1. Η γλώσσα, όπως και η θρησκεία, ενώνει μα επίσης διαχωρίζει. Εβραϊκά μιλούν οι Εβραίοι της Παλαιστίνης (= Ισραήλ), Αραβικά οι Άραβες Παλαιστίνιοι. Εβραίοι το θρήσκευμα οι πρώτοι, Μουσουλμάνοι οι δεύτεροι.
Αυτά τα δύο στοιχεία του ανθρώπινου πολιτισμού χωρίζουν αυτούς τους δυο εχθρούς στη Μέση Ανατολή. Συν το μίσος πολλών γενεών, ιδίως, στους Άραβες που με αγέρωχο εγωισμό θέλουν την εξαφάνιση του Ισραήλ.
Σήμερα μένω με το όνομα Παλαιστίνη. Το όνομα Ισραήλ είναι πολύ παλαιό καθώς απαντάται στα αρχαιότερα Ιουδαϊκά κείμενα.
Το όνομα “Παλαιστίνη” είναι αρχαιοελληνικό (Ηρόδοτος) και μεταφράζει το εβραϊκό Palesheth που σημαίνει “Φιλιστία”, δηλ. “γη Φιλισταίων”. Στα Αιγυπτιακά ήταν Palusata και στην Ασσυριακή Palastu.
Καμία μορφή του ονόματος δεν βρίσκεται στο Κοράνι. Μα και αργότερα όταν οι Μουσουλμάνοι είχαν κατακτήσει όλη την περιοχή, Άραβες και Οθωμανοί ονόμαζαν την Παλαιστίνη “Νότια Συρία”!
2. Οι Φιλισταίοι ήταν ελληνική φυλή του Αιγαίου. Κατέλαβαν το νότιο μέρος του Ισραήλ (= Ιουδαίας) και τη σημερινή Γάζα, εγκαταστάθηκαν εκεί στο 1300-1200 πκχ και πολέμησαν τους Ισραηλινούς.
Αργότερα, όταν ο Μεγαλέξανδρος κατέκτησε την περιοχή, οι Φιλισταίοι είχαν εξαφανιστεί. Οι Ρωμαίοι έδωσαν το όνομα Παλαιστίνη στη χώρα τον 2ο αιώνα κχ (όταν κατέπνιξαν την εξέγερση του Shimon Bar Kobba το 132 κχ) για να μειώσουν την ταύτιση με τους Ιουδαίους/Ισραηλινούς τότε.
Το όνομα ξεχάστηκε τους επόμενους αιώνες εκτός από περιστασιακή χρήση. Η συγκεκριμένη περιοχή είχε πια Χριστιανική χροιά.
Το όνομα επανήλθε μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Παλαιστίνη ονομάστηκε το 1918 η περιοχή όλη που δόθηκε στη Βρετανική επικυριαρχία (British Mandate) και κάλυπτε και την Ιορδανία!
3. Για πολλές δεκαετίες, ως την ίδρυση του σύγχρονου Ισραήλ το 1948, Παλαιστίνιοι ονομάζονταν στα διεθνή ΜΜΕ (εφημερίδες, περιοδικά, ράδιο) οι Εβραίοι κάτοικοι και όχι οι Άραβες. Μόνο μερικά χρόνια αργότερα, μετά το 1948, οι Άραβες της Γάζας και της Δυτικής Όχθης άρχισαν να ονομάζονται Παλαιστίνιοι στα διεθνή ΜΜΕ, ξεκινώντας με προπαγάνδα της σοβιετικής KGB – διότι δεν άρεσε στον Στάλιν και τους διαδόχους του το γεγονός πως το σοσιαλιστικό Ισραήλ, το οποίο ήθελαν στη δική τους σφαίρα επιρροής, στράφηκε στην προστασία των ΗΠΑ.
Καθώς διαβάζει κανείς τις διάφορες δημοσιεύσεις ανακαλύπτει πως πολλά επιχειρήματα και των Ισραηλινών και των Αράβων είναι αναληθή ή ανακριβή. Επίσης, πως και οι δυο πλευρές έχουν κατά καιρούς επιδοθεί σε βία, σκληρότητα και τρομοκρατικές πράξεις.
Ελπίζω η θεληματική σύγχυση που επέφεραν ορισμένα συμφέροντα να έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει.
