Στάλιν, Χρουστσόφ, Μπέρια, Μαλένκοφ
Λίγο πριν τον θάνατο του Στάλιν (Μαρτ. 1953) οι πιο ισχυροί άντρες γύρω από τον δικτάτορα ήταν οι Μαλένκοφ, Μπέρια και Χρουστσόφ. Μερικοί άλλοι όπως ο Μολότοφ, Καγκάνοβιτς κλπ., επίσης ήταν μέλη της αυλής του Στάλιν μα δεν είχαν τόση δύναμη.
Ο Στάλιν πέθανε στις 5 Μαρτίου πνιγμένος στη λίμνη ούρων του μετά από έμφραγμα και αβοήθητος από τους φοβισμένους φρουρούς του. Και αμέσως άρχισε ο αγώνας για τη διαδοχή.
Για την ύψιστη θέση εξουσίας ανταγωνίστηκαν οι Μαλένκοφ, Μπέρια και Χρουστσόφ. Ο Μαλένκοφ πήρε τη θέση του Στάλιν και τον τίτλο του ‘Πρόεδρος στο Συμβούλιο Υπουργών’ – η πιο ισχυρή θέση εξουσίας τότε. Ο Μπέρια έγινε Αντι-πρόεδρος και επικεφαλής του Υπουργείου Εσωτερικών – διατηρώντας την εποπτεία των σωμάτων Ασφαλείας και, κυρίως, της Μυστικής Αστυνομίας που θα γινόταν γνωστή ως Κα-Γκε-Μπε.
Τον Ιούνιο 1953 όμως ο Μπέρια συνελήφθη με την κατηγορία κατασκοπίας (η συνήθης κατηγορία για τις εκκαθαρίσεις) οργανωμένη από τον ως τότε σιωπηλό Χρουστσόφ. Αμέσως μετά ο Χρουστσόφ έγινε Γενικός Γραμματέας του ΚΚ (Σεπτέμβριος) και ντε φάκτο ηγέτης της ΕΣΣΔ. Τον Δεκέμβριο 1953ο Μπέρια εκτελέστηκε μαζί με όλους τους στενούς συνεργάτες του, με την κατηγορία υπονόμευσης του Σοβιετικού σοσιαλιστικού καθεστώτος για την επαναφορά του καπιταλισμού.
Τα επόμενα έτη αναφερόταν εν παρόδω “η προβολή της προσωπικότητας” ή “πρωσοπολατρεία” εκ μέρους του Στάλιν, μα ήταν το 1955 που επισημοποιήθηκε από τον Μαλένκοφ. Αυτός αναγκάστηκε σε παραίτηση με την κατηγορία κατάχρησης της εξουσίας. Έτσι έφυγε και ο άλλος αντίπαλος του Χρουστσόφ από την παλαιά φρουρά.
Στο μεταξύ υπήρξαν χιλιάδες περιπτώσεις αποκατάστασης παλαιών κομμουνιστών που βασανίζονταν στα γκούλαγκ. Μα δεν υπήρξε ακόμα επίσημη καταδίκη του Στάλιν και των καταχρηστικών πρακτικών του.
Το 1956 (Φεβρουάριο) έλαβε χώρα το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ.
Εκεί ο Χρουστσόφ κεκλεισμένων των θυρών καταδίκασε το σταλινιστικό καθεστώς δίνοντας λεπτομέρειες για τις αθλιότητές του.
Τα μέλη της παλαιάς φρουράς (= “οι επιζήσαντες”) γνώριζαν, βέβαια, μα οι νεότεροι άκουγαν για πρώτη φορά.
Καθώς ο Χρουστσόφ περιέγραφε κάποια από τις εγκληματικές εκκαθαρίσεις του Στάλιν, ένας από τους παρευρισκόμενους φώναξε “Γιατί δεν είπατε τίποτα νωρίτερα;”
“Ποιος ρώτησε;” βρυχήθηκε τότε ο Γενικός Γραμματέας.
Βαριά σιωπή έπεσε στην αίθουσα. Όλοι κοίταζαν αλλού αμήχανα.
“Γι’ αυτό ακριβώς!” είπε τότε ήρεμα ο Χρουστσόφ….
Με τον αιώνιο πρόεδρο Βλαδίμηρο Πούτιν και τους φανατικούς υποστηρικτές του που θέλουν τη Ρωσία ξανά μεγάλη Αυτοκρατορία στη θέση της Ρώμης και του Βυζαντίου, προωθήθηκε η αντίστροφη κίνηση και ο Στάλιν έγινε πάλι ο μεγάλος ήρωας. Διότι ο Πούτιν θέλει να γίνει σαν τον Στάλιν.
