από τον Πύλαρο
Οι Κινέζοι, διαβάζω, έχουν εκνευρισθεί από τις καθυστερήσεις που βλέπουν στις υποτιθέμενες αποκρατικοποιήσεις – που επίσημα πλέον ορίζονται από το νέο Μνημόνιο. Δεν πρόκειται μόνο για τον ΟΛΠ, αλλά και το Θριάσιο για το οποίο ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε πριν ένα σχεδόν έτος μα προχωράει μόνο από αναβολή σε αναβολή.
Την ευθύνη τη φέρουν οι προηγούμενες ψευτο-φιλελεύθερες κυβερνήσεις και, περισσότερο, η παρανοϊκή αντίδραση της αναρχοαριστεράς του Τσίπρα και των τσιρακιών του στον συνδικαλισμό.
Ας μην έχουμε ψευδαπάτες όμως. Καμιά κυβέρνηση τα τελευταία 20 χρόνια δεν είχε την πολιτική βούληση να κάνει αποκρατικοποιήσεις (κι άλλες σοβαρές μεταρρυθμίσεις). Η μόνη βούληση ήταν και είναι να παραμείνει αλώβητο το πελατειακό κράτος με όλη τη διαφθορά του.
Η κυβέρνηση Τσίπρα (-Καμμένου) το μόνο που δεν έκανε είναι να κυβερνήσει. Αν εξαιρέσουμε τον κ. Πανούση (ίσως και τον κ. Μάρδα), κανένα μέλος της με πρώτο τον πρωθυπουργό δεν έχει την παραμικρή ιδέα διακυβέρνησης. Για την απραξία και ανικανότητά τους, όλοι κρύβονται πίσω από τη δικαιολογία της «διαπραγμάτευσης» που επί 5 μήνες διαφημιζόταν και όπου να ‘ναι ολοκληρωνόταν, μα ποτέ δεν έγινε.
Το μόνο που έκανε και συνεχίζει να κάνει επαρκώς η νεοφώτιστη κυβέρνησή μας είναι να διορίζει γενναιόδωρα συγγενείς και φίλους και να διευρύνει το διεφθαρμένο Δημόσιο.
Ένα από τα πρώτα και τελευταία παραδείγματα ο καθόλα άσχετος και ανεύθυνος αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας κ. Δρίτσας. Θα θυμάστε ασφαλώς πόσο αντιστάθηκε αμέσως στις ιδιωτικοποιήσεις του ΟΛΠ, παρά την προηγούμενη συμφωνία με τους Κινέζους και πως υποδαύλιζε τους λιμενικούς συνδικαλιστές για «δράση».
Τώρα προκαλεί νέες καθυστερήσεις γιατί θέλει να δημιιουργήσει λιμενικές Αρχές για κάθε ξεχωριστό λιμάνι της χώρας για να εξασφαλίσει, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, τον «δημόσιο έλεγχο»!
Που, πότε και πως, υπήρξε αποτελεσματικός «δημόσιος έλεγχος» – ειδικά απο κομμουνιστές συνδικαλιστές;
Αυτό που προωθείται, πέρα από τη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων και τη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Ναυτιλίας, είναι νέα κραιπάλη διορισμών και φυσικά, πρόσθετη γραφειοκρατία, σπατάλη δημοσίου χρήματος και αύξηση διαφθοράς.
Ο πρωθυπουργός είναι πράγματι αξιοθαύμαστος στην επιλογή ανίκανων και ανεύθυνων υπουργών.
