1. Κάποιος καλός Χριστιανός μου έγραψε απορρίπτοντας τη μετενσωμάτωση διότι αυτοί που κυρίως την πιστεύουν και προωθούν, οι Ινδουιστές, λατρεύουν πολλούς θεούς, ζώα, δέντρα, πέτρες και παρόμοια, ενώ αγνοούν τον Ένα Θεό που δημιούργησε και φροντίζει τα πάντα. Και οι Βουδιστές έχουν πολλούς Βούδες, πολλές θεότητες κλπ.
Έχει δίκιο στο σημείο της πολλαπλότητας αντικειμένων λατρείας.
Έχει όμως άδικο σε όλα τα άλλα και τη γενική επιχειρηματολογία του.
Και πρώτα από όλα, και ο δικός μας Χριστιανισμός έχει πολλούς Αγίους (και Αγίες) στους οποίους προσεύχονται οι ευσεβείς πιστοί ενώ σπάνια προσεύχονται στον Ένα Θεό. Και στην εκκλησία, στα εικονοστάσια βλέπεις ταξιαρχίες αγγέλων και Αγίων και φυσικά τον Χριστό και την Παναγία. Μα έχουμε και πολλούς Άγιους Τόπους, μέρη όπου πέθαναν ο Άγιοι ή έκαναν θαύματα κι εκεί φτιάχτηκαν μικροί βωμοί ή εκκλησάκια.
2. Τι εννοούμε, όμως, με λατρεία;
Σίγουρα δεν είναι μόνο η δουλοπρεπέστατη και ανάγωγη προσευχή να επέμβει αυτός ο ανώτατος Άρχων και να αλλάξει τη λειτουργία των νόμων, που ο ίδιος θέσπισε για την ευταξία του σύμπαντος, ούτως ώστε να ικανοποιηθούν οι εγωιστικές επιθυμίες των προσευχόμενων…
Λατρεία σημαίνει αναγνώριση πως μόνο ο Θεός, ο Υπέρτατος Άρχων, είναι η Πρωταιτία, Πρωτουσία και Πρωταρχή των πάντων, είναι η ευγνωμοσύνη για τα δώρα που η Φύση μας δίνει τόσο πλουσιοπάροχα (έστω κι αν εμείς με τη μικρόνοια και ματαιοδοξία μας προκαλούμε αδικία και δυστυχία) και προσφέρουμε κάτι λίγο σε ένδειξη της ευχαριστίας μας. Και βέβαια με ειλικρίνεια προσφέρουμε ψαλμωδία ή υμνωδία επαίνων.
Τώρα, σε τι πειράζει αν οι απλοϊκοί άνθρωποι νομίζουν πως αναγνωρίζουν την παρουσία του Κυρίου (ο οποίος ακόμα και στον Χριστιανισμό θεωρείται να είναι πανταχού παρών!) σε κάποιο δέντρο ή βράχο ή ελέφαντα ή τοίχο ή ηλεκτρικό πλυντήριο και δείχνουν σεβασμό και “λατρεία”;
Τι πειράζει αν δείχνουμε σεβασμό και λατρεία στους γονείς και δασκάλους μας που με τη βοήθεια του Κυρίου μας παρέχουν τόση φροντίδα;
3. Οι Ινδουιστές επίσης έχουν Γραφές που 3.000 έτη (και πιο πολλά) πριν τον Χριστιανισμό λένε πως Ένα είναι το Υπέρτατο Πνεύμα, μια η Πρώτη Αρχή, Ένας και Μοναδικός ο Ύψιστος Θεός. Αυτό μοιάζει να είναι άγνωστο στους πολλούς καλούς Χριστιανούς!
Μα βλέπουν μια ή άλλη εκδηλωμένη δύναμή Του στη βροχή που μας ποτίζει και μας τρέφει, στον αέρα που μας συντηρεί στη ζωή, στον ήλιο που μας ζεσταίνει και μας φωτίζει, στα δέντρα που δίνουν καρπούς και εξαγνίζουν τον αέρα, στη γη από όπου ξεπηδούν τόσα θαυμαστά φυτά και όπου εμείς υπάρχουμε και κινούμαστε.
Τι θα πάθουμε κι εμείς αν τα “λατρέψουμε” αυτά όλα και το καθένα ξεχωριστά ως εκδηλώσεις και δώρα και δυνάμεις του Υψίστου;
Κι ας σκεφθούμε και τον Ύψιστο και ας τον ευχαριστήσουμε για αυτά!
