Άγγελος Στάγκος
Η νέα αναίρεση από πλευράς Αρείου Πάγου της απαλλαγής από το Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας του πολύπαθου Ανδρέα Γεωργίου, πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, δεν είναι προφανώς μία πολύ συνηθισμένη ιστορία στα δικαστικά χρονικά. Δεν είναι ασφαλώς πολλές οι υποθέσεις που δύο φορές ένα Συμβούλιο Εφετών, ανωτέρων δηλαδή δικαστών, κρίνει αθώο έναν κατηγορούμενο και η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ασκεί αναίρεση της απόφασης, ο Αρειος Πάγος την κάνει δεκτή και η υπόθεση αναπέμπεται τρίτη φορά προς κρίση. Πάλι από το Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας, βέβαια.
Είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά στη δικαστική μεν, αλλά επί της ουσίας άκρως πολιτική, συγκεκριμένη υπόθεση. Καθώς, όπως είναι γνωστό, ο Ανδρέας Γεωργίου κατηγορήθηκε από πρώην μέλη της διοίκησης της ΕΛΣΤΑΤ ότι εσκεμμένα διόγκωσε το έλλειμμα του 2009 προκειμένου να υπαχθεί η Ελλάδα στο καθεστώς των μνημονίων. Με την επισήμανση όμως ότι ο άνθρωπος αυτός τοποθετήθηκε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ τον Αύγουστο του 2010, το έλλειμμα είχε ήδη υπολογιστεί στο θηριώδες 13,8% και η χώρα είχε πλέον υπογράψει το μνημόνιο. Εκείνο που έγινε επί δικής του θητείας ήταν η εφαρμογή των κανόνων της Γιούροστατ που επιβάλλουν να περιλαμβάνονται στο έλλειμμα και τα ελλείμματα όλων των οργανισμών του Δημοσίου, με αποτέλεσμα να φτάσει τελικά στο θηριωδέστερο 15,6% του ΑΕΠ.
Την ακρίβεια των υπολογισμών έχουν αποδεχθεί οι πάντες, μέσα και έξω από την Ελλάδα, στη βάση αυτών των δεδομένων έχουν κινηθεί από τότε όλες οι κυβερνήσεις και ακόμη και οι Συρανέλ δεν τα αμφισβήτησαν. Δήλωση του υπουργού Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου το ξεκαθάρισε απολύτως. Επομένως, αποτελεί πελώριο ερώτημα το πού βασίζεται το ανελέητο δικαστικό κυνηγητό του Ανδρ. Γεωργίου στην Ελλάδα. Κυνηγητό που προκαλεί αγανάκτηση παγκοσμίως σε επιστήμονες και ενώσεις στατιστικολόγων, όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και πώς είναι δυνατόν να πλανώνται συνεχώς ανώτεροι δικαστικοί (εφέτες) που τον αθωώνουν και ο Αρειος Πάγος να αρνείται την ευθυκρισία τους; Αν δηλαδή το Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας τον απαλλάξει και τρίτη φορά, ό Αρειος Πάγος θα ασκήσει πάλι αναίρεση μέχρι να ληφθεί μία απόφαση της αρεσκείας του;
Θα μπορούσαν να επισημανθούν και πολλά άλλα στην άκρως περίεργη εξέλιξη αυτής της υπόθεσης. Οπως, για παράδειγμα, οι πολιτικές και οικονομικές συνέπειες για τη χώρα αν υποθετικά προκύψει την τρίτη φορά, ή την τέταρτη κ.λπ. μία απόφαση που θα κηρύσσει ένοχο τον Ανδρ. Γεωργίου. Ωστόσο, η δικαστική εξουσία είναι θεωρητικά ξεχωριστή στις δημοκρατίες, άρα αδιαφορεί για τις πολιτικές συνέπειες. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, γεγονότα, αριθμοί, δεδομένα, κανονισμοί, επιστημονικές μέθοδοι μιλούν μόνα τους και δεν επιτρέπουν περιθώρια δικαστικού λάθους και πολύ περισσότερο μιας αστήρικτης εμμονής.
Συμπέρασμα: Ασφαλώς οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης πρέπει να είναι σεβαστές, αλλά και η Δικαιοσύνη πρέπει να διαφυλάττει το κύρος της, για να εμπνέει εμπιστοσύνη και να μην κρίνεται αρνητικά κατά το δοκούν του καθενός.
Πηγή: Καθημερινή
