Θα το έχετε προσέξει πως η προσοχή μας πετάει πολύ εύκολα από ένα θέμα σε άλλο, ένα αντικείμενο ενδιαφέροντος σε άλλο, πολύ εύκολα. Άστατη, απρόβλεπτη, ακόρεστη!
Πανδημία με αύξηση μεταλλάξεων του ιού (σε Δέλτα και Μι) και κρουσμάτων, διασωληνωμένων και θανάτων: πάντα επίκαιρη στις ειδήσεις. Μα συνηθίσαμε και με την πρώτη ευκαιρία το θέμα περνά σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.
Ήρθαν οι πυρκαγιές και τα κανάλια κατανάλωναν ώρες και ώρες δείχνοντας ξανά και ξανά τις πελώριες φλόγες και τα σύννεφα του καπνού, μέρα νύχτα, και τα σχόλια των επί τόπου ρεπόρτερ. Και αναρωτιόσουν αν πάσχαμε από πυρολατρεία.
Και ξαφνικά, με τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, γέμισαν οι οθόνες και η αρθρογραφία με τον σπουδαίο τραγουδοποιό μας, επαναστάτη κομμουνιστή, πολιτικό (άνευ χαρτοφυλακίου) στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, απογειωμένο στην αγάπη του λαού μα προσγειωμένο περισσότερο από πολλούς άλλους στην πραγματικότητα: «Καραμανλής ή τανκς»! Και αγνός και πληθωρικός κι ευφάνταστος!
Αναπόφευκτα. Όπως εξίσου αναπόφευκτα παραμερίστηκε μετά από λίγες μέρες. Καθήκον να τον προβάλεις, καθήκον και να τον αποβάλεις. Ύπουλο!
Άστατος ο νους. Θέλει το άλλο, το νέο, έστω κι αν δεν είναι πολύ ελκυστικό, πολύ ενδιαφέρον. Θέλει καινούριες εντυπώσεις για να τραφεί, όπως το στομάχι στο υλικό σώμα. Ο νους θέλει αλλαγές – διαφορετικές, φρέσκες γνώσεις.
Σε αυτό το ακατάπαυστο, άστατο πέταγμα, όμως, συχνά παραγνωρίζεται κάτι σημαντικό – όπως ο αποτυχημένος «ανασχηματισμός», όπως, πολύ νωρίτερα, η Παγκόσμια Ημέρα του ΟΗΕ κατά της Εμπορίας Ανθρώπων.
Αναρωτιέμαι για το πρώτο – αν ο Μητσοτάκης έμαθε κάτι. Πολύ το αμφιβάλλω. Διότι μπορεί στα νιάτα του, όπως κάθε πολιτικός ίσως, να ήθελε να κάνει τη διαφορά, όπως λένε πολλοί, να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, τους θεσμούς, την κοινωνία, τους ανθρώπους, μα στη συνέχεια η κομματική εμπλοκή και η φιλοδοξία κάλυψαν, εξουδετέρωσαν εκείνο το όραμα. Έμεινε μόνο η επιθυμία για εξουσία.
Στις 30 Ιουλίου έγινε κοινή συνεδρίαση τριών επιτροπών για τις πρωτοβουλίες της Βουλής (!) «στη μάχη κατά των σύγχρονων μορφών δουλείας και εκμετάλλευσης». Μίλησαν 5 βουλευτές και προβλήθηκε το μήνυμα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Πικραμμένου. Ούτε λέξη για πρωτοβουλίες, ούτε ερωτήσεις, ούτε απαντήσεις, ούτε 2ος γύρος. Το προηγούμενο έτος είχε γίνει πανηγυρική συνεδρίαση με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της Βουλής!
Τι είναι σημαντικό; Τι πρέπει να παραμένει; Όχι από αλαφρόμυαλο καθήκον συνήθειας μα από αληθινή κατανόηση;
Μερικοί εχέφρονες δημοσιογράφοι σαν τον Άγγελο Στάγκο (Καθημερινή 5/9/21) υπέδειξαν πως ο θάνατος του Θεοδωράκη επισκίασε τον ανασχηματισμό.
Η κήρυξη τριήμερου πένθους (από Τρίτη 7 έως Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου) είναι μια ακόμη απόπειρα να «θαφτεί» το φιάσκο του ανασχηματισμού.
Δυστυχώς, ο Μητσοτάκης είναι πλέον καλύτερος μόνο σε σύγκριση με τον απερίγραπτο, ασυνάρτητο Τσίπρα και τους άλλους απερίγραπτους κομματάρχες. Κρίμα, υποσχόταν πολλά!
