Οι αριστεροί ξέρουν μόνο πώς να χλευάζουν κάθε δημιουργική προσπάθεια κυβερνητική και, φυσικά, ιδιωτική…
Καλά ξεκίνησε ο Αριστερισμός στην Ελλάδα στις αρχές του 20 αιώνα. Φυσικό ήταν, όπως σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης και, λίγο αργότερα, της Ασίας. Μα εξελίχθηκε αποκαρδιωτικά με την τυφλή πίστη στη Μόσχα του Στάλιν, πρώτα, και, μετά, έχοντας άγρια συνδικαλιστικά συμφέροντα, που δεν έχουν πια καμιά σχέση με αόριστες έστω ιδεοληψίες σοσιαλισμού και δικαιοσύνης.
Υποθέτω πως για να διαβάζετε το άρθρο ενδιαφέρεστε για κάτι βαθύτερο;
Να ένα κατάπτυστο σκαρίφημα ενάντια στα Δημόσια Σχολεία που παίρνουν κάποια χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Ωνάσης. Υπήρξαν και άλλα παλαιότερα που επιτίθονταν με τη γνωστή παράνοια και χυδαιότητα σε χρηματοδοτήσεις από εφοπλιστές. Αντιγράφω από άρθρο του Α. Δρυμιώτη στην Καθημερινή, 9/2/25: “Τα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία (ΔΗΜΩΣ)”.
«[…] Το Ιδρυμα Ωνάση που χρηματοδοτεί τα σχολεία με τόσα λεφτά θα έχει και λόγο στα προγράμματα των σχολείων. Και μπορεί να μην μπορεί να παρέμβει στο κυρίως πρόγραμμα, αλλά μπορεί να παρέμβει στις επιπλέον δραστηριότητες, στις εκδηλώσεις, στις δράσεις του σχολείου στρέφοντάς το προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Για να μην πω για τις παρεμβάσεις που μπορεί να γίνουν στην αξιολόγηση και την πρόσληψη προσωπικού στα εν λόγω σχολεία και να έχουμε προτιμήσεις συγκεκριμένης ιδεολογίας.
Είναι πρώτη φορά που δημόσιο σχολείο μπαίνει κάτω από ένα ιδιωτικό ίδρυμα. Δεν γνωρίζω πουθενά στον κόσμο να έχει γίνει τέτοιο πράγμα. Ιδιώτες ιδρύουν δικά τους σχολεία. Να “αγοράζουν” δημόσια σχολεία για να περάσουν τις ατζέντες τους, γιατί περί αυτού πρόκειται, μόνο στο Μπανανιστάν.
Εάν ήθελε το ίδρυμα να έκανε τις δωρεές του σε εξοπλισμό και υποτροφίες. Δεν χρειαζόταν ούτε το όνομα Ωνάσειο σε δημόσια σχολεία ούτε αυτές οι συμφωνίες.
Βέβαια, ένα δικό του σχολείο, θα στοίχιζε πολλαπλάσια χρήματα, καθώς θα επιβαρυνόταν με τις μισθοδοσίες των εκπαιδευτικών, που τώρα πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος, για να κάνει το Ιδρυμα Ωνάση τις πολιτικές του».
Ο Δρυμιώτης εξήγησε πολύ απλά και καθαρά πως ουσιαστικά καμιά επίκριση δεν στέκει, καθώς τα σχολεία θα διοικούνται όπως όλα τα άλλα: το δημόσιο σχολείο δεν “μπαίνει κάτω από ένα ιδιωτικό ίδρυμα”! Υπέδειξε επίσης πως παρόμοια διευθέτηση είχε γίνει και με το Ωνάσειο Νοσοκομείο δια νόμου το 2017 (επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ) – ο οποίος νόμος υπερψηφίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και μερικούς άλλους! Οπότε γιατί ξεσηκώθηκαν πάλι αυτοί οι νεολιθικοί αριστεροί του παραλόγου;
Ποιες δυνάμεις μας υποκινούν πέρα από τις παρορμήσεις μας;
Η “κατάρα” αναφέρεται στο γεγονός πως, όπως επισημαίνουν πολλοί αντίπαλοι, αυτοί οι άνθρωποι μιας άκρατης εγωπάθειας και τυφλότητας, δεν θέλουν να προοδεύσει η χώρα. Σίγουρα, οι κυβερνήσεις βάζουν τα δικά τους εκρηκτικά σε μια ή άλλη μορφή σε πολλές προσπάθειες ανάπτυξης. Μα κάνουν κι αυτές μερικές προσπάθειες βελτίωσης πού και πού. Οι αριστεροί ξέρουν μόνο πώς να χλευάζουν κάθε δημιουργική προσπάθεια κυβερνητική και, φυσικά, ιδιωτική, χωρίς να προσφέρουν καμιά πρόταση προόδου – κι ας αυτο-αποκαλούνται “προοδευτικοί”!
Απλούστατα “Όχι!” σε όλα!
Απλούστατα, θέλουν να παραμείνουμε όλοι, και ιδίως τα παιδιά, σε μια νοοτροπία “προόδου” προς αμορφωσιά και ηλιθιότητα – που είναι η δική τους κατάσταση.
Κι έχουν δίκιο όσοι τους κατηγορούν πως συμπεριφέρονται έτσι διότι μόνο οι αμόρφωτο και χυδαίοι τους υποστηρίζουν και τους ψηφίζουν!
