(Wen Tzu Κατανοώντας τα Μυστήρια 47-49)
Γρηγορώντας οι σοφοί δεν προσκολλιούνται σε κάτι, έτσι δεν χάνουν κάτι· δεν επιτηδεύονται κάτι, έτσι δεν αποτυγχάνουν σε κάτι. Γρηγορώντας, ακίνητοι εσωτερικά πορεύονται με τη ζωή.
Παρατηρείστε τους λόφους που παράγουν χρυσάφι και τα πετρώματα που παράγουν νεφρίτη – σκάβονται, ξεσκίζονται, διαλύονται. Τα δέντρα στηρίζουν τη ζωή πτηνών κι εντόμων, ζώων και ανθρώπων: έτσι και αυτά τρώγονται, κόβονται, καταλύονται. Οι άνθρωποι που επαινούν εξυπνάδες και κόλπα, αυτοί εξαντλούνται ληστεύοντας τον εαυτό τους.
Παρατηρείστε τους ανθρώπους που θέλουν να ελέγχουν και να διοικούν: πάντα επηρεάζονται και αποδυναμώνονται. Όσοι ανταγωνίζονται για μεγαλύτερο κέρδος αναπόφευκτα φτωχαίνουν κάποτε.
Οι άνθρωποι ξεπέφτουν λόγω υπερβολικής αρέσκειας για κάποιο εγκόσμιο αγαθό. Λόγω τέτοιας αρέσκειας καλοί κολυμβητές πνίγονται και μεγάλοι κυβερνήτες κατρακυλούν.
Το κέρδος είναι ζήτημα χρόνου, υπηρεσίας και ανάπτυξης, όχι ανταγωνισμού. Η τάξη είναι στο Τάο όχι στον κυβερνήτη.
Η γη, το έδαφός της, είναι χαμηλά και δεν προσπαθεί να ψηλώσει: γι’ αυτό είναι ασφαλής και διόλου απειλητική. Τα νερά κυλούν προς τα κάτω και δεν ανταγωνίζονται σε ταχύτητα: γι’ αυτό κυλούν γοργά όλα.
Υπάρχουν τρεις μορφές θανάτου αφύσικες.
Αν τρως και πίνεις σε υπερβολή και δεν φροντίζεις με μέτρο τις ανάγκες του σώματος, σε σκοτώνει κάποια αρρώστια.
Αν είσαι ασταμάτητα άπληστος και φιλόδοξος θα σε σκοτώσουν η έγνοια και η μηχανορραφία.
Αν επιτρέπεις σε μικρές ομάδες που φωνάζουν να καταπατούν τα δικαιώματα των πολλών και αν επιτρέπεις οι δυνατοί να εκμεταλλεύονται και να καταπιέζουν τους αδύναμους, θα σε σκοτώσουν πολιτικές ανατροπές και όπλα.
Για αυτό οι σοφοί δεν κυνηγούν και δεν προσκολλιούνται σε κάτι κι έτσι δεν χάνουν κάτι.
