Ήταν όντως καταραμένος ο τάφος του Τουτανχαμών;
Η ανακάλυψη του τάφου του Φαραώ αυτού προκάλεσε μεγάλη διέγερση όχι μόνο στον αρχαιολογικό κύκλο. Μα την ίδια ώρα έριξε μια σκοτεινή σκιά, καθώς ακολούθησαν πολλοί θάνατοι.
Το 1923 ο George J. Gould, μεγιστάνας σιδηροδρόμων, πέθανε πρώτος αφού επισκέφθηκε τον τάφο.
Ο λόρδος Carnarvon, που είχε χρηματοδοτήσει την όλη επιχείρηση του ανοίγματος του τάφου από την ομάδα του αρχαιολόγου Howard Carter, πέθανε 6 βδομάδες αργότερα από δηλητηρίαση αίματος μετά από τσίμπημα κουνουπιού και μόλυνση.
Το 1923 Αιγύπτιος πλέι-μπόι, πρίγκιπας Ali Fani Bay, που επίσης επισκέφθηκε τον τάφο πυροβολήθηκε θανάσιμα από τη γυναίκα του στο ξενοδοχείο Savoy
Επίσης ο Arthur Mace, που συνεργάστηκες με τον Howard Carter στη συγγραφή του βιβλίου για το άνοιγμα του τάφου, έπαθε σοβαρή εξάντληση και αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την εργασία του στην Αίγυπτο. Δεν κατόρθωσε να συνέλθει εντελώς ποτέ και πέθανε το 1928.
Ο Σερ Archibald Reed που φωτογράφησε τα κτερίσματα (χρησιμοποίησε και ακτίνες Χ) πέθανε τον Ιανουάριο 1924 (ίσως από ακτινοβολία;). Ο Γάλλος αιγυπτιολόγος Georges Benedict επιθεώρησε τον τάφο και κάποια ώρα γλίστρησε κι έπεσε στα σκαλιά και πέθανε το 1926.
Ακολούθησε το 1929 ο θάνατος του Richard Bethel, γραμματέα του λόρδου Carnavron (ίσως αυτοκτονία;), και αυτό τόσο επηρέασε τον πατέρα του Bethel που κι αυτός πήδηξε στον θάνατό του από ένα παράθυρο!
Σε λιγότερο από μια δεκαετία υπήρξαν 13 συνολικά θάνατοι ανθρώπων που σχετίστηκαν με τον τάφο.
Howard Carter
ΑΛΛΑ, και είναι μεγάλο ‘‘αλλά’’, ο κύριος δράστης, ο ίδιος ο αρχαιολόγος Howard Carter, δεν έπαθε τίποτα. Πέθανε φυσιολογικά στο διαμέρισμά του στο Λονδίνο, κοντά στο Royal Albert Hall.
Οπότε δεν υπήρχε κατάρα…
