Η ευγένεια τείνει να εξαφανιστεί από την ελλαδική κοινωνία. Η νεότερη γενιά των 18 και 17 στους οποίους η κυβέρνηση Τσίπρα έδωσε το δικαίωμα ψήφου δεν δείχνουν να γνωρίζουν το αλφαβήτα αυτής της συμπεριφοράς. Προφανώς ούτε η ανατροφή τους στο σπίτι ούτε η παιδεία στα σχολεία έχουν εκπαιδεύσει αυτά τα παιδιά στην ευγένεια.
Είναι κάτι σημαντικό το ευγενικό φέρσιμο;
Όχι! Ναι! Ανάλογα με το είδος της κοινωνίας που θέλουμε.
Η αγένεια αυξάνεται όπως και η εγκληματικότητα. Οι ψηφοσυλλέκτες πολιτικάντηδες και οι σηπτικοί συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί δεν αναφέρονται σε αυτό το θέμα και, φυσικά, δεν το συζητούν. Η κατηφόρα της αγένειας είναι ο εύκολος δρόμος. Δύσκολα σταματάς όποιον κατηφορίζει ορμητικά.
Μα αν θέλουμε καλή συμβίωση με εντιμότητα, δικαιοσύνη και αλληλεγγύη (για την οποία φωνασκούν οι τσιπριστές που ουδέποτε την έχουν επιδείξει) τότε, ναι η ευγένεια, ή μάλλον η εκπαίδευση των παιδιών στην ευγένεια είναι απαραίτητη. Δεν εννοώ καμιά ρομαντική, μάλλον αρρωστημένη μορφή, όπως φέρονταν άντρες και γυναίκες τον 19ο αιώνα. Αν και θα ήταν και αυτή καλοδεχούμενη στη στείρα χυδαιότητα της εποχής μας.
Αν ένα παιδί φτιάχνει κάτι, μην του το χαλάς. Μην κλωτσήσεις το κάστρο που φτιάχνει στην αμμουδιά.
Μην ουρλιάζεις όταν θέλεις κάτι. Μη βρίζεις τους άλλους. Μη φωνάζεις επειδή θέλεις κάτι.
Μην λες ό,τι περνά απ’ το άγουρο κεφάλι σου δίχως να σκεφτείς.
Μην αργείς αφήνοντας τους άλλους να σε περιμένουν.
Άσε τους άλλους να περάσουν πρώτα. Λίγα μόνο δευτερόλεπτα θα χάσεις!
Λέγε παρακαλώ όταν ζητάς κάτι. Λέγε ευχαριστώ όταν σου δίνουν κάτι, ακόμα και αν δεν το θες. Και σας παρακαλώ να μιλάτε στον πληθυντικό στους μεγαλύτερους.
Κι εννοείται πως θα δώσεις τη θέση σου σε μια έγκυο ή έναν ηλικιωμένο στο λεωφορείο ή μετρό ή όπου αλλού.
Μπες στην ουρά, περίμενε στη σειρά – μικροί και μεγάλοι, νέοι και νέες. Μη βιάζεστε!
Μη βιάζεστε να μιλήσετε και όταν μιλάτε, να μιλάτε αργά και καθαρά.
Μάθετε ν’ ακούτε γιατί έτσι μαθαίνετε πολύ περισσότερα.
Και κάνετε αυτό που λέτε: να τηρείτε τον λόγο και τις υποσχέσεις σας – για το δικό σας καλό επίσης.
Οδηγοί, μη παρκάρετε διπλά και μην περιμένετε στο σταυροδρόμι εμποδίζοντας όσους έρχονται από πλάι σας.
Μην ενδίδετε στο ξέσπασμα μέσα σας της βίας. Μη βρίζετε, μη χτυπάτε!
Να κοιτάτε πως να βοηθήσετε άλλους, όχι να τους ρίξετε.
Μάθετε να μοιράζεστε αγαθά.
Αυτά όλα ακούγονται πολλά! Στην πραγματικότητα είναι λίγοι από τους κανόνες καλής συμπεριφοράς που συνιστούν ΕΥΓΕΝΕΙΑ – και οικοδομούν καλή συμβίωση στην κοινωνία.
Μήπως εσείς δεν θέλετε οι άλλοι να σας φέρονται με ευγένεια;
Πίσω από αυτήν την συμπεριφορά κρύβεται η συγκράτηση του εγωισμού σας.
Ο εγωισμός θέλει να έχει το καλύτερο και να είναι ο πρώτος – έστω και αν άλλοι αξίζουν πολύ περισσότερο!
Εδώ είναι η δυσκολία κι εδώ σκοντάφτετε: δεν θέλετε να συγκρατήσετε τον εγωισμό σας. Μα, παραδόξως, θέλετε να το κάνουν οι άλλοι όλοι!
