(Προσέξτε τα 2 ρολόγια του αξιωματικού! Πού βρήκε το δεύτερο;)
Βέβαια, άλλος μύθος, παραμύθι σύγχρονο, είναι και η νίκη των Σοβιετικών. Στο 221. Ιστορικά: Ψυχρός Πόλεμος εξέτασα το θέμα κι έδειξα πως χωρίς τη βοήθεια των Δυτικών Συμμάχων και κυρίως το 2ο μέτωπο πρώτα στην Ιταλία, το 1943 και μετά στη Γαλλία τον Ιούνιο 1944, οι Γερμανοί, παρά τις δυσκολίες στον εφοδιασμό και τις ελλείψεις καυσίμων, θα αφάνιζαν τους Σοβιετικούς.
Αρχικά το καλοκαίρι και φθινόπωρο 1941 όταν η χιτλερική εισβολή προχωρούσε ραγδαία στη Σοβιετική Ένωση, οι Βρετανοί άρχισαν να στέλνουν βοήθεια (όπλα, τανκς, οχήματα, αεροσκάφη, πολλά πεπαλαιωμένα) με νηοπομπές στον βόρειο Ατλαντικό, πάνω από τη Νορβηγία, στο Μούρμανσκ. Αυτά ήταν ψίχουλα στις ανάγκες των απροετοίμαστων Σοβιετικών που οπισθοχώρησαν κι έστησαν τις άμυνες τους λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Μόσχας, έχοντας εξασφαλίσει το Λένινγκραντ με τεράστιες θυσίες σε άνδρες και υλικά.
Μα τότε ήρθε η αποφασιστική συνεισφορά της Αμερικής με την πολιτική Lend-Lease, δηλαδή θα δάνειζαν (lend) και θα ενοικίαζαν (lease), αντί να πουλούν όπλα και άλλα πολεμοφόδια – στους Βρετανούς πρώτα και μετά στους Σοβιετικούς (και στους Γάλλους του Ντε Γκωλ και στους Κινέζους).
Ο ίδιος ο Στάλιν αναγνώρισε δημόσια στη Διάσκεψη της Τεχεράνης 1943 την κρίσιμη βοήθεια που έπαιρνε. «Δίχως τα αμερικανικά μηχανήματα, τα Ηνωμένα Έθνη [= οι Σύμμαχοι και ο Στάλιν] δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν τον πόλεμο».
Πολύ νωρίτερα, όπως γράφει ο Ρώσος ιστορικός Boris Vadimovich Sokolov, ο Στάλιν ομολόγησε στον Harry Hopkins, απεσταλμένο του Ρούζβελτ στη Μόσχα (Ιούλιος 1941) πως η ΕΣΣΔ δεν μπορούσε μόνη να αντιμετωπίσει τις τρομερές δυνάμεις των Γερμανών που είχαν καταλάβει την Ευρώπη και τους πόρους της. Και ο Σόκολοφ δηλώνει πως χωρίς τις αποστολές εφοδίων από την Αμερική με τη Συμφωνία Land & Lease, η ΕΣΣΔ δεν θα μπορούσε να κερδίσει τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, διότι απλούστατα δεν είχε τα απαραίτητα πολεμοφόδια ούτε μπορούσε να παράγει τα αναγκαία υλικά και καύσιμα.
Άλλοι ιστορικοί καταδεικνύουν πως ακόμα και στον τομέα πολεμιστών οι Σοβιετικοί έχαναν στις μάχες από 2 ως 6 άντρες (ή γυναίκες) για 1 Γερμανό. Με την απώλεια της Ουκρανίας και Λευκορωσίας, δεν υπήρχαν πλέον οι αριθμοί που χρειάζονταν για να αναπληρώνουν νεκρούς και τραυματίες. Η τεράστια Σιβηρία ήταν πολύ αραιοκατοικημένη.
Στα Απομνημονεύματα του ο Χρουστσόφ, που ήταν στρατιωτικός κομισάριος και λειτουργούσε ως ενδιάμεσος μεταξύ Στάλιν και στρατηγών, σχολιάζει με όμοιο άμεσο τρόπο τη σπουδαιότητα της Συμφωνίας Lend & Lease. «Όταν συζητήσαμε μεταξύ μας «ελεύθερα» ο Στάλιν δήλωσε ωμά πως αν οι ΗΠΑ δεν μας είχαν βοηθήσει, δεν θα είχαμε κερδίσει τον πόλεμο. Αν έπρεπε να πολεμήσουμε τους Ναζί ένας προς έναν δεν θα είχαμε αντέξει τη γερμανική πίεση και θα χάναμε τον πόλεμο. Δεν άφησε, νομίζω κανένα γραπτό κείμενο… μα πολλές φορές εξέφρασε αυτή την άποψη στις συνομιλίες μας… κι εγώ συμφωνώ τώρα, όπως και τότε, πλήρως.»
Ο πολεμικός ανταποκριτής Konstantin Simonov έγραψε πως το 1963 ο Georgy Zhukov, υπουργός Άμυνας τότε, του είπε ξεκάθαρα: «Στις μέρες μας πολλοί λένε πως οι Σύμμαχοι τότε δεν μας βοήθησαν. Μα δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως οι Αμερικανοί μας έστειλαν υλικό χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσαμε να εφοδιάσουμε τις εφεδρείες μας και να συνεχίσουμε τον πόλεμο.»
Στη Φωτογραφία οι Χρούστσοφ και Ζούκοφ μετά τον Πόλεμο: ο πρώτος Γεν. Γραμ. του ΚΚΣΕ, πλέον μετά τον Στάλιν, και ηγέτης της ΕΣΣΔ, ο δεύτερος υπουργός Άμυνας.
Είναι περιττό, νομίζω τώρα, μετά από τις ξεκάθαρες δηλώσεις αυτών των σημαντικών για τη διεξαγωγή του πολέμου ανθρώπων, να προσθέσουμε και τις γνώμες των Βρετανών και Αμερικανών στρατηγών και άλλων αξιωματούχων που ήταν άμεσα εμπλεκόμενοι στις πολεμικές επιχειρήσεις και στις σχέσεις μεταξύ Δυτικών συμμάχων και ΕΣΣΔ.
Εδώ αρκεί να συστήσουμε σε κάθε καχύποπτο να διαβάσει την Ιστορία του Πολέμου ή τα Απομνημονεύματα του Ουίνστων Τσώρτσιλ. Βέβαια, θα πείτε, ο Τσώρτσιλ θα τόνιζε την όποια βοήθεια δόθηκε στην ΕΣΣΔ. Μα ο Τσώρτσιλ τόνισε την εξαίρετη διευθέτηση της Lend & Lease που αφορούσε την ίδια τη Βρετανία, την Κίνα και τους Ελεύθερους Γάλλους του Ντε Γκωλ πολύ προτού αναγκαστούν και οι Σοβιετικοί από σύμμαχοι του Χίτλερ (από το 1938) να γίνουν άσπονδοι εχθροί του, όταν ο Φύρερ δίχως προειδοποίηση έκανε τη σαρωτική εισβολή του στην ΕΣΣΔ τον Ιούνιο 1941.
