1. Μια μεγαλειώδης στη γελοιότητά της, παραπλανητική προπαγάνδα των αριστερών είναι η δήθεν παγίδα που έστησε ο Τσώρτσιλ στο ΕΑΜ και οδήγησε στα Δεκεμβριανά (στον “Δεκέμβρη” όπως τον έλεγαν οι ίδιοι) και στην ήττα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα το 1944-45.
Αναμφίβολα ο Τσώρτσιλ ήθελε τη συντριβή του ΕΑΜ και του ΚΚΕ για να μένει η Ελλάδα στη σφαίρα της Βρετανικής επιρροής. Σε αυτό συμφωνούσαν τα μέλη της βρετανικής κυβέρνησης (όπως και ο Στάλιν), μα υπήρχαν πολλοί διαφωνούντες στην αντιπολίτευση στη Βρετανία.
Κανείς ιστορικός, Έλληνας ή ξένος, δεν το αμφισβητεί αυτό. Τα ντοκουμέντα της εποχής το αναδεικνύουν γλαφυρότατα. Πολλά ντοκουμέντα είναι συγκεντρωμένα στο Οι Προστάτες του Φ. Οικονομίδη, 2 εκδ, Ορφέας 1986 (π.χ. σελ. 207, 227, 293 κ.λπ.).
Αυτό δεν σημαίνει πως ο Τσώρτσιλ έστησε παγίδα για τους κομμουνιστές. Μόνοι τους άνοιξαν τον λάκκο και μόνοι τους έπεσαν μέσα.
2. Οι κομμουνιστές είχαν σχέδιο για την κατάληψη της εξουσίας από την αρχή του αντιστασιακού τους επαναστατικού αγώνα, το 1941. Αυτό πήρε στρατιωτική μορφή το 1942 και κυρίως τον Οκτώβρη του 1943. Το πλάνο αναθεωρήθηκε τον Απρίλιο του1944 από τον Θ. Μακρίδη που ήταν ο στρατιωτικός, υποτίθεται, εγκέφαλος (Γρ. Φαράκος: Ο ΕΛΑΣ και η Εξουσία 2000, Ελληνικά Γράμματα, 2 τόμοι). Τον Αύγουστο 1944 εκπονήθηκε τρίτο σχέδιο και αυτό εφαρμόστηκε.
Με το σχέδιο αυτό οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ θα διαιρούνταν και θα καταλάμβαναν όλα τα αστυνομικά τμήματα στην Αθήνα και στον Πειραιά. Μετά θα καταλάμβαναν άλλα νευραλγικά κέντρα, όπως το Γουδί. Κι επειδή οι δυνάμεις στην Πρωτεύουσα δεν ήταν αρκετές χρειάστηκαν πρόσθετες από την επαρχία για τον σκοπό.
Ο Βαφειάδης (με Μπακιρτζή) είχε ήδη καταλάβει την Θεσσαλονίκη.
Και ο κύριος όγκος είχε σταλεί να επιτεθεί στο Ζέρβα και τους εδεσίτες του στην Ήπειρο και τον Φωστερίδη (Αντόν Τσαούς) στη Μακεδονία.
Στο μεταξύ η 3η Ορεινή Ταξιαρχία, η εξαίρετη, αξιόμαχη μονάδα που κατέλαβε το Ρίμινι στην Ιταλία, υπό τον συν/ρχη Θρ. Τσακαλώτο οχυρωνόταν στο Γουδί και όταν οι ελασίτες της επιτέθηκαν 7/12 απέτυχαν με τεράστιες απώλειες. Όπως απέτυχαν και με το Σύνταγμα Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη.
3. Αυτό ήταν το “σχέδιο” – μια απίστευτη μπαρούφα από στρατιωτική άποψη. Δίνεται η δικαιολογία, εκ των υστέρων, πως το εγχείρημα έγινε για να ασκηθεί πίεση στους Βρετανούς και στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ή πως παγιδεύτηκαν από τους Βρετανούς ή “προδόθηκαν από τον Σιάντο”. Αυτά είναι λόγια αυτοδικαίωσης για την ανικανότητα και ανοησία όλων των ηγετών τους.
Το συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου είχε οργανωθεί ως μέρος του ευρύτερου σχεδίου για την κατάληψη της Αθήνας. Οι σκοτωμοί πολιτών δεν ήταν καν η αφορμή για τη σύρραξη, παρότι μια εκδοχή θέλει πρώτο τον Α. Προβελέγγιο εκ των διαδηλωτών να εκτοξεύει μια χειροβομβίδα στο κτήριο 6, Βασιλίσσης Σοφίας (κατοικία του Γ. Παπανδρέου) και να σκοτώνει έναν αρχιφύλακα. Ο δε Β. Μπαρτζιώτας, υπεύθυνος της ΚΟΑ και ΟΠΛΑ της Αθήνας, αφηγείται πως είχε εφεδρικές δυνάμεις διαδηλωτών στους δρόμους γύρω από το Σύνταγμα.
