Γιούλη Επτακοίλη
Ομολογώ πως δεν ξέρω αν θα μπορούσα να επιδείξω αντίστοιχη ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Τον θαύμασα τον Κώστα Μπακογιάννη. Δεν είμαι σίγουρη για την αντίδρασή μου αν βρισκόμουν στη θέση του, αν θα μπορούσα δηλαδή να ελέγξω την αγανάκτηση και τον θυμό μου.
Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων πήγε πριν από μερικές ημέρες με συνεργάτες του για φαγητό σε μια ταβέρνα στα Ανω Πετράλωνα και δέχθηκε την επίθεση αντιεξουσιαστών από παρακείμενη κατάληψη, οι οποίοι του ζητούσαν να αποχωρήσει από την περιοχή, φωνάζοντας παράλληλα συνθήματα υπέρ του εκτελεστή Δημήτρη Κουφοντίνα. Και δεν ήταν η πρώτη φορά.
Πριν από λίγες ημέρες το ίδιο έγινε και στο εκλογικό του περίπτερο, όπου και πάλι ακούστηκαν χυδαία συνθήματα για τον τάφο του πατέρα του. Δεν θα καθίσω να αναλύσω τι έχουν στο κεφάλι τους όλοι αυτοί, μάλλον τίποτα, το συγκεκριμένο περιστατικό όμως λέει πολλά, πάρα πολλά, για τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Για το ότι το βράδυ της περασμένης Κυριακής όλη η Ελλάδα έγινε μπλε κι έτριβαν τα μάτια τους ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας. Στον ΣΥΡΙΖΑ υποτίμησαν σε μεγάλο βαθμό το θέμα της ασφάλειας και της κανονικότητας. Το αγνόησαν ή νόμιζαν ότι μόνον η οικονομία απασχολεί τους πολίτες, και οι μποναμάδες της τελευταίας στιγμής θα ήταν αρκετοί για να αλλάξουν την εικόνα, να αμβλύνουν τη γενικότερη δυσαρέσκεια.
Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μένει ανεπηρέαστος από φασιστικές πρακτικές και παράλογες επιθέσεις, από το μίσος, τον παραλογισμό, την τυφλή βία. Η ανάγκη για ασφάλεια και τάξη δεν έχει χρώμα και ιδεολογία. Ο τραμπουκισμός είναι απεχθής σε όλους, όποιες και αν είναι οι πολιτικές τους ρίζες.
Οσοι επενδύουν στο σκοτάδι και στη βία είναι μια πολύ μικρή ομάδα. Είναι οι λίγοι. Οι πολλοί, αυτοί δηλαδή που σε όλη την προεκλογική περίοδο καυχιόταν ότι εκπροσωπεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χωρίς επί της ουσίας να έχει αντιληφθεί το κύμα δυσαρέσκειας που φούσκωνε διαρκώς στην ελληνική κοινωνία, δεν θέλουν Ρουβίκωνες, παραβατικές και αγοραίες συμπεριφορές.
Ανησυχούν στην εικόνα δεκαπέντε ατόμων, που σε ώρα αιχμής κάνουν καλοκαιρινά τα καταστήματα της Βουκουρεστίου στο όνομα ενός πολυϊσοβίτη εκτελεστή. Προβληματίζονται που, κάθε τόσο, κάποιοι επιτίθενται σε πρεσβείες, υπουργεία, στο σπίτι του Αμερικανού πρέσβη, στη Βουλή και, ανενόχλητοι, επιστρέφουν στα σπίτια τους.
Δεν κατανοούν το κλείσιμο του ματιού του ΣΥΡΙΖΑ σε ακραίες ομάδες, δεν δέχονται ότι η πολιτεία δεν επεμβαίνει δυναμικά να βάλει ένα τέλος σε συμπεριφορές που έχουν γίνει σχεδόν καθημερινότητα.
Αυτό που δεν κατάλαβαν στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι έχουν σταματήσει εδώ και καιρό να εκπροσωπούν τους πολλούς, να ακούν τους φόβους, τις ανησυχίες, τις αγωνίες, τα παράπονά τους. Προτίμησαν τους Ρουβίκωνες, άφησαν τους αντιεξουσιαστές να αλωνίζουν, χύνοντας μίσος και δηλητήριο, και γι’ αυτό τιμωρήθηκαν.
Πηγή: Καθημερινή
