1. Ο Πέτρο Ποροσένκο (γεν. 1965), 5ος πρόεδρος της Ουκρανίας (2014-2019), είναι υπεύθυνος για την πολύ καλή μάχιμη κατάσταση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Το 2019 έχασε από τον Ζελένσκι, αλλά πρέπει να τονιστεί πως ο Ζελένσκι δεν θα βρισκόταν σε αυτήν την πλεονεκτική θέση με αξιοζήλευτες Ένοπλες Δυνάμεις δίχως τη συνδρομή του Ποροσένκο, ο οποίος ήταν ως το 2012 πρόεδρος του Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ουκρανίας. Νωρίτερα, 2009-10 ήταν Υπουργός Εξωτερικών και το 2012 Υπουργός Εμπορίου και Οικονομικής Ανάπτυξης.
Επί προεδρίας του προώθησε την Ουκρανική γλώσσα, τον εθνικισμό, την αποκομμουνιστικοποίηση και την εδραίωση του καπιταλισμού στη χώρα. Το 2018 βοήθησε την Ουκρανική Εκκλησία να αποσχισθεί από τη Μόσχα και να γίνει αυτοκέφαλη με δικό της Πατριάρχη – προς μεγάλη δυσαρέσκεια της Μόσχας. Κι ένας από τους πολλούς λόγους που έχασε το 2019 ήταν η καταιγιστική καμπάνια εναντίον του που ορχηστρώθηκε από τον Πούτιν! (Εικάζεται πως αν όχι ο ίδιος, φίλοι και συνεργάτες του ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα.)
Σήμερα είναι πάμπλουτος με πολλές επενδύσεις και δικές του επιχειρήσεις (λέγεται “Βασιλιάς Σοκολάτας”) και με ένα σημαντικό κανάλι.
2. Όταν ανέλαβε την προεδρία, ο Ουκρανικός Στρατός είχε διαλυθεί – χάρη στις επεμβάσεις του φιλορώσου προηγούμενου προέδρου Γιανουκόβιτς, ο οποίος τελικά το 2014 (μετά τη Μέινταν επανάσταση) καθαιρέθηκε και διέφυγε στη Ρωσία. Ο πρότερος Υπουργός Άμυνας ήταν Ρώσος που πολιτογραφήθηκε Ουκρανός λίγο νωρίτερα. Πολλοί άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι ήταν Ρώσοι και συνεργάζονταν ανοιχτά με το Κρεμλίνο.
Όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν την Κριμαία και εισχώρησαν στο Ντονμπάς, δεν υπήρχαν Ένοπλες Δυνάμεις ή όπλα για να τους εμποδίσουν τυπικά έστω. Ο Ποροσένκο χρησιμοποίησε πολιτικά μέσα για να εμποδίσει τον Πούτιν που είχε μεταφέρει ρωσικό στρατό στις ουκρανικές περιοχές. Έτσι επιτεύχθηκαν οι Συμφωνίες του Μινσκ 2014-15 και οι Ουκρανία κέρδισε χρόνο.
Ο πρόεδρος εφάρμοσε μια εσωτερική πολιτική με τρεις άξονες – armiia, mova και vira: ένοπλες δυνάμεις, εθνική γλώσσα και θρησκευτική πίστη.
Δημιούργησε εκτεταμένες υποδομές, προώθησε αποκέντρωση, έδωσε πρώτη θέση στην ουκρανική γλώσσα στην εκπαίδευση και προχώρησε ραγδαία στη μεταρρύθμιση και αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Ίδρυσε προγράμματα κι εταιρίες για την παραγωγή όπλων. Οι πύραυλοι Ποσειδών που έπληξαν τη ρωσική ναυαρχίδα και άλλα πλοία στη Μαύρη Θάλασσα αναπτύχθηκαν αυτήν την περίοδο. Έτσι έγινε ο No 1 εχθρός Του Πούτιν.
3. Έγιναν και άλλες μεταρρυθμίσεις όπως ο περιορισμός Ολιγαρχών και της περιρρέουσας διαφθοράς. Μα όχι σε μεγάλη κλίμακα. Ο ίδιος ως Πρόεδρος είχε προωθήσει κερδοφόρα εταιρία και το όνομά του εμφανίζεται στην Κύπρο και στα Έγγραφα (=Λίστες) του Παναμά.
Άλλο λάθος του ήταν ο διορισμός άσχετων ή ανίκανων προσώπων σε θέσεις κλειδιά στο Δημόσιο που δεν απέδιδαν.
Μετά από μια ανεπιτυχή απόπειρα του Πούτιν να τον δωροδοκήσει, ο Ποροσένκο άρχισε να δέχεται επιθέσεις από δημοσιογράφους που δημοσίευσαν ατεκμηρίωτες κατηγορίες εναντίον του κι εναντίον φίλων και συνεργατών. Ήταν σκέτη ρωσική προπαγάνδα που αμαύρωσε τη φήμη του.
Λίγο πριν τις εκλογές του 2019 δημοσιεύθηκε η πρώτη επίθεση στο σκάνδαλο Svinarchuks. Υποτίθεται πως συνεργάτες του προέδρου έβγαλαν πολλά λεφτά από στρατιωτικές αγορές (μερικές από τη Ρωσία). Το θέμα πήρε διαστάσεις καθώς ο κύριος δημοσιογράφος, αν και Ουκρανός, είχε συγγενείς στη Μόσχα που εργάζονταν για τις μυστικές υπηρεσίες. Παρουσιάστηκαν έγγραφα και ταινίες, ή μάλλον αποσπάσματα από ταινίες, ως αποδείξεις.
Αυτό θορύβησε τους Ουκρανούς και είναι σοβαρός παράγων στη μετατόπιση ψηφοφόρων του Ποροσένκο. Λεπτομερής έρευνα έδειξε πως επρόκειτο για σκευωρία και ο ίδιος ο δημοσιογράφος ζήτησε δημόσια συγγνώμη. Μα η ζημία είχε γίνει.
Τώρα, παρότι εκκρεμούν καταγγελίες εναντίον του, ο Ποροσένκο διοικεί ένα τάγμα σε άγνωστη τοποθεσία κι έχει φωτογραφηθεί και βιντεοσκοπηθεί σε στρατιωτική στολή και με καλάσνικοφ με ξένους δημοσιογράφους.
