Ο μεγάλος άντρας είναι αυστηρός με τον εαυτό του. Ο μικρός είναι αυστηρός με τους άλλους.
Μια μέρα ο νεαρός Τσενγκ Τζου ήρθε να δει τον δάσκαλο Κομφούκιο ενθουσιασμένος.
“Δάσκαλε, νομίζω πως αξίζω τα συγχαρητήριά σου!”, είπε.
“Γιατί;”, ρώτησε ο δάσκαλος.
“Α, με χτύπησε ο πατέρας μου θυμωμένος δίχως λόγο. Εγώ αποδέχτηκα τη συμπεριφορά του δίχως καμιά διαμαρτυρία. Καλά δεν έκανα; Δεν νομίζετε;”.
Χωρίς να σκεφτεί άλλο, ο Κουμφούκιος απάντησε αμέσως: “Ανόητε! Κι αν ο πατέρας σου ήθελε να σε σκοτώσει; Τότε; Δεν θα συνεργούσες κι εσύ στο έγκλημα της παιδοκτονίας του πατέρα σου; Θα επέτρεπες τέτοια εγκληματική πράξη; Αν ναι, τότε θα αποτύγχανες στο καθήκον σου ως γιος. Αν ο πατέρας σου πάει να σε χτυπήσει δίχως λόγο, τότε τρέξε μακριά, γρήγορα!”.
Έτσι είναι, λοιπόν.
Το δέντρο θέλει να μείνει στην ησυχία του παίρνοντας με τις ρίζες του τροφή από το χώμα βαθιά στη γη, ρουφώντας με τα φύλλα του ενέργεια από τον αέρα και το φως ολόγυρα. Μα οι άνεμοι δεν θα πάψουν να φυσούν φέρνοντας κάποτε καταιγίδα. Το δέντρο υπομένει, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Μα εσύ μπορείς να φύγεις προτού σε βρει σοβαρό ατύχημα. Όπου κι αν πας ο ήλιος και το φεγγάρι θα σου φέγγουν.
