(από Κατανοώντας τα Μυστήρια Wen Tzu 32)
Ο νους των διορατικών σοφών ποτέ δεν ξεχνά, μέρα νύχτα, τον παλμό να βοηθήσει άλλους, όσο περισσότερο γίνεται.
Κι εσείς να θεωρείτε τον κόσμο όμορφο κι ανάλαφρο και το πνεύμα σας δεν θα βαραίνει. Να θεωρείτε τα μύρια εγκόσμια ασήμαντα και το μυαλό σας δεν θα συγχύζεται. Να θεωρείτε ζωή και θάνατο ισότιμα και η διάνοιά σας δεν θα φοβάται. Να θεωρείτε την αλλαγή ως αμετάβλητη συνέχεια και η καθαρότητα δεν θα θολώνεται.
Οι ενσυνείδητοι άνθρωποι έχουν πληρότητα και ακουμπούν σε μια αόρατη κολόνα που ποτέ δεν κλονίζεται, ταξιδεύουν σε δρόμο που δεν έχει κανένα εμπόδιο, (ξανα)φορτίζονται από ανεξάντλητη πηγή και μαθαίνουν από έναν καθηγητή, αθέατο και αθάνατο. Ό,τι κι αν κάνουν συμμορφώνονται με το Πεπρωμένο καθώς προχωρούν δίχως αμφιβολίες. Συμφορά ή καλοτυχία, κέρδος ή απώλεια δεν ταράζουν τον νου τους. Γι’ αυτό πετυχαίνουν ότι αναλαμβάνουν και φτάνουν στον προορισμό τους.
Όσοι δρουν δίκαια νιώθουν φιλανθρωπία μα δεν πιέζονται από αυτήν ή νιώθουν ν’ απειλούνται από βία όπλων. Μπορεί να διορθωθούν από την αίσθηση δικαίου, μα δεν τους μεταπείθουν αμοιβές. Οι ενσυνείδητοι αυτοί πεθαίνουν δρώντας με δικαιοσύνη ανεπηρέαστοι από πλούτη κι αξιώματα
Οι διορατικοί δρούνε δίκαια χωρίς να εκφοβίζονται με απειλές θανάτου. Είναι και οι σοφοί που δρούνε μόνο όταν επιβάλλεται – ή δρούνε σπάνια ή καθόλου. Όσοι δεν δρούνε μ’ επιτήδευση δεν κουβαλάνε φορτία: αυτοί τώρα έχουν πάντα τους τρόπους των αυτοσυνείδητων ανθρώπων της πληρότητας και εισδύουν στη σημασία της Αρετής και του Τάο. Μα δεν παραβλέπουν και τους τρόπους των κοινών ανθρώπων που σε άλλους προκαλούν τόση αμηχανία και ντροπή.
Η απεμπλοκή από τα εγκόσμια, που απασχολούν τις κοινές μάζες, ηχούν σαν τύμπανο που αναγγέλλει την παρουσία σοφίας.
Η ήρεμη δράση των σοφών εκδηλώνεται σε διάφορες κατευθύνσεις μα έχει πάντα τον ίδιο σκοπό. Ακόμα και στις περιόδους αστάθειας του κόσμου, μένουν με αποφασιστικότητα να μην ξεχνούν τη φροντίδα για κάθε άνθρωπο και για την οικουμένη.