4. Μα ήδη στις 2/12 παραιτήθηκαν υπουργοί του ΚΚΕ και του ΕΑΜ (και ο υποστράτηγος Πτ. Σαρηγιάννης που απειλήθηκε από τους κομμουνιστές σχετικά με την οικογένεια του παραιτήθηκε στις 4/12). Ταυτόχρονα επανδρώθηκε η ΚΕ του ΕΛΑΣ, καταστρατηγώντας τη συμφωνία της Καζέρτας και κάνοντας πάλι ανεξάρτητο τον ΕΛΑΣ!
Νωρίτερα, 29/11, ο Ζέβγος, περιφρονώντας τη συμφωνία που όλοι οι αριστεροί είχαν υπογράψει την προηγούμενη για τον αφοπλισμό των ανταρτών όλων στις 10/12, απαιτεί διάφορα και την αποστράτευση της 3ης ΟΤ (Ρίμινι) και του Ιερού Λόχου (που είχε σταλεί στο Αιγαίο για να εκδιώξει τους εναπομείναντες Γερμανούς!). Και την 1η Δεκεμβρίου ο ίδιος δημοσίευε άρθρο στον Ριζοσπάστη δηλώνοντας πως η ώρα των διαπραγματεύσεων είχε περάσει και μόνο τα όπλα θα έλυναν τις διαφορές!
Ακόμα νωρίτερα στον Νοέμβριο, οι Αναστασιάδης και Τζήμας του ΚΚΕ επισκέφθηκαν τη Σόφια και το Βελιγράδι για βοήθεια σε τρόφιμα, όπλα και ασυρμάτους.
Στα μέσα Νοεμβρίου πάρθηκε η απόφαση “εμείς [οι κομμουνιστές] θα χτυπηθούμε με τους Εγγλέζους” (σελ. 316, 329 Αναμνήσεις Γ. Ιωαννίδη, δεύτερου Γεν. Γραμμ. του ΚΚΕ, 1979 Θεμέλιο), πολύ πριν δηλαδή την απόφαση της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας για τον αφοπλισμό και διάλυση του ΕΛΑΣ (27/11).
Στις 30/11 ο ΓΓ του ΚΚΕ, Γ. Σιάντος διατάζει μεν μετακίνηση μονάδων από την Αττική, μα συγχρόνως διατάζει τον Σαράφη να μετακινήσει μονάδες ΕΛΑΣ προς την Αθήνα (Σ. Σαράφης, Ο ΕΛΑΣ Επικαιρότητα 1980, Νέα εκδ.). Και το 2ο Σύνταγμα Θηβών του ΕΛΑΣ ξεκινά την 1/12 και φθάνει την 3/12 στο Παλ. Ψυχικό – Φιλοθέη και στρατοπεδεύει 1 χλμ. πριν το Γηροκομείο (σελ. 28, Παγίδευση και Αφοπλισμός, ΔΝ Δημητρίου (Νικηφόρος) 1997 Αθήνα). Αυτές τις μετακινήσεις τις αποκρύβει ο Φ. Οικονόμου (1984: σελ. 280, 294-302) που υποκρίνεται τον αμερόληπτο.
5. Ποια “παγίδα” έστησε ο Τσώρτσιλ; Οι Βρετανοί κι αν ήταν απροετοίμαστοι!
Οι Βρετανοί είχαν περίπου 10.000 άνδρες σε ολόκληρη την Ελλάδα και μόνο 4.500 μάχιμους στην Αττική, δίχως βαρύ οπλισμό, και μόνο 17 ή 25 άρματα Sherman.
Πόσο ανέτοιμοι ήταν φαίνεται από την κατάληψη του αρχηγείου της RAF στην Κηφισιά (17-19/12) και την αιχμαλωσία 100 περίπου Βρετανών. Επιπλέον 2 τάγματα κοκκινοσκούφηδων αλεξιπτωτιστών είχαν ήδη διαταχτεί να πάνε στην Ιταλία όπου μαινόταν ο πόλεμος κατά των Γερμανών!
Ο δε Σκόμπι σύντομα είδε την ανεπάρκεια και στις 11/12 σκεπτόταν να εκκενώσει την Αθήνα κρατώντας μόνο προγεφύρωμα στο Φάληρο κι Ελληνικό. Το τηλεγράφημα του Τσώρτσιλ στον Σκόμπι για τη συντριβή του ΕΑΜ έφθασε 8/12, πολύ μετά την εξέγερση!!! Αυτό κι αν δείχνει απουσία σχεδίου παγίδευσης.
Από τα μέσα Δεκεμβρίου όμως μέχρι το τέλος ήρθαν βρετανικές ενισχύσεις κι εξασφάλισαν τη νίκη, που ήδη κέρδισαν οι χωροφύλακες στου Μακρυγιάννη και οι Ριμινίτες της 3ης ΟΤ στο Γουδί.
Ευτυχώς, λένε και πολλοί αριστεροί!
