1. Έγραψε ο Αλ. Παπαχελάς: «Ο καπιταλισμός για να λειτουργήσει αποτελεσματικά πρέπει να είναι δίκαιος. Πρέπει να αποδέχεται την αποτυχία για όποιον παίρνει απαραίτητα ρίσκα. Πρέπει όμως να βασίζεται στην παραδειγματική τιμωρία όσων λειτουργούν κατά τρόπο αθέμιτο, πλουτίζουν παράνομα και ποδοπατούν τους νόμους της πολιτείας.» (Καθημερινή Τε, 20/7/20).
Και αναμφίβολα κάθε κεντρώος ή κεντροδεξιός υποστηριχτής της σοσιαλδημοκρατίας θα πει «μπράβο!» επικροτώντας ή και χειροκροτώντας τη φαινομενική σοφία σε αυτά τα λόγια.
Αμφιβάλλω αν έστω κι ένας από αυτές τις δυο κατηγορίες ψηφοφόρων αντιλαμβάνεται τη συμπυκνωμένη σύγχυση που περιέχουν οι λιγοστές αράδες και το μυαλό του κ. Παπαχελά όπως και τόσων άλλων ψευτοφιλελεύθερων κεντροδεξιών σοσιαλδημοκρατών.
Πώς μπορεί να είναι «δίκαιος» ο καπιταλισμός; Τι είναι δικαιοσύνη; Τι είναι καπιταλισμός; Πώς «λειτουργεί αθέμιτα»;
2. Περνάμε μια ολόκληρη ενήλικη ζωή 30 και 50 έτη πιπιλώντας νοερά τις αντιλήψεις που ρίζωσαν στο νου χωρίς να τις έχουμε πραγματικά εξετάσει διότι βιαζόμαστε να γίνουμε πολυμαθείς «γνώστες των πραγμάτων» και νομίζουμε και νομίζουν και οι άλλοι πως «Ναι, εγώ ξέρω».
Περνά από το μυαλό μας, άραγε, πως πάρα πολλοί νόμοι που έχουν θεσπιστεί από το αμαρτωλό Κοινοβούλιο κι έχουν γίνει αποδεχτοί από τις μάζες, είναι παράνομοι, σύμφωνα με το Φυσικό Δίκαιο, και προκαλούν αδικίες πολύ χειρότερες από αυτές τις επιφανειακές που αναφέρει ο αρθρογράφος;
Η Πολιτεία επιτρέπει σε πολλούς να έχουν μη-δεδουλευμένα (από τους ίδιους) εισοδήματα και αφαιρεί με φαύλους φόρους μεγάλο ή μικρό μέρος από τίμια δεδουλευμένα εισοδήματα εργαζομένων (σε όλα τα επίπεδα από κλητήρες ως διοικητές και μεγαλο-επιχειρηματίες) για να στηρίζει διορισμένους «ημέτερους» και χρεωκοπημένες ΔΕΚΟ. Επιτρέπει επίσης σε ανόητους εκκλησιαστικούς να διασπείρουν με τη θρησκευτική αθυροστομία τους το ψεύδος πως δεν υπάρχει επιδημία κορωνοϊού και να παραπλανούν τον εύπιστο κοσμάκη!
3. Πολλοί γαιοκτήμονες (δεν μιλώ για κτίρια ή καλλιέργειες ή εξορύξεις μα για το έδαφος σκέτο) θησαυρίζουν από τις αυξανόμενες αξίες της γης στην πόλη και στην ύπαιθρο, αξίες που δημιουργεί, όπως επισημαίνει κάθε σωστός οικονομολόγος, η ύπαρξη και ανάπτυξη της κοινότητας με την αύξηση του πληθυσμού, τη βελτίωση των Δημόσιων Υπηρεσιών, την πρόοδο της τεχνολογίας και των πολυποίκιλων εκδηλώσεων πληροφόρησης και πολιτισμού.
Είναι καθήκον της κυβέρνησης να συλλέγει αυτές τις (υπερ)αξίες. Η πρόσοδος αυτή, που τώρα κάνει πλούσιους τους ιδιοκτήτες, θα πρέπει να είναι το εισόδημα του κράτους το οποίο κράτος αντιπροσωπεύει την Πολιτεία η οποία τις δημιουργεί.
Οι μάζες, ακόμα και αυτές που έχουν σπουδάσει Οικονομικά σε Πανεπιστήμια δεν καταλαβαίνουν αυτή τη θεμελιακή αρχή της Πολιτικής Οικονομίας. Είναι σαν να διαβάζουν ένα κείμενο γραμμένο στη Γραμμική Α΄.
4. Κανένας θεσμός δεν λειτουργεί ορθά στην τόσο δαφνοστεφανωμένη Πολιτεία των Ελλήνων. Διότι προτιμά την αυταρέσκεια, την επίπλαστη ικανοποίηση που δίνουν τα ερείπια της παρελθοντικής Ιστορίας και όχι τη στυγνή προκλητική πραγματικότητα του παρόντος. «Να λυπάστε το έθνος,» λέει ο Λιβανέζος ποιητής Κχαλίλ Γκιμπράν, «που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο όταν βρίσκεται σε κηδεία και δεν περηφανεύεται παρά μόνο όταν βρίσκεται στα ερείπια των αρχαίων μνημείων του» (Ο Κήπος του Προφήτη, μετ. Ε Γράψα, Αθήνα, 1974).
Ο κ. Τσίπρας δήλωνε στη Βουλή στις 22/7/20 πως θα συναινέσει στην εθνική πολιτική σχετικά με την Τουρκία, μόνο αν η Δικαιοσύνη πάψει να κυνηγά τους εγκληματίες του κόμματός του!
Όταν έχουμε τέτοια κατάπτυστα υποκείμενα στη Βουλή που είναι κομματάρχες και γίνονται πρωθυπουργοί, αποκλείεται να λειτουργεί ορθά έστω κι ένας οποιοσδήποτε θεσμός στην Πολιτεία.
Το υπουργείο Παιδείας αντί να εξαντλείται χαντακωμένο στο πότε και πώς θα ξεκινήσουν οι νέες τάξεις, να φροντίσει να μάθει πώς θα εκπαιδεύονται τα ελληνόπουλα ώστε να γίνουν έντιμοι και υπεύθυνοι πολίτες!
