! Δηλαδή ο Ιησούς γεννήθηκε τουλάχιστον το 4 π.Χ. ή και νωρίτερα! Κι έχουμε την επίσκεψη των τριών Μάγων που ακολουθούν το αστέρι το οποίο σταματά πάνω από την οικία του Ιωσήφ(!) κι εκεί προσκυνούν το θείο βρέφος και προσφέρουν τα δώρα τους. Άγγελος πάλι προειδοποιεί τον Ιωσήφ να πάρει μητέρα και βρέφος και να φύγουν στην Αίγυπτο – κι έτσι γλύτωσαν τη σφαγή των μικρών παιδιών από 2 ετών και κάτω!
Ο Λουκάς δεν γνωρίζει αυτά τα πράγματα. Ο Ιωσήφ και η Μαρία μένουν στη Ναζαρέτ. Και τον καιρό εκείνο έπρεπε να γίνει απογραφή πληθυσμού του Κυρηναίου της Συρίας (όπου υπαγόταν μέρος της Παλαιστίνης τότε). Έτσι ο Ιωσήφ και η Μαρία πήγαν στη Βηθλεέμ όπου η Μαρία γέννησε σε μια φάτνη διότι δεν είχαν βρει κατάλυμα. Εδώ, αντί Μάγοι, ήρθαν οι βοσκοί ειδοποιημένοι από αγγέλους που έψελναν “Δόξα εν υψίστοις …” κλπ. (2. 1-20). Να σημειωθεί πως η απογραφή του Κυρηναίου έγινε το 6 μ.Χ.!
Και τα δύο Ευαγγέλια δείχνουν άγνοια της Ιστορίας κι έτσι αντιφάσκουν. Το ένα έχει Μάγους εξ Ανατολής, το άλλο έχει βοσκούς και αγγέλους.
Ποια από τις δυο περιγραφές είναι αληθινή – αφού δεν μπορούν να είναι και οι δυο αληθινές λόγω διαφορών και αντιφάσεων;
Ή μήπως δεν είναι αληθινή ούτε η μια ούτε η άλλη;
Ο Αμερικανός καθηγητής για μελέτες Καινής Διαθήκης στο Houston Christian University, Mike R. Licona, είναι θερμός χριστιανός κι έχει γράψει πολλές μελέτες γι’ αυτά τα θέματα – όπως π.χ. Why are there Differences in the Gospels …Oxford, OUP 2017. Αλλά και ο ίδιος ομολογεί πως δύσκολα εναρμονίζονται αυτές οι ευαγγελικές διαφορές.
Σ’ ένα ντιμπέιτ με τον επίσης Αμερικανό καθηγητή Bart Ehrman, αγνωστικιστή, παραδέχτηκε πως τα προβλήματα είναι τεράστια σε κάθε προσπάθεια να συμβιβαστούν οι δυο αφηγήσεις ή να εξηγηθούν οι διαφορές.
Όντως, η μόνη εξήγηση είναι πως γράφτηκαν από άτομα που δεν είχαν γνωρίσει την οικογένεια του Ιησού και δεν γνώριζαν καλά την ιστορία της εποχής.
Αν κανείς έχει να προσφέρει λογική λύση στο πρόβλημα, ευχαρίστως θα την ακούσω.
1 Comment
Δομήνικος ο Κρης
Από δυό χωριά χωριάτες,
μυστικές υπηρεσίες και
κωδικοποιημένα μηνύματα
εν καιρώ πολέμου.
Εδώ οι σημερινοί δημοσιογράφοι
μέ όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά
μέσα δεν ξέρουν τί στ αλήθεια
έγινε εχθές, ούτε καν τα “συμφέροντα”
και τους σκοπούς που κρύβονται πίσω
από βαρύνοντα γεγονότα.
Επόπτες ακάθαρτοι υποψιάζονται και βασκάνουν “Αστέρια”,
“η αλεπού εκατό και το αλεπουδάκι εκατόν δέκα;”
σκέφτονται και πειράζουν τα απείραχτα
μήπως μάθουν αυτό που αγνούν, το διαφορετικό,
που η υποψία τους δεν φτάνει για να τους το κάνει γνωστό
και άλλοι καιροφυλαχτούν να ερμηνεύσουν και να πραγματώσουν
μισόλογα κατά το δοκούν ραδιουργώντας και “καδράροντας” ως
αυτουργούς τα εξιλαστήρια θύματα τους, το “τέλειο έγκλημα”.
Ένα έγκλημα δεν είναι μονοσήμαντο
είναι πρώτα έγκλημα κατα του θύματος,
έπειτα κατά των όσων περνούν την βασανο της δοκιμασίας ως
κατηγορούμενοι από την οποία ίσως ποτέ δεν επανέλθουν στην
πρότερη τους κατάσταση και δεν φτάσουν ποτέ όπου τους έπρεπε
αν δεν λάβουν την αποζημείωαση που τους αναλογεί,
είναι και κατά του ευρύτερου συνόλου καθώς προς αποφυγήν
επανάληψης παρόμοιων εγκλημάτων εφαρμόζονται
περιορισμοί των ελευθεριών που αγνοούν τα ανθρώπινα μέτρα.
