Είναι πλέον ολοφάνερο πως τα κράτη και οι λαοί, όλοι εμείς, διαχειριζόμαστε τον πλανήτη όχι απλώς για να ζήσουμε άνετα και χαρούμενα, μα για να έχουμε τη δική μας καλοπέραση χωρίς να νοιαζόμαστε για τις επόμενες γενιές. Αυτό ισχύει πρώτιστα στο ατομικό επίπεδο…
Αυτό είναι το σταυροδρόμι του πολιτισμού όπου φθάσαμε και πρέπει ως σύνολο η ανθρωπότητα, τα διάφορα κράτη, οι διάφορες κυβερνήσεις ανόητων, να πάρουν αμέσως τώρα μια απόφαση.
Θα συνεχίσουμε να καταστρέφουμε τις συνθήκες που κάνουν τη διαβίωση μας εφικτή ή θα εφαρμόσουμε τα απαραίτητα μέτρα σταματώντας τις κακές, εγωιστικές συνήθειες που ροκανίζουν αυτές τις συνθήκες εντονότερα; Προσέξτε!
έτος πληθυσμός άνθρακας άγρια φύση
1954 2,7δισ. 310 64%
1960 3 δισ. 315 62%
1978 4.3δισ. 335 55%
2020 7,4δισ. 415 35%
Υπάρχει αύξηση πληθυσμού, αύξηση εκβιομηχάνισης και ποσότητας άνθρακα στην ατμόσφαιρα ενώ αυτή θα έπρεπε να βρίσκεται στο (υπ)έδαφος και συνεχής μείωση της Άγριας Φύσης γύρω μας. Αυτό είναι μια απλουστευτική παρουσίαση του φαινόμενου «θερμοκηπίου». Το δε 1937 αντίστοιχοι αριθμοί – 2,3δισ., 280 μέρη άνθρακα στο ένα εκατομμύριο συνόλου χημικών ουσιών και 66% επιφάνειας του πλανήτη γενικά.
Κόβουμε πια 15 δισ. δέντρα το έτος!
Έχουμε υπεραλιεύσει κατά 30% τα αποθέματα ψαριών στις θάλασσες φέρνοντας τα σε κρίσιμο χαμηλό επίπεδο!
Μειώσαμε τον πληθυσμό πλασμάτων γλυκού νερού άνω του 80%.
Αντικαθιστούμε ολοένα περισσότερο τα άγρια με εξημερωμένα ζώα.
Πάνω από τη μισή εύφορη έκταση γης είναι πλέον αρόσιμη και το 1/3 καλλιεργήσιμης έχει χαθεί (απερημωθεί) λόγω υπερβολικής χρήσης χημικών λιπασμάτων που ρυπαίνουν χώρο, νερό και το ανθρώπινο σώμα (και των οικόσιτων) και διαφόρων φαρμάκων, ζιζανιοκτόνων, εντομοκτόνων κ.λπ.
70% των πτηνών είναι πια οικόσιτα – κυρίως κότες.
60% των θηλαστικών, των οποίων εμείς συνιστούμε το 1/3 σε βάρος, είναι ζώα (και πτηνά) που εμείς εκτρέφουμε και τρώμε.
Είναι πλέον ολοφάνερο πως τα κράτη και οι λαοί, όλοι εμείς, διαχειριζόμαστε τον πλανήτη όχι απλώς για να ζήσουμε άνετα και χαρούμενα, μα για να έχουμε τη δική μας καλοπέραση χωρίς να νοιαζόμαστε για τις επόμενες γενιές. Αυτό ισχύει πρώτιστα στο ατομικό επίπεδο. Εγώ και ο καθένας και η καθεμιά (ακόμα και αν επιδιδόμαστε σε εθελοντική οικολογική συνεισφορά) νοιαζόμαστε πρώτιστα, πολλοί δε ίσως και αποκλειστικά, για τη δική μας καλοπέραση.
Οι επιστήμονες, οικολόγοι, βιολόγοι, φυσιοδίφες κ.λπ., λένε πως η πανίδα μειώθηκε τις δεκαετίες 1950 και δώθε καθώς άδειαζαν θάλασσες, δάση, πεδιάδες και βουνά και τώρα είναι συνολικά λιγότερη από μισή.
Τα τροπικά και άλλα δάση αποψιλώνονται (ή καίγονται σε πυρκαγιές) σε τέτοιο ρυθμό, ιδίως την τελευταία δεκαετία, που κάπου στη δεκαετία 2030 δεν θα παράγουν πια την υγρασία που χρειάζεται. Θα απερημωθούν αυτές οι περιοχές σε ξηρή σαβάνα. Συνεπώς θα αλλάξει και ο κύκλος των παγκόσμιων υδάτων. Υπάρχουν και άλλες συνέπειες.
Αλλά πρέπει να κατανοήσουμε πια πως το άδειασμα και η μείωση της Άγριας Φύσης γίνεται χιλιετίες πριν. Τον τελευταίο αιώνα εντατικοποιήθηκε σε ρυθμούς εγκληματικούς.
Η αρκτική δεν θα έχει πάγους το καλοκαίρι. Έτσι λιγότερη ηλιακή ενέργεια θα αντανακλάται πίσω στο διάστημα και η υπερθέρμανση θα αυξάνεται. Σε αυτή θα συνεισφέρει και η αυξανόμενη απερήμωση του εδάφους, που θα μετατρέπεται σε σκόνη. Επίσης θα εκλύεται μεθάνιο που είναι τοξικότερο του διοξειδίου του άνθρακα.
Υπάρχουν κι άλλα. Μα αρκετά γράφτηκαν για να καταλάβετε προς τα που οδεύουμε στον εγωισμό και στην άγνοια μας. Μερικοί υπολογίζουν πως κάπου στη δεκαετία 2080 θα είναι και η τελευταία μας σοδειά!
