Έχουμε συνηθίσει στις μεγαλόστομες αερολογίες των πολιτικάντηδων και των αναλυτών που παρελαύνουν από τα ΜΜΕ (τηλεοράσεις, ραδιοσταθμούς, εφημερίδες, περιοδικά) και διαλαλούν τις επαναλαμβανόμενες αντιλήψεις τους. Δηλ. πως η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση πρέπει να κάνουν το ένα ή το άλλο, μα χωρίς να κατανοούν ποιο είναι το λειτούργημα της κυβέρνησης.
Όσα νομοσχέδια και αν περάσουν από τη Βουλή και γίνουν νόμοι μακρόχρονα είναι άχρηστα για δυο κύριους λόγους. α) Δεν είναι επί της ουσίας ώστε να ακυρώνουν τις κακοδαιμονίες της γενικής τρέχουσας (εδώ και δεκαετίες) διεφθαρμένης, αποτρόπαιας κατάστασης που όλοι επισημαίνουν επικριτικά. β) Περνούν άλλα νομοσχέδια ή τροποποιήσεις σε άσχετα νομοσχέδια που ανοίγουν παράθυρα (κάποτε πύλες) για την καταστρατήγηση των κολοβών έστω νόμων που θεσπίστηκαν ήδη.
Ακούσατε ή διαβάσατε για την κύρια κακοδαιμονία που καταπονεί ως βασανιστική αιτία όλους τους τομείς της κοινωνικής και Πολιτειακής ζωής; Όλοι όσοι μιλούν και γράφουν δημόσια στα ΜΜΕ, αναφέρουν τις κακοδαιμονίες, τα συμπτώματα που ξεπετιούνται σαν πυώδη αξεθύμαστα εξανθήματα, μα ποτέ την κύρια αιτία ολονών.
Όπως έγραψε η κα Ιωάννα Μάνδρου (Καθημερινή 28/8/22) υπάρχουν οι θεσμοί μα δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι που συνιστούν κι εκτελούν την πρέπουσα λειτουργία των θεσμών. Όλοι σχεδόν οι άλλοι γράφουν για το επείγον της εις βάθος διαλεύκανσης των παρακολουθήσεων μα και τη διατήρηση του απορρήτου και παρόμοιες σοφιστείες.
Και είναι πολιτικάντικες και ρηχότατες σοφιστείες όπως ο πρόσφατος κυβερνητικός διαχωρισμός των θανάτων από τον Covid-19. Υπάρχουν οι θάνατοι από Κόβιντ και αυτοί με Κόβιντ. Βλέπετε τη γελοία απόπειρα κοροϊδίας κι εξαπάτησης, σίγουρα. Διότι αν δεν υπήρχε ο Κόβιντ δεν θα υπήρχαν οι θάνατοι ‘με Κόβιντ’. Τέτοιοι κουτοπόνηροι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι για κυβερνήτες. Μα ποιος τολμάει να το σκεφτεί πλήρως και να το ομολογήσει δημόσια;
Τα λόγια, τα ιδεολογήματα, τα σχέδια με τα ‘θα’ κλπ. τα εκστομίζουν άνθρωποι. Τα νομοσχέδια και τα ακυρωτικά παραθυράκια τα θεσπίζουν άνθρωποι. Οι νόμοι εφαρμόζονται από ανθρώπους. Οι τιμωρίες επίσης σχεδιάζονται κι εκτελούνται από ανθρώπους. Η ίδια η χώρα, το έθνος, η Πολιτεία αποτελείται από ανθρώπους. Είμαστε κατά τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι σχετικά ακριβείς (Αύγουστος 2022), η πιο διεφθαρμένη χώρα στην ΕΕ – και ας το απορρίπτει η νυν κυβέρνηση! Επομένως είμαστε ως άνθρωποι πολύ διεφθαρμένοι.
Σε τι συνίσταται αυτή η διαφθορά;
Ούτε αυτό το εξετάζουν οι λαλίστατοι πολιτικάντηδες και ηγέτες κομμάτων, θεσμών, ιδρυμάτων, θρησκείας κλπ., ή οι αναλυτές στα ΜΜΕ.
Δυο νεότεροι σε ηλικία φίλοι επιχειρηματίες, ο ένας με 15 εργαζόμενους, ο άλλος με 12, μου είπαν (αρχές Σεπτεμβρίου) πως οι άνθρωποι τους δεν κάνουν τη δουλειά τους τουλάχιστον κατά 35% – πάνω κάτω. (Αν αυτό γίνεται στον ιδιωτικό τομέα, φανταστείτε τι γίνεται στον δημόσιο!) Σε κάθε περίπτωση έχουν καθυστέρηση και κακοτεχνία περίπου 35%. (Και περισσότερη στο Δημόσιο με προεξέχοντες τους πολιτικούς προϊσταμένους, φυσικά!)
Εδώ είναι πολύ απλά η διαφθορά. Οι άνθρωποι, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν λειτουργούν ολοκληρωτικά για το καλό του συνόλου (βλ Ε1591: Θεσμοί και άνθρωποι, §4) – όπως, αναλογικά, λειτουργούν τα κύτταρα στα διάφορα όργανα του σώματος.
Συσσωρεύουν, νοθεύουν, κλέβουν, εξαπατούν, βλάπτουν!
Όλοι χρειαζόμαστε ηθική (επι)μόρφωση στις αντίθετες ιδιότητες – αβλάβεια, εντιμότητα κλπ. Οι θεωρητικές αντιλήψεις να γίνουν συμπεριφορά, τα λόγια να γίνονται πράξη!
Οπότε η Παιδεία γενικά χρειάζεται μεταρρύθμιση εκ βάθρων!
Μα τι ακριβώς είναι αυτή, πως θα γίνει και ποιοι θα την κάνουν;