Κουτσομπολιό είναι το “κουτσό (μ)πλέξιμο”
άγνοια “τρολάρισμα” και παραπληροφόρηση
ζηλόφθονος οφθαλμός και πειρασμός αθώων.
Είναι τέτοιες πλάνες που οδηγούν
ακόμα και ευφυείς ανθρώπους στην απόγνωση,
στην απελπισία, στην αθεΐα και τον Νιχιλισμό
που καταδυναστεύει λαούς και έθνη
με τρόπο κατά τα άλλα “κοσμικόν¨.
Το κρίμα, αγγλιστί crime, δεν είναι ένα.
Τα κρίματα είναι πολλά.
Αλλά μερικά κρίματα είναι πολύ βαριά
και τα σηκώνουν ακόμα και σήμερα αθώοι
καταδυναστευμενοι ως εγκληματίες από
εγκληματίες που επιτρέπουν σε εαυτούς
το έγκλημα από θέσεις εξουσίας για να
καταπολεμήσουν τάχα το έγκλημα ενώ
αυτό που κάνουν είναι να το ανακυκλώνουν.
“Γιατί με τιμωρείς, τί έκανα?” είπε
ένα παιδί στον “θείο”.
“Για να μην κάνεις!” είπε ο “θείος”.
Ύβρις της οποίας έπεται η Νέμεσις
υποχρεώνοντας το παιδί να διαπράξει
αυτό για το οποίο τιμωρήθηκε ώστε
να επέλθει η ισορροπία των δυνάμεων
αν έχει θέλημα για το δίκαιο και την
δικαίωση Εαυτού και εαυτού αλλήλων.
Μάλιστα, είναι γνωστό τουλάχιστον εδώ
και δύο χιλιάδες χρόνια ότι οι
ψυχικές δυνάμεις μπορούν να κάνουν
τέτοιους σεισμούς που να χωρίσουν
την ανθρώπινη ιστορία στα δύο.
Χριστός Εξ-ανέστη!
Η συμπτώσεις επιτόπιων συγχρονισμών
δεν είναι τυχαίες είναι όμως μοιραίες.
Και οι πλείστες των “χριστιανικών”εξουσιών
αντί μιμητές του Ενσαρκωμένου Λόγου
είναι μιμητές των τρόπων
των κατηγόρων και σατανικών οργάνων
που δεν ξέρουν πώς να αγαπούν τον Θεό
αλλά δεν παραλείπουν “αποτασόμενοι”
να συντάσονται τον διάβολο
θέτοντας σε σταυρικό μαρτύριο
τον Δημιουργό των Κόσμων Έρωτα
και σε κολαστήριο στον Άδη την
Πλατυτέρα των Ουρανών Ψυχή
“where she was ripped apart over
and over in brutal screaming agony for
all eternity” [youtu.be/KxWKcW6MTII&t=160s].
Και ο σοφός σιωπά, όχι γιατί δεν ξέρει,
αλλά γιατί καταγγέλλοντας τα κρίματα δημόσια,
τα περιγράφει, και οι μεν αγαθοί λυπούνται
και πονάει η ψυχή τους οι δε πονηροί
πονηρεύονται πώς να τα επανεφαρμόσουν
κερδοσκοπώντας όχι υπέρ αλλά εις βάρος άλλων.
Αλήθεια, ποιός κερδίζει από τον περιορισμό
και την δαιμονοποίηση
του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου της Ζωής
και της Πίστης της Μαρίας Ιωάννας;
Οι εκμεταλευτές του ανθρώπινου πόνου
και τα λόμπυ του καρκίνου!
Και ποιός χάνει;
EVERYONE ELSE!
Αν υπάρξει δικαιοσύνη
ως εν ουρανώ και επί της γης
τότε μόνο η καταγγελία έχει νόημα.
Έως τότε, είμαστε όλοι ύποπτοι,
πειραματόζωα σε πειρασμό από ανήξερους,
επίδοξους εξουσιαστές και φιλόδοξους κηδεμόνες
που για να “διορθώσουν” τα επιμέρους
διαλύουν το σύμπαν
τυφλοί που οδηγούν εμάς στην απώλεια
και αυτοί φως δεν βλέπουν.
Μια φιλοσοφική και γλωσσολογική εξέταση
αναδεικνύει το κατα Ιωαννη Ευαγγέλιο
ως το μόνο από τα κανονικά ορθόδοξο και σύμφωνο με
την εως τότε παράδοση του Γνωστικού Χριστιανισμού.
Είναι αυτό που δεν ψευδομαρτυρεί
και θέτει τα θέματα σε σωστά θεμέλια.
Enjoy your embodiment,
until next time.