Αντιγράφω την εξομολόγηση μιας κυρίας στο Διαδίκτυο. Βέβαια όταν κάποιος προβαίνει σε τέτοια εξομολόγηση δεν μπορείς να είσαι 100% σίγουρος πως όσα λέγονται είναι αλήθεια. Διότι έχουμε τη συνήθεια ν’ αφήνουμε στρεβλώσεις και καλλωπισμούς να εισδύουν σε κάθε περιγραφή που επιχειρούμε. Έγραψε λοιπόν:
Συνέβη σ΄ ένα από σειρά μαθημάτων Διαλογισμού. Ο καθοδηγητής μας είπε, όταν καθίσαμε και πήραμε τη στάση, να μείνουμε σε ακινησία και σιωπή για 1,5-2 λεπτά για να ησυχάσει το μυαλό μας. Κι εξήγησε καθώς αναπαυόμασταν πως βαθμιαία θα ερχόταν ησυχασμός και γαλήνη.
Χαμογέλασα, γιατί αυτό είχε ήδη συμβεί. Κατάλαβα τότε πως η εσωτερική γαλήνη είναι η φυσική μας κατάσταση, η οποία αναδύεται μόλις πάψουμε να τρέφουμε τον θόρυβο στο μυαλό μας. Η ησυχία αυτή είναι η αφετηρία για την πνευματική ανάπτυξη.
Όταν έχεις αυτήν τη γαλήνη, έχεις, χωρίς να το ξέρεις καλά καλά, τα πάντα. Και μπορεί ν’ αργήσεις να συνειδητοποιήσεις τη δύναμη που κρύβεται μέσα της.
Η εσωτερική αυτή γαλήνη αρχίζει να θεραπεύει πολλές ασθένειες της καθημερινής ζωής σου στον ψυχολογικό τομέα. Κάποια ώρα βλέπεις πως ο νους δεν αφήνεται τόσο εύκολα, αυτόματα και τόσο πολύ, στην αφηρημάδα που θεωρούσες φυσικό φαινόμενο.
Επισημαίνοντας αυτήν την αλήθεια στην εμπειρία σου και βλέποντας πως και μερικά άλλα άτομα αισθάνονται το ίδιο, απορείς για την αφροσύνη τόσων και τόσων κοινωνιών, να μην εντάσσουν τη στροφή προς την ησυχία κι εσωτερική γαλήνη στα εκπαιδευτικά τους προγράμματα νωρίς νωρίς στα σχολεία.
Υπάρχουν και άλλοι που νομίζουν πως η πρακτική αυτή γαληνέματος πρέπει να γίνεται σαν αθλητικός ανταγωνισμός – εγώ το κάνω καλύτερα από τους άλλους!
Μα φυσικά δεν είναι καθόλου αυτός ο τρόπος.
Πραγματική αφύπνιση κι εγρήγορση με ζωντανή προσοχή είναι η είσοδος στην εσωτερική γαλήνη.
Η εσωτερική γαλήνη, όταν το μυαλό και η καρδιά, η σκέψη και το συναίσθημα, παύει να ψάχνει, να τρέχει, να σκαλίζει, να διεκδικεί και σωπαίνει σε μια ήσυχη επίγνωση – αυτή είναι η αληθινή φύση σου, είναι η αλήθεια του εαυτού σου.
Μην το αναβάλλεις – όσο συνηθισμένο κι εύκολο και αν φαίνεται. Ας διορθώσω το ένα ή το άλλο πρόβλημα πρώτα, λες, ας ξεπεραστούν αυτές οι δύσκολες συνθήκες, και θα στραφώ στην εσωτερική γαλήνη και θα δοθώ πλήρως σ’ αυτήν.
Μα παύουν τα προβλήματα και οι δύσκολες συνθήκες, που δημιουργούνται από το μυαλό, καθώς επιθυμεί ν’ αποφύγει τα δυσάρεστα και να έχει μόνο τα ευχάριστα;
Όχι. Ας αφήσουμε τις ανώτερες, άγνωστες δυνάμεις να φροντίσουν για αυτά όλα.
Ας στραφούμε τώρα τώρα στη γαλήνη!
