Μιχάλης Τσιντσίνης
Ας το πάρουμε από την αρχή. Μια εταιρεία που δεν έχει δημοσιεύσει δημοσκόπηση σε μεγάλο μέσο ενημέρωσης –που δημοσίευσε τις μετρήσεις της σε νέα ηλεκτρονική εφημερίδα, η οποία δεν κυκλοφορεί καν στα περίπτερα– θεωρείται από την αξιωματική αντιπολίτευση όχι μόνο πέτρα του σκανδάλου. Θεωρείται, σύμφωνα με τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, μηχανισμός «χειραγώγησης της κοινής γνώμης». Ο δεύτερος μοχλός «χειραγώγησης» είναι μια εταιρεία με έδρα τη Θεσσαλονίκη, που προβάλλει τις δημοσκοπήσεις της σε τοπικής εμβέλειας κανάλι της Μακεδονίας.
Για να υιοθετήσει κανείς το σκεπτικό του Δημήτρη Τζανακόπουλου, πρέπει να πιστέψει ότι οι πολιτικές συνειδήσεις διαμορφώνονται από τις δημοσκοπήσεις. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα μόνο μέσω γκάλοπ–τα οποία, πιθανότατα, δεν έτυχε ποτέ να διαβάσουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι δίνει σε αυτή την καταγγελτική καμπάνια διεθνές έρεισμα η πτώση του Αυστριακού καγκελάριου. Η σύνδεση βασίζεται στο γεγονός ότι, όπως είπε ο γραμματέας του κόμματος, ο Κουρτς είναι φίλος του πρωθυπουργού. Τόση διεθνοποίηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει επίσης ότι η στάση της αντιπολίτευσης, που σύσσωμη στηρίζει την Εξεταστική, τον δικαιώνει. Δημιουργεί συνθήκες απομόνωσης για την κυβέρνηση και, αντιστοίχως, τις προϋποθέσεις ενός αντιπολιτευτικού μετώπου κατά της Ν.Δ. Το αντιΣΥΡΙΖΑ αίσθημα μπορεί, επιτέλους, να τραπεί σε αντιδεξιό.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ένα τέτοιο μέτωπο ήταν εφικτό· ακόμη κι αν το ΚΚΕ έπαυε να είναι ΚΚΕ και έσπαγε το υπεραιωνόβιο όστρακο της περιχαράκωσής του· ακόμη κι αν το ΚΙΝΑΛ αποφάσιζε να ενδώσει στις διαρκείς συριζαϊκές προσπάθειες καταπάτησής του· ακόμη κι αν ο Βαρουφάκης μετρούσε ως asset και όχι ως βαριά τύψη για τον ΣΥΡΙΖΑ· ποιο πολιτικό περιεχόμενο θα συνείχε ένα τέτοιο μέτωπο; Μήπως η κατάταξη της δημοτικότητας των υπουργών όπως τη μετέδωσε το Βεργίνα TV;
Μια τέτοια επένδυση στη σκανδαλοθηρία –συνδυασμένη με την Παλαιάς Διαθήκης αντιπολίτευση, που αναζητεί τροφή σε σεισμούς και κατακλυσμούς– τείνει όντως να απομονώσει την κυβέρνηση. Αλλά όχι όπως το εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η αντιπολίτευση αφήνει στην κυβέρνηση το μονοπώλιο της θετικής ατζέντας. Της αφήνει ελεύθερο όλο το πεδίο της ρητορικής των λύσεων, καθώς καθηλώνει την αντιπολίτευση στη μαύρη ύλη της μικροπολιτικής καταγγελίας.
Κάποτε αρκούσε αυτό. Αλλά χωρίς τον πάνδημο θυμό και τις κρεμάλες της πλατείας –χωρίς αντιστοίχιση στην ψυχολογία της κοινωνικής πλειοψηφίας– η καταγγελία μοιάζει με γκροτέσκο κουκλοθέατρο –ξένο για τους πολλούς και οικείο μόνο σε έναν κύκλο φανατικών της πολιτικής αρένας.
Η αντιπολιτική επιστρέφει σαν φάρσα.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι’ αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
