Π254: AlMa’ arrī Άραβας ποιητής

Π254: AlMa’ arrī Άραβας ποιητής

- in Ποίηση
0

Ο Αλ Μαρί είναι Άραβας ποιητής, από τους καλύτερους, κι έζησε τυφλός στη Συρία τον 11αιώνα (977-1057). Ήταν αντικομφορμιστής και άθεος μα λόγω της ποίησης και ασκητικής ζωής του πολύ σεβαστός. Τον ονόμαζαν και «απαισιόδοξο αθεϊστή», αφού επέκρινε τα δόγματα του Ισλάμ μαζί με κάθε άλλη γνωστή θρησκεία.

  Όλοι σφάλλουν – Εβραίοι και Χριστιανοί

  Μα και Ζωροάστρες και Ισλαμιστές.

  Και η ανθρωπότητα δυο φατρίες ακολουθεί:

  Άνθρωποι δίχως θρησκεία μα λογικοί, η μια,

  Η άλλη, εκείνοι με θρησκεία μα λογική καμιά!

Δυστυχώς, η μουσική της Αραβικής δεν μπορεί να μεταφραστεί. (Η δική μου μετάφραση είναι από δυο αγγλικές.) Να ακόμα ένα κομμάτι με όμοιο θέμα:

 Πολλοί προφήτες να μας σώσουν επιθυμούν

 Διδάσκοντας σε ναούς και σε τζαμιά

 Προσεύχονται, φέρνουν σφαγές, μετά αποδημούν

 Μα τα κακά μένουν όπως βότσαλα στην ακροθαλασσιά.

Ο Αλ Μαρί, ευκατάστατης οικογένειας, έγινε χορτοφάγος νωρίς καθώς αποφάσισε να ακολουθήσει αυστηρό ασκητισμό. Τυφλώθηκε νωρίς επίσης από ευλογιά. Δεν παντρεύτηκε και δεν έκανε παιδιά για να μην υποστούν τον πόνο και τη δυστυχία του κόσμου.

 Περνώ σε μια κλωστή μαργαριτάρια επιθυμιών

 Και είναι της σύντομης ζωής μας η κλωστή.

 Και, αν η ελπίδα σε βαρετό βιβλίο κλειστεί

 Περνά η ζωή μας, μια αλυσίδα συμφορών.

 Και ο ίδιος πεσιμισμός σε άλλη έκφραση:

 Είναι το γέλιο μας τόσο γελοίο κι ας γελάμε

 Ενώ θα έπρεπε να κλαίμε συχνά και δυνατά.

 Σαν το γυαλί που σπάει σε θρύψαλα σκορπάμε

 Στο τέλος και πια τίποτα δεν μας συγκολλά

Μα δεν δίστασε να επικρίνει και τους άρχοντες και αφέντες και να βάλει τη  λογική ως μόνο ηγέτη.

 Για πολλά χρόνια κάνατε όλα όσα θέλατε,

 Ω βασιλιάδες, σουλτάνοι, τύραννοι!

 Και ακόμα συνεχίζετε αδιάκοπα τις αδικίες σας.

 Πονάτε όταν η δόξα δεν σας αγκαλιάζει:

 Άλλοι πάτε στον πόλεμο και άλλοι στον καναπέ.

 Και ο κόσμος ηγέτη αναμένει με φωνή προφητική!

 Α, σκέψεις πλανερές νου οκνηρού!

 Κανένας δεν ηγείται – μόνο η φωτισμένη λογική

 Που δείχνει τον τρόπο της αυγής και του βραδιού.

Κι ένα δίστιχο που μοιάζει με δεν είναι επιτάφιος –

 Σώματα πεθαμένων είναι η επιφάνεια της γης.

 Να πετάτε απαλά επάνω στον αέρα

 Να μην ταράζετε τα λείψανα των πλασμάτων του θεού.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *