1. Ο Άι Γιώργης ήταν γνωστός στην Αγγλία από τον 8ο αιώνα. Ο μύθος πως σκότωσε τον δράκοντα (που συμβόλιζε τον Σατανά) στον λόφο του Δράκου, Uffington, Berkshire παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον 12ο αιώνα. Κι έγινε ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας από τον Βασιλιά Εδουάρδο Γ΄ το 1348 όταν αυτός δημιούργησε την τάξη ευγενών ιπποτών Noble Order of the Garter (της Καλτσοδέτας).
Στην πλαϊνή εικόνα η σημαία του.
Γιορτάζεται στις 23 Απριλίου, όχι μόνο στην Αγγλία (Βρετανία γενικότερα τώρα) μα και σε πολλές άλλες χώρες της Χριστιανοσύνης. Πριν και μετά τις Σταυροφορίες, πολλές περιοχές τον υιοθέτησαν ως προστάτη Άγιο – Πορτογαλία, Καταλονία, Βενετία, Γένοβα και στο Βυζάντιο φυσικά νωρίτερα. Ακόμα και στη Γεωργία και Αιθιοπία. Μια εκδοχή λέει πως εθεάθη να βοηθάει τους Φράγκους πολεμώντας τους Μουσουλμάνους στη μάχη της Αντιόχειας, 1098. Οι Γάλλοι όμως έχουν ως Προστάτη τον Άγιο Denys Ντένις.
Ένας άλλος μύθος του 13ου αιώνα λέει πως ο Γεώργιος, νεαρός ιππότης, δέχθηκε να σώσει τη θυγατέρα ενός Λίβυου βασιλιά από έναν δράκο που την είχε απαγάγει εφόσον ο λαός θα βαφτιζόταν στον χριστιανισμό. Αυτός ο θρύλος θυμίζει, βέβαια, τον μύθο του Περσέα που έσωσε από τον θαλάσσιο δράκο την Ανδρομέδα.
2. Ο Άγιος Γεώργιος καθαυτός ιστορικά δεν έχει καμιά σχέση ούτε με την Αγγλία του Μεσαίωνα ούτε με τις Σταυροφορίες. Είναι προϊόν της χριστιανικής εκκλησιαστικής παράδοσης στην Παλαιστίνη.
Δυο εκδοχές (και οι δυο περισσότερο θρύλοι παρά ιστορία) υπάρχουν για τη ζωή του Αγ. Γεωργίου. Η μια τον θέλει Ρωμαίο χριστιανό αξιωματικό που ανδραγάθησε στον 3ο αιώνα κε στην Παλαιστίνη (Ιουδαία, Σαμάρεια κλπ.) που τότε βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κατοχή. Η άλλη τον θέλει Έλληνα σε αρχοντική χριστιανική οικογένεια στην Καππαδοκία (σήμερα κεντρική Τουρκία), μα και αυτή υπό ρωμαϊκή κατοχή. Στη δεύτερη αυτή εκδοχή, ο πατέρας μαρτύρησε για την πίστη του όταν ο Γεώργιος ήταν 14 ετών και η μητέρα του τον έφερε στη δική της οικογένεια στη Διοικητική Περιφέρεια Συρία-Παλαιστίνη.
3. Εκεί λοιπόν, ο νεαρός Γεώργιος κατετάγη στον ρωμαϊκό στρατό (εξ ου ίσως και η εκδοχή πως ήταν Ρωμαίος). Σύμφωνα με την Ελληνική Αγιογραφία, μαρτύρησε κι αυτός για την πίστη του στις διώξεις του αυτοκράτορα Διοκλητιανού το 303. Οι διώξεις του Διοκλητιανού θεωρούνται ιστορικό γεγονός σε πολλά κείμενα της εποχής. Ο Γεώργιος αγιοποιήθηκε το 494 από τον πάπα Γελάσιο και δίδεται 23 Απριλίου ως ημερομηνία. Μερικοί θεωρούν την ημερομηνία ως ημέρα του θανάτου του όταν αποκεφαλίστηκε πάνω στο τείχος της Νικομήδειας. Λέγεται πως η αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα έγινε τότε χριστιανή.
Η ρωμαϊκή εκδοχή τον στέλνει να πολεμήσει στην Περσία όπου αιχμαλωτίστηκε και μετά από φυλάκιση επτά ετών και βασανιστήρια πέθανε. Ο Πέρσης αυτοκράτορας όμως επίσης πέθανε καθώς το κορμί του εξερράγη σε έναν τυφώνα φωτιάς.
Μια από τις ηρωικές περιπέτειές του ήταν στη Λιβύη όπου σύμφωνα με τη συλλογή Χρυσοί Θρύλοι, στην πόλη Σιλήνη ένας δράκος τρεφόταν με κοπέλες και ο Γεώργιος τον σκότωσε κι έσωσε την κόρη του Άρχοντα.
Μετά από αυτό, οι 15.000 κάτοικοι, όλοι έγιναν χριστιανοί.
Στην φωτογραφία ο Γεώργιος σκοτώνει τον δράκοντα, σε πίνακα του Ραφαήλου. Η αρχοντοπούλα σε μια εκδοχή πρέπει να έχει πάει σπίτι της.
Όπως βλέπετε, το κοντάρι του είναι σπασμένο: τσακίστηκε όταν χτύπησε τα χοντρά λέπια στο δέρμα του θηρίου. Μετά ο Άγιος χρησιμοποίησε το σπαθί του. Μα σε αυτήν την εκδοχή ο ίδιος βρισκόταν στο έδαφος και ο δράκος στον αέρα. Σε άλλη εκδοχή και πολλούς πίνακες σκοτώνει τον δράκοντα με το κοντάρι του.
